وزارت ورزش و پرسپولیس دست در جیب مردم؛ از جان CAS چه می خواهید؟!

گروه ورزشی جی پلاس؛ در شرایطی که هنوز چند روز از فرصت ده روزه اعلام شده برای قطعی شدن حذف سه نماینده ایران از رقابت های لیگ قهرمانان آسیا باقی مانده، تقریبا مشخص شده که این حذف قطعی است و به احتمال 99 درصد پرسپولیس و استقلال قادر به حضور در فصل پیش روی رقابت ها نخواهند بود. در این میان باشگاه پرسپولیس همچنان خود را محق و شایسته حضور در آسیا می داند و قصد دارد پرونده مربوط به این رای AFC را به CAS بکشاند.

در شرایطی که مشکلات باشگاه های ایرانی مثل روز روشن‌ است و AFC نیز ایرادات را به تفکیک و با جزئیات به اطلاع همه رسانده مشخص نیست چرا باشگاه پرسپولیس چنین تصمیمی گرفته است. بردن پرونده به دادگاهی که معمولا ایرانی ها از آن شکست خورده خارج شده اند، جز هزینه اضافی دادرسی و وکیل و هزینه سفر به اروپا و ... چه نتیجه ای خواهد داشت؟

از طرف دیگر تا آغاز فصل جدید لیگ قهرمانان آسیا فرصت زیادی باقی نمانده و عملا زمان لازم در اختیار این دادگاه قرار نخواهد داشت تا پرونده را بررسی کند. کما این که پرونده شکایت النصر از پرسپولیس که مربوط به دیدار نیمه نهایی دو فصل پیش است هنوز در دادگاه CAS مختومه نشده است! 

دادگاه حکمیت ورزش قطعا رای AFC که بر اساس مستندات داخلی و خارجی تهیه شده را بر نمی گرداند چرا که اینجا پای استفاده از یک بازیکن یا مساله مشابهی نیست. عدم صدور مجوز به دلایلی که مشخص است، دلیل کافی برای AFC برای حذف نمایندگان ایران بوده و دادگاه حکمیت ورزش نیز اگر نگوییم صددرصد به احتمال بسیار بسیار زیاد رای AFC را تایید خواهد کرد.

باشگاه پرسپولیس در حالی امیدوار به بازگرداندن رای AFC است که رسانه های داخلی یکی پس از دیگری اسناد و مدارکی هولناک از تخلف های عجیب و غریب این باشگاه در جعل مدارک منتشر می کنند و به نظر می رسد این اقدام صدری و تیمش به نوعی فرار رو به جلو از پاسخگویی درباره اسناد منتشر شده است.

به عبارت دیگر پرونده حذف نمایندگان ایران مربوط به یک تخلف مبهم در حوزه فوتبال و ورزش نیست که دادگاه بخواهد جوانب آن را بررسی کند. مجوز حرفه ای برای باشگاه در حکم گواهی نامه برای راننده هاست. کدام راننده ای می تواند پس از جریمه شدن به دلیل نداشتن گواهی نامه نسبت به جریمه به مراجع بالاتر اعتراض کند!؟

پس از حکم قاطع AFC که حذف تلخ نمایندگان ایران را به دنبال داشت، انتظار می رفت که سر مدیران و مسئولان ورزش و فوتبال کشور به سنگ بخورد و با سرعت تمام در جهت رفع مشکلات موجود بکوشند تا این حذف در سال های آینده تکرار نشود، اما حتی چنین حکم سفت و سختی که به محرومیت و ناراحتی چند میلیون هوادار انجامید هم مسئولان را سر عقل نیاورده و همچنان در مسیر غلط خود قصد حرکت دارند.

اگر باشگاه پرسپولیس این پرونده را به دادگاه بکشاند، وزارت ورزش نیز باید مورد مواخذه قرار بگیرد که چرا به کادر مدیریتی تحت مالکیتش چنین اجازه ای داده که هزینه بیت المال را برای دادرسی پرونده ای که تکلیفش از حالا معلوم است، هدر داده اند. مگر در زمینه اعزام های ورزشی شورایی به نام شورای برون مرزی وجود ندارد که اجازه اعزام تیم ها به خارج از کشور را پس از بررسی مسائل مختلف فنی، امنیتی، سیاسی، اقتصادی صادر می کند؟ چرا شورای مشابهی وجود ندارد که از این شکایت و شکایت کشی های بی مورد که به سود فوتبال ایران نیست جلوگیری کند.

در خوش بینانه ترین حالت می توان کادر مدیریتی فعلی باشگاه پرسپولیس را مقصر اصلی حذف از آسیا ندانست و نقش مدیران گذشته را در این اتفاق تلخ، سهیم تلقی کرد، اما تقصیر این تلاش بیهوده برای طولانی کردن پرونده به جای تمرکز بر روی حل مشکلات تماما متوجه شخص صدری و اعضای هیات مدیره اش است.