تیم ها و ورزشکاران روس به خاطر جنگ کشورشان با اوکراین توسط فدراسیون های جهانی از حضور در رقابت های بین المللی محروم شدند.
گروه ورزشی جی پلاس، فرشته مقدم: جهان ورزش در دو هفته اخیر تحت تاثیر جنگ روسیه و اوکراین قرار گرفته است. در اغلب ورزشگاه ها و سالن های بازی پرچم اوکراین و یا جملاتی در حمایت از این کشور دیده می شود و هر روز محرومیت جدیدی برای ورزش روسیه در نظر گرفته می شود. فدراسیون های جهانی، باشگاه ها، ورزشکاران و هواداران هر کدام به شکلی نسبت به تعرض روسیه به خاک اوکراین واکنش نشان داده اند. در همان نخستین ساعات، میزبانی فینال لیگ قهرمانان اروپا از سن پترزبورگ گرفته شد و پاریس به عنوان میزبان جدید معرفی شد. سپس فدراسیون لهستان اعلام کرد مقابل روسیه در پلی اف جام جهانی ۲۰۲۲ قطر بازی نمی کند و فیفا هم در مقابل این اعتراض رای سختگیرانه خود را اعلام کرد: روسیه از جام جهانی کنار گذاشته شد. همچنین باشگاه های فوتبال روسی از رقابت های اروپایی اخراج شدند (تنها نماینده شان در مرحله حذفی اسپارتاک مسکو بود).
در این میان تصمیمات دولت بریتانیا چلسی را در آستانه ناپدید شدن برده است. انگلیس به خاطر روس بودن مالک این باشگاه یعنی رومن آبراموویچ، آبی های لندن را از هر گونه نقل و انتقالی محروم کرد. مدافع عنوان قهرمانی لیگ قهرمانان و جام جهانی باشگاه ها اجازه ندارد حتی بلیت فروشی کند و فروشگاه باشگاه تا اطلاع ثانوی بسته شده است. همچنین فروش محصولات رسمی تیم لندنی ممنوع شده و علاوه بر این حساب های این تیم بسته شده است و نمی تواند از کارت اعتباری اش استفاده کند، یعنی حتی قادر به خرید سوخت برای اتوبوس باشگاه نیست. همه این محرومیت ها در حالی اعمال شده که آبراموویچ چند روز پس از آغاز جنگ اظهار کرد که می خواهد باشگاه را بفروشد و تمام درآمد حاصل از آن را صرف قربانیان جنگ کند اما مالک روس دیگر نمی تواند این کار را انجام دهد.
در رشته های دیگر نیز تیم ها و ورزشکاران روس محروم شدند. ابتدا کمیته بین المللی المپیک کاروان این کشور را به همراه بلاروس از شرکت در پارالمپیک زمستانی پکن ۲۰۲۲ محروم کرد. سپس فدراسیون جهانی دوومیدانی اعلام کرد ورزشکاران این دو کشور اجازه رقابت در مسابقات جهانی ندارند. همچنین تیم ملی والیبال روسیه از حضور در رقابت های بین المللی محروم شد و تیم های باشگاهی بسکتبال این کشور نیز از یورولیگ اخراج شدند. فرمول یک میزبانی را از سوچی گرفت و هاس، نیکیتا مازپین روس را از تیم خود اخراج کرد. تیم های تنیس روس هم اجازه نخواهند یافت در مسابقات شرکت کنند و تنها ورزشکاران می توانند در رقابت های انفرادی حضور داشته باشند.
فیفا و برخی از سازمان های دیگر این محرومیت ها را برای تحت فشار قراردادن پوتین در نظر گرفتند اما آن ها هیچ تاثیری روی روند جنگ نگذاشتند و روسیه همچنان در خاک اوکراین به دنبال رسیدن به اهدافش است. این محرومیت ها تنها به ورزشکاران و تیم های روس آسیب رسانده است، کسانی که هیچ نقشی در اتفاقات اخیر ندارند. خیلی از آنان مخالفت خود را با جنگ اعلام کردند. دنیل مدودف، مرد شماره یک تنیس جهان در صفحه شخصی اش در اینستاگرام به این موضوع اشاره کرد. همچنین آندری روبلف پس از پیروزی در تنیس دوبی روی دوربین نوشت: "نه به جنگ." پاول سیواگوف، دوچرخه سوار هم اعلام کرد: "کاملا مخالف جنگ هستم و تنها به مردم اوکراین فکر می کنم. می خواهم دنیا بداند اغلب مردم روسیه خواهان صلح هستند."
تجربه نشان داده است تحریم های ورزشی به جنگ ها پایان نمی دهند. در دوران آپارتاید آفریقا دهه ها بدون ورزش ماند. همچنین یوگسلاوی سابق به خاطر متوقف نکردن خشونت وحشیانه در بالکان از حضور در یورو ۱۹۲۲ محروم شد. از طرفی فیفا همیشه اعلام کرده است ورزش از سیاست جدا است اما با اعمال این محرومیت ها شعار خود را زیر سوال برد. توماس باخ، رییس کمیته بین المللی المپیک سیاسی کردن ورزش را ادعای پوچ و بی اساسی عنوان و اعلام کرد: "این جنگ توسط مردم، ورزشکاران و سازمان های ورزشی روس شروع نشده است اما IOC باید همبستگی، عدالت و امنیت را در رقابت هایش تضمین کند." برای سباستین کو، رییس فدراسیون بین المللی دوومیدانی قابل تصور نیست که ورزشکاران اوکراینی به خاطر شرایط موجود حتی نمی توانند تمرین کنند اما دو کشور متجاوز می توانند بدون مشکل در مسابقات شرکت کنند.
این اظهارات در حالی مطرح شدند که در دهه های اخیر تعرض برخی کشورها به خاک دیگر سرزمین ها کاملا نادیده گرفته شدند و جهان ورزش هیچ واکنشی نسبت به آن ها نشان نداد. فیفا و دیگر فدراسیون های جهانی در مقابل تعرض روسیه کافی بود میزبانی را از این کشور بگیرند و بازی های ملی شان را در یک زمین بی طرف برگزار کنند. همچنین ورزشکاران بدون پرچم در رقابت های انفرادی شرکت کنند. همانطور که دنیل کویات، راننده بازنشسته روس می گوید محرومیت تیم ها و ورزشکاران از شرکت در مسابقات بین المللی مخالف روح ورزش است.
