دو پیروزی مقابل دو تیم سقوط کرده مربیان پرسپولیس را بر آن داشت که برچسب قدرنشناسی به هواداران بزنند.
جی پلاس، مصطفی معدنی ثانی: پرسپولیس فصل را با دو پیروزی مقابل تیم های شهر خودرو و فجرسپاسی به پایان برد اما آخر شاهنامه این فصل سرخپوشان باز هم خوش نشد و مربیان پرسپولیس بابت 6 امتیازی که از دو بازی مقابل تیم های سقوط کرده و بی انگیزه به دست آوردند به هواداران معترض این تیم متلک و کنایه انداختند!
پرسپولیس در فصلی که پشت سر گذاشت 60 (با احتساب حکم احتمالی بازی با تراکتور 63) امتیاز آورد تا از نظر آماری تفاوت چندانی با فصول پیش نداشته باشد، اما آن چیزی که هواداران را نسبت به عملکرد تیمشان ناامید کرد، نه نایب قهرمانی و نه حتی دیدن قهرمانی رقیب سنتی، که مشکلات پرتعداد تیم بود که هیچ اراده ای برای حل شان وجود نداشت. روند نزولی فنی آنها را به این نتیجه رسانده که موفقیت های قبلی به نوعی به بنای مستحکم مربی کروات نسبت داده شود. افت مستمر و تدریجی پرسپولیس ترس بازگشت به دوران پیش از برانکو را به جان آنها انداخته است.
مطهری در نشست خبری پس از بازی در پایان سخنانش با خواندن این شعر که " ز گیتی دو کس را سپاس/ یکی حق شناس و یکی حدشناس" به هواداران پرسپولیس که خواهان تغییر کادر فنی هستند کنایه زد.
کادر فنی پرسپولیس منت چه چیزی را بر سر هواداران می گذارد؟ گران قیمت ترین کادرفنی لیگ، با تیمی پرمهره که همه جام ها را از دست داده چگونه به خود اجازه می دهد بابت پیروزی حداقلی مقابل تیم های ته جدولی سقوط کرده و فاقد انگیزه با این ادبیات صحبت کند؟ چرا شخصی مانند برانکو با وجود پنجره بسته و تیمی که کل لیستش به 15 نفر نمی رسید، بابت شکست در فینال آسیا از هواداران عذرخواهی می کند و این سوی داستان کادر فعلی پس از دادن جام به رقیب، حذف از جام حذفی و شکست در سوپرجام، پس از دو برد تشریفاتی و بی ارزش، آنها را به حدنشناسی و حق نشناسی متهم می کند!؟
مطهری و یا هر آن که چنین ادبیات و جملاتی را به او یاد داده، آیا از یاد برده که هواداران پرسپولیس همان هایی هستند که پس از نایب قهرمانی به دلیل تفاضل گل، در ورزشگاه ایستاده برای بازیکنان و مربی کف زدند؟ حق شناسی و حدشناسی از این بیشتر؟ آنها برای تیمی کف زدند که اگرچه نایب قهرمان شد، اما روندی امیدوار کننده داشت، بازیکنانی تا پایان جنگجو و پرتلاش و کادری پرتلاش در آن بود. هواداران آن روز حد تیم شان را شناختند و تیمی را تشویق کردند که پس از آن 5 فصل قهرمان شد و دو بار به فینال آسیا رسید. پس ترازوی حدشناسی هواداران پرسپولیس بسیار دقیق است.
امروز هم که گل محمدی و کادرش مورد انتقاد هواداران قرار دارند، اتفاقا دلیلش دوباره همان حدشناسی و حق شناسی است. آنها به خوبی فهمیده اند که حد این کادرفنی که میراث گرانبهایی از برانکو تحویل گرفت همین است. کادری که خریدهایش اشتباه و سفارشی است، دروازه بان هایش سقوط آزاد می کنند، ملی پوشانش دچار افت می شوند. کادری که پزشک و بدنسازش یک لشگر مصدوم روی دست تیم می گذارد. کادری که کنترل خشم و هیجانش را ندارد و با حمله داور 4 هفته تیم را بی سرمربی می کند. حد و حق این کار چیزی جز انتقاد است!؟
حد فنی پرسپولیس در این فصل چه بوده است که هواداران آن را نشاخته اند؟ خط دفاعی که از تمام تیم های لیگ غیر از فجر گل خورده حدش چیست؟ حد تیمی که کلین شیت کردن بلد نیست چیست؟ حد تیمی که بازی های برده از جمله دربی را به یک شکل از دست می دهد چیست؟ تیمی که کامبک نمی زند و با گل خوردن از هم می پاشد چه لقبی باید داشته باشد؟
در پایان سخنی خطاب به یحیی و کادرش؛ هواداران پرسپولیس را همان گونه که شما توصیف کردید، حدنشناس و حق نشناس فرض می کنیم. شما عملکردتان را در بوته نقد بگذارید، برایش اسم بگذارید تا آنها صدایش کنند. در بوته نقدتان یادتان نرود که مهاجم خارجی تان فقط یک گل زد، دو مدافع تاجیک تان مصدوم و بی کیفیت بودند، خرید های داخلی تان سیاهی لشگر شدند. دروازه بان های تان پاشنه آشیل و مهاجمان تان یاغی و مصدوم. یادتان نرود در جدول بهترین ها هیچ نماینده ای تحویل ندادید، آقای گل و پاس گل به کنار. نه رکورد کلین شیت، نه خط دفاع، نه حمله و نه هیچ چیز دیگر. با در نظر گرفتن تمام اینها اگر نام دیگری جز افتضاح بر عملکرد خود گذاشتید، بگویید که هواداران هم به همان نام شما را بخوانند.
