در نیم فصل نخست لیگ برتر، تیمهای حاضر در این مسابقات در نبود جا و مکان مناسب، از شهری به شهر دیگر در حال کوچ و مسابقات خود را در شکل و شمایل عجیبی برگزار کردند.
گروه ورزشی جی پلاس؛ اگر لیگ برتر ایران عجیبترین لیگ دنیا نباشد، قطعا جزو عجیب ترین ها است؛ مسابقاتی که به تحریم خودخواسته و بازی در زمین ثالث دچار شده و تیم هایش برای زمین اجاره ای در زمین خود هم به مشکل خورده اند.
مهم ترین مشکل این روزهای فوتبال مربوط به نساجی است؛ تیم پرطرفداری که به علت تعمیر و بازسازی ورزشگاه وطنی قائمشهر از چمن مصنوعی به طبیعی، مدتی در ساری از رقبای خود میزبانی می کرد اما زمین چمن این ورزشگاه بدتر از آن بود که پذیرای تیم پرطرفدار نساجی شود.
در نهایت نساجی در یکی از استان های ایران میزبانی می کند. برنامه نساجی به این شکل است که دیدارهای خانگی خود را در شهرهایی برگزار می کند که در آن هفته از دیداری میزبانی نمی کند. به طور مثال نساجی در هفته سیزدهم، به علت میزبانی سپاهان در اراک، از ورزش نقش جهان اصفهان استفاده کرد. آن ها در هفته چهاردهم به مشهد رفتند تا دیدار خانگی خود را در ورزشگاه ثامنالائمه مقابل ذوبآهن برگزار کنند.
این اتفاق صدای ساکت الهامی را هم در آورده است و او میگوید تیمش نه تنها نمی تواند به علت کرونا از هواداران خود بهره ببرد، بلکه از بازی کردن در یک ورزشگاه همیشگی و ثابث هم محروم است!
این مشکل در فصل جاری گریبان هوادار و مس رفسنجان را هم گرفته است. شاگردان رضا عنایتی در نبود ورزشگاه استاندارد دیگری در تهران، چند هفته ای است که در ورزشگاه انقلاب کرج دیدارهای خانگی خود را برگزار می کردند که از قرار معلوم کیفیت چندان زیادی هم ندارد.
در آن سمت، مس رفسنجان هم به علت نداشتن زمین چمن طبیعی، به شهرستان سرچشمه عزیمت کرده و در این شهرستان دیدارهای خانگی خود را برگزار می کند که روزگار ورزشگاه تیم سابق لیگ برتری مس سرچشمه بود که این روزها منحل شده است.
در طول فصل هم تیم های مختلف به کررات راهی ورزشگاه های مختلف شده اند. نفت مسجدسلیمان یکی از این تیم ها است که در ابتدای فصل متوجه شد زمین چمن این شهر فاقد کیفیت لازم است و دو هفتهای در ورزشگاه خانگی فولاد خوزستان از رقبای خود پذیرایی کرد.
ذوب آهن هم به علت تعمیرات در ورزشگاه فولادشهر، چند بازی خود را در ورزشگاه نقش جهان اصفهان برگزار کرده و فعلا نمی توان در زمین همیشگی خود پذیرایی کند.
سایر تیمهای لیگ برتری هم از همین مشکل رنج می برند. پیکان به علت نداشتن زمین استاندارد و مناسب، از این فصل به جای سایپا در ورزشگاه دستگردی بازی می کند و ورزشگاه شهدای شهرقدس از دسترس خارج شده است و یا تراکتور به دلایل خودخواسته در زمین چمن ورزشگاه یادگار امام تبریز که همین چند سال قبل اصلاح شده بود، بازی نمی کند و راهی ورزشگاه خانگی گسترش فولاد تبریز شده است.
سرآمد همه تیمها هم استقلال و پرسپولیس هستند که در زمین اجاره ای آزادی بازی می کنند که چندین هفته قبل به علت افزایش اجاره بهای ورزشگاه آزادی، حدود نیم ساعت بازی پرسپولیس را به تاخیر انداخت!
البته برای لیگ و تیم هایی که زمین تمرین استاندارد ندارند و خیلی از تیم هایش در تهران تمرین می کنند و تیم های تهرانی مانند استقلال هم زمین چمن مناسب برای تمرین کردن ندارند، مشکلات مربوط به ورزشگاه چندان مهم و حاد نیست!
حال این را در نظر بگیرید که ایران با این وضعیت نامزد میزبانی جام ملت های فوتبال آسیا در سال 2027 میلادی هم شده است که طبق تقویم باید پنج سال دیگر برگزار شود اما آیا عزمی برای اصلاح این وضعیت وجود دارد؟