آقای ساکت پرسپولیس و استقلال کپسول اکسیژن ندارند!

گروه ورزشی جی پلاس؛ مصطفی معدنی ثانی: محمدرضا ساکت از جمله مدیران فوتبالی است که سالهای سال است نامش در همه جا شنیده می شود. مدیر سپاهان که علاوه بر فعالیت های باشگاهی، در بخش اجرایی و اداری فدراسیون هم فعالیت داشته در حالی حلال مشکلات دو باشگاه استقلال و پرسپولیس شده که در موضع خیرخواهی صحبت هایش، دچار تردید می شویم!

در تاریخ جمله ای معروف هر چند بدون سند نقل شده که بی شباهت به اظهاراتی که ساکت درباره دو باشگاه استقلال و پرسپولیس داشته، نیست: Qu'ils mangent de la brioche. جمله ای که گفته می شود ماری آنتوانت، ملکه اتریشی در جریان اعتراضات مردم در ماجرای انقلاب کبیر فرانسه به زبان رانده بود و در پاسخ به کسی که گفته بود مردم اعتراض می کنند چون نان ندارند بخورند گفته بود: نان ندارند، خب شیرینی بخورند! (ترجمه جمله فرانسوی).

ساکت در حالی خواستار قطع کمک های دولت به دو باشگاه شده که به اصطلاح نفس خودش و تیمش از جای گرم بلند می شود. دو باشگاه مردمی بر خلاف سپاهان وابسته به گروه های صنعتی نیستند و به هیچ منبع مالی ارتباط ندارند. تنها سرمایه دو باشگاه، اعتبار مردمی است که این اعتبار در ایران به دلایل مختلف، به طور مستقیم قابلیت تبدیل به اسکناس را ندارد. دو باشگاه پرسپولیس و استقلال می توانند چند ده میلیون نفر را پای تماشای بازی تیم شان بنشانند و در عین حال یک ریال حق پخش دریافت نکنند و آنگاه شخصی چون ساکت که سالها زیر و بم فوتبال را چشیده چگونه مساله به این مهمی را نمی بیند و مشکل دو باشگاه را در دریافت کمک های دولتی خلاصه می کند؟

آقای ساکت! پرسپولیس و استقلال کارخانه آهن و فولادی ندارند که دسترنج دست پینه بسته کارگران را به جیب بازیکنانش بریزد. به جای این که برای این دو باشگاه پرطرفدار تز ارائه دهید، توضیحی بدهید جزء با وعده رقم قرارداد بالاتر با چه چیز دیگر می توان یک بازیکن را از بازی در این دو تیم پرطرفدار به بازی در اصفهان ترغیب کرد؟ سپاهان این فصل با چند میلیارد بسته شده است؟

آقای ساکت! به یاد دارید که در یکی از برنامه های نود، مناظره ای با علی کریمی داشتید و او شما و فدراسیونی که در آن کار می کردید را مسئول تک تک نابسامانی های فوتبال دانست و شما فقط لبخند زدید؟ فردای انتخاباتی علی کریمی که نامزد شده بود با رای فضاحت بار یک رقمی از مجمع خارج شد و نهایتا نتیجه این شد که اکنون همه می بینیم. حالا چگونه به جای بیان نقش خود در فوتبال کشور که حالش امروز از هر زمان دیگری خرابتر شده است، در نقش منجی ظاهر شده اید!

آقای ساکت! اتفاقا اگر تیمی نیاز به تنفس مصنوعی داشته باشد دقیقا پرسپولیس و استقلال را شامل می شود دو باشگاهی که گلویشان توسط بدخواهان یا ناتوانان سخت فشرده شده و نمی توانند حقوق حقه خود را دریافت کنند. دو باشگاهی که حتی توان حفظ بازیکنان باکیفیت خود را ندارند و تیم هایی مانند سپاهان آنها را شکار می کنند. چند بازیکن حال حاضر سپاهان قبلا در پرسپولیس و استقلال بوده اند؟ باشگاه تحت مدیریت شما حاضر به افشای قرارداد بازیکنان خریداری شده از این دو باشگاه هست تا مشخص شود سهم باشگاه شما از اکسیژن هوا چقدر بوده است؟

آقای ساکت! ادعا کرده اید که می توانید مجوز حرفه ای را از مسیر مشابهی که سپاهان طی کرده برای این دو باشگاه کسب کنید؟ ادعای ستودنی و خوشحال کننده ای است. اما آیا می توانید جز منبع سرشار کارخانه ای که دولتی و صنعتی است و هزینه های تان را تامین می کند، فقط یک طرح درآمدزایی عملی و کاربردی ارائه دهید؟

آقای ساکت! در پرونده ننگین ویلموتس که خسارت چند صدمیلیارد تومانی روی دست ایران گذاشته، صرفا عدم پرداخت به موقع ناشی از تحریم را عامل بروز این اتفاق دانسته اید و بدون اشاره به قرارداد فاجعه آمیزی که تنظیم شده خود و رئیس سابق فدراسیون فوتبال را هم مبری ومنزه از خطا دانسته اید. با چنین کارنامه درخشانی که بر جای گذاشته اید، چگونه همچنان با موضع بالا برای حل مشکلات دو باشگاه مردمی نسخه می پیچید؟

آقای ساکت! باور کردن این که شما دلسوز پرسپولیس و استقلال هستید کمی مشکل به نظر می رسد که اگر بودید در تریبونی که خودش با عدم پرداخت حق پخش از مسببان اصلی این مشکلات است (صداوسیما)، به این مساله کوچکترین اشاره ای می کردید زمانی که در سطح کلان مدیریت فوتبال کشور مسئولیت داشتید چه اقدام مثبتی در راستای خصوصی سازی دو باشگاه انجام دادید که حالا از دولت می خواهید دست از سر دو باشگاه بردارد.

آقای ساکت! کسی از شما نمی پرسد کپسول اکسیژنی که دارید چگونه و به کجا متصل است اما شاید بهتر باشد شما هم به فکر شلنگ باریک و پوسیده تنفس مصنوعی پرسپولیس و استقلال نباشید!