فرانک طیاری در گفت و گو با خبرنگار ورزشی جی پلاس در خصوص شرایط تیم ملی زنان ایران قبل از اعزام مسابقات سطح ب کاپ آسیا و نتیجه تیم، اظهار کرد: قبل از اعزام هیچ مربی دعوت نشد که به تیم ملی کمک کند؛ همیشه محرمانه می‌روند و می‌آیند، می‌برند و می‌بازند اما هیچ توجهی نمی‌شود البته نه تیم مقصر است نه ما که بیرون گود هستیم بلکه برنامه ریز و مسئول اصلی فدراسیون مقصر است. به نظر من کسی که مدیر می‌شود و مسئولیت یک مجموعه به او سپرده می‌شود از هر راهی که روزنه‌ای از دانش و تجربه در آن وجود دارد و می‌توان کمک گرفت باید استفاده کند. بسکتبال هیچ چیز پنهانی ندارد بنابراین نباید مخفیانه تمرین می‌دادیم و اعزام می‌کردیم.
او افزود: چرا یک آقا همراه تیم رفت؟ البته من مخالف مربی مرد نیستم حتی می‌گویم یک مربی خوب خارجی جذب کنند چون تیم ما قابلیت قهرمانی در آسیا را دارد؛ می‌توانند یک نفر را بیاورند چه زن چه مرد که سه چهار سال تیم را هدایت کند. اگر همه اعتراض کنند ضعف‌ها مشخص می‌شود و در نحوه مدیریت تجدید نظر می‌شود اما وقتی همه چیز مخفی می‌شود نباید انتظار یک نتیجه خوب داشته باشیم. واقعا این همه مخفی کاری برای چیست ؟ چرا حتی یک خبرنگار همراه تیم اعزام نشد؟
طیاری با اشاره به انتخاب بازیکنان و حضور نداشتن چند بازیکن تاثیرگذار در کنار تیم که موجب کسب رده ششم در میان شش تیم شد تصریح کرد: به نظر من به عنوان مثال سارا اعتماد می‌توانست در پست پنج به تیم کمک کند البته چند بازیکن دیگر هم بودند که دیگر همه می‌دانند؛ در کل انتخاب بازیکن به صورت شخصی و باشگاهی بود.
مربی و کارشناس بسکتبال ایران با بیان اینکه الان زمان آشتی جامعه بسکتبال است گفت: اکنون زمان صلح و آشتی میان خانواده بسکتبال است تا همه بتوانند هم فکری کنند؛ افراد متخصص هم که در بسکتبال حسن نیت، دانش و عشق به این رشته ورزشی را دارند زیاد هستند؛ به نظر من از این افراد باید کمک گرفته شود و حتی مسابقه بگذارند و پاداش آن مثلا اعزام به یک کلاس در آمریکا باشد؛ آیا اشکالی دارد؟ من خودم یک کلاس در آمریکا گذراندم و واقعا متفاوت تر از تمام کشورهای دنیا است.
فرانک طیای در ادامه صحبت‌های خود گفت: ما در مدیریت سقف شیشه‌ای داریم که دیده نمی‌شود اما همین سقف را برای بانوان استفاده می‌کنند. یک روز می‌خواهند استعدادیابی کنند و مربی که سلسله مراتب را نگذرانده وارد تیم ملی می‌شود در صورتی که مربی ملی باید لحظه‌های مرگبار ثانیه‌ها را تجربه کرده باشد و تیمش را از یک گرداب درآورده باشد بنابراین باید معیار روشنی مشخص کنیم؛ این شد حرف که از روی سن مربی انتخاب می‌کنید؟ تا زمانی که چه در بخش بانوان چه آقایان معیار مشخصی برای تعیین سرمربی نداشته باشیم وضعیت همین طور خواهد بود فدراسیون هم که تابع یک سری سو استفاده گری‌ها است.
او در پایان تصریح کرد: کسی که مسئول می‌شود باید ظرفیت‌های کارمند، مربی، بازیکن، خبرنگار و ... را بشناسد اما رئیس فدراسیون حتی نمی‌داند به عنوان مثال رزومه کاری من چیست در صورتی که به نظر من نگهبان فدراسیون هم باید نسبت به بازیکنان و مربیان شناخت داشته باشد؛ حتی نایب رئیس هم نمی‌داند کدام مربی چه سال‌هایی قهرمان بوده و یا اینکه در لیگ برتر یا دسته یک فعالیت داشته است یا نه؟ امیدوارم در آینده نزدیک شاهد تغییر و تحول مثبت در بسکتبال شویم.
