گروه ورزشی جی پلاس، متولد 8 بهمن 1374 و بازیکن تیم ملی بدمیتون ایران است. از عناوین کسب شده توسط او می‌توان مقام سوم انفرادی مسابقات بین المللی قزاقستان، مقام سوم انفرادی و مقام اول دوبل مسابقات بین المللی عراق، مقام سوم یک نفره رقابت های بین المللی مغولستان را نام برد.
ثریا آقایی تنها نماینده بدمینتون ایران در بازی‌های آسیایی اینچئون و اولین زن بدمینتون باز ایران که موفق به کسب سهمیه المپیک شده است در گفت و گوی نوروزی پاسخگوی سوالات خبرنگار ورزشی جی پلاس، شد که در ادامه می خوانید.
جی پلاس- بیوگرافی مختصر از خودتان برای بگویید.
آقایی: ثریا آقایی هستم بازیکن تیم ملی بدمیتون ایران و اولین دختری که موفق شدم سهمیه المپیک را کسب کنم. 26 سال دارم، تهران متولد شدم و لیسانس مدیریت ورزشی دارم.
جی پلاس- چرا بدمینتون را انتخاب کردید؟
آقایی: زمانی که 7 سال داشتم پدر و مادرم برای تولدم یک جفت راکت بدمینتون اسباب بازی هدیه گرفته بودند که من به همراه خواهر و برادرم در پارک یا هر جا که فرصتی بود بدمینتون بازی می‌کردم و به شدت علاقه مند به این رشته شدم و تصمیم گرفتم در کلاس ثبت نام کنم. اوایل قدم کوتاه بود و راکت به زمین می‌خورد به خاطر همین پدرم دسته راکت را برید؛ کم کم این علاقه بیشتر و بیشتر شد و به دنیای بدمیتون راه پیدا کردم.
جی پلاس- زمانی که سهمیه المپیک را کسب کردید و به این میدان بزرگ رقابت پا گذاشتید چه حس و حالی داشتید؟
آقایی: همانطور که می‌دانید ما تا به حال در تاریخ بدمینتون، دختری نداشتیم که در المپیک بازی کند. از 12 سالگی آرزوی من بود و شب و روز به آن فکر می‌کردم که یک روز در المپیک بازی کنم. 8 سال سخت را برای رسیدن به هدفم تلاش کردم تا بتوانم اولین نفری باشم که راه را باز می‌کند و بیشتر از 60 مسابقه و چندین اردوی ملی و برون مرزی شرکت کردم اما خداراشکر با تمام سختی‌ها و جراحی که برای زانویم داشتم و همچنین شیوع کرونا که در اواخر انتخابی المپیک کار را سخت تر هم کرد موفق شدم به این بازی ها راه پیدا کنم. حضور در این رقابت برای من افتخار بزرگی است که هم نماینده ایران باشم و هم انگیزه‌ای برای سایر بازیکنان که برای خواسته‌های خود بجنگند.
جی پلاس- اگر کسی از شما راهنمایی بخواهد آیا این رشته را پیشنهاد می‌دهید؟
آقایی: اشخاص زیادی از من می‌پرسند بدمینتون را چطور می‌بینی و من به خیلی از بچه‌های کوچک پیشنهاد می‌کنم سمت این رشته بیایند چون ورزش انفرادی است که ورزشکار می‌تواند وارد دنیای قهرمانی شود و چیزهایی را تجربه کند که در زندگی غیر ورزشی تجربه نمی‌کند. در کل بدمینتون مانند یک شطرنج متحرک است که هم به ذهن خوب و هم از لحاظ بدنی به تمام فاکتورهای آمادگی جسمانی نیاز دارد به خاطر همین می‌تواند فرد را هم از نظر جسمی و هم روحی توسعه بدهد به خصوص الان که حمایت‌ها روز به روز بیشتر می‌شود.
جی پلاس- گران ترین وسیله ای که برای خودتان خریدید چه بود؟
آقایی: با توجه به اینکه خیلی دوست داشتم فیلم بازی‌های خودم و ورزشکاران دیگر را ببینم و همیشه در رفت و آمد مسابقات و اردوها بودم یک آیپد گرفتم که به نظرم لاکچری ترین خرجی بود که برای خودم کردم.
جی پلاس- آیا حسرت کار نکرده ای را می خورید که فرصت انجامش به اتمام رسیده باشد؟
آقایی: خدا را شکر حسرت خاصی ندارم و به چیزهایی که می‌خواستم و از بچگی به آن فکر می‌کردم تا حد زیادی رسیدم. کلا آدمی نیستم که حسرت بخورم و سعی می‌کنم از روزهایی که دارم نهایت استفاده را ببرم و قدردان داشته‌هایم باشم.
جی پلاس- بدترین چیزی که در این چند سال اخیر مد شده از نظر شما چه بوده؟
آقایی: فکر می‌کنم بدترین چیزی که این روزها بین ما مد شده چشم و هم چشمی است که نسبت به سال‌های گذشته خیلی بیشتر دیده می‌شود و باعث شده خیلی از آدم‌ها از نظر روانی درگیر این مسائل شوند بنابراین امیدوارم بتوانیم خودمان را با داشته‌هایمان راضی نگه داریم.
جی پلاس- آزاردهنده ترین سوالی که بقیه از شما پرسیدند؟
آقایی: آزار دهنده سوالات سوالاتی است که مربوط به زندگی شخصی می‌شود و من خیلی این سوال‌ها را دوست ندارم.
جی پلاس- بهترین و بدترین تعریفی که از خودتان شنیدید؟
آقایی: بهترین تعریف این است که می‌گویند مغرور نیستم که خیلی خوشحالم می‌کند؛ خدا را شکر آن قدر تعریف بدی نشنیدم اما چیزی که الان به ذهنم می‌آید این است که می‌گویند خیلی شکمو هستم.
جی پلاس- اگر بگویند که همین الان یک آرزو کنید برآورده می‌شود؛ چیست؟
آقایی: صددرصد آرزویم این است که برای کرونا یک راه حل قطعی یا یک درمان قطعی پیدا شود تا همه بتوانیم دوباره بدون دغدغه کنار هم زندگی کنیم؛ همدیگر را در آغوش بگیریم و در کنار خانواده و دوستان با آرامش روزهایمان را سپری کنیم.
جی پلاس- اگر می توانستید ذهن یک نفر را بخوانید چه کسی را انتخاب می‌کردید؟
آقایی: واقعیتش دوست ندارم ذهن کسی را بخوانم یا بدانم در ذهن دیگران چه می‌گذرد بنابراین دوست دارم همان چیزی که هستند و ارائه می‌دهند را بدانم نه بیشتر.
جی پلاس- بی فایده ترین استعدادتان؟
آقایی: در حال حاضر استعدادهای هنری‌ام بی فایده ترین استعدادم هستند چون تا به حال در این 26 سال فرصتی نشده که از آنها استفاده کنم.
جی پلاس- سال ۱۴۰۰ برای شما چطور بود؟
آقایی: خدا را شکر 1400 بهترین سال برای من بود چون سالی بود که در المپیک بازی کردم و توانستم به رویای بچگی‌ام برسم. مهم ترین ترین آرزوی من در سال جدید این است که فرد مفیدی باشم و آن چیزی که یاد گرفتم را بتوانم به دیگران هم منتقل کنم تا ثریاهای بیشتری برای ایران بسازم که افتخار آفرین باشند.
جی پلاس- حرف آخر؟
آقایی: تشکر می‌کنم که با من همراه شدید و برای هموطنانم بهترین آرزوها را دارم.
