وای به روزی که ببازیم!

گروه ورزشی جی پلاس؛ مصطفی معدنی ثانی: 16 امتیاز از ۶ بازی مرحله نهایی انتخابی جام جهانی و کسب 12 برد از 13 بازی آماری است که اسکوچیچ روی کاغذ برای فوتبال ایران به ثبت رسانده است. پیروزی در یکی از چهار بازی بعدی که از قضا سه تای آن در ورزشگاه  آزادی است می تواند سریع ترین صعود به جام جهانی را رقم بزند، حتی سریع تر و راحت تر از تیم برانکو و کی روش.

گزارش جی پلاس به بهانه خداحافظی اسکار تابارس از اروگوئه/ پایان دوران باشکوه "معلم" فوتبال

با این حال از اسکوچیچ هنوز انتقاد می شود. اندکی دلسوزانه و با هدف بیان و رفع برخی مشکلات تیم اما بخش عمده انتقادها بی پایه و اساس و از روی غرایض شخصی! موج انتقادها از رسانه های نوشتاری و آنلاین هم فراتر رفته و حتی کارشناس تلویزیونی پس از برد 3 بر صفر مقابل سوریه عملا با تیغ تیز انتقاد به تیم ملی حمله می کند.

این در شرایطی است که تیم ملی برای صعود حتی در زمان کی روش با دشواری روبرو می شد و شرایطی پیش می آمد که کار به دعا و معجزه می کشید و با این حال از تیم به این اندازه انتقاد نمی شد. از برد دیرهنگام با گل های وقت اضافه مقابل لبنان در حالی انتقاد می شود که سابقه شکست برابر این تیم هم توسط تیم کی روش در کارنامه ایران ثبت شده است. 

سوریه حریفی اسم و رسم دار در فوتبال آسیا حداقل در قیاس با غول های سنتی مانند کره، ژاپن، عربستان و ... نیست، اما مقابل ما  دست و پا بسته هم نبوده است. اینجاست که از منتقدان باید پرسید غیر از انجام یک بازی روان و کسب پیروزی سه گله دیگر چه انتظاری از تیم دارند.

برخی انتقادها هم آینده تیم ملی در جام جهانی قطر را نشانه رفته است. منتقدان می گویند این تیم از پس تیم های آسیایی بر می آید اما سرنوشت مان آنجا حذف در مرحله گروهی است. در وهله اول باید پرسید این به اصطلاح کارشناسان چگونه می توانند درباره وضعیت فنی تیم در آینده دور (یک سال دیگر) نظر بدهند و از کجا با قطعیت می توانند پیش بینی کنند که تیم با همین کیفیت فعلی در قطر به میدان می رود. نکته دوم این که مگر در دوره های گذشته به نیمه نهایی جام جهانی رسیده بودیم که حالا حذف در مرحله گروهی برای مان کابوس باشد. منتقدانی که می گویند با تیم اسکوچیچ هیچ شانسی برای صعود از مرحله گروهی جام جهانی نداریم باید بدانند که این امر علاوه بر مسائل فنی و تاکتیکی ملزومات زیادی دارد که فوتبال ایران فعلا هیچ کدام از آنها را ندارد، از جمله امکان بازی های دوستانه با تیم های قوی، تدارک مناسب برای تیم. پشتوانه سازی نفرات ذخیره، اردوهای با کیفیت و طولانی مدت و ... .

امروز هیچ تیمی حاضر نیست حتی با ایران بازی تدارکاتی برگزار کند و حالا بعضی این شرایط را با دوره کی روش و حتی برانکو مقایسه می کنند که همین آفت بزرگی برای فوتبال ایران شده؛ همان طور که روزی دو قطبی برانکو- کی روش کل فوتبال را تحت تاثیر قرارداده بود.. مربیانی که بعید به نظر می رسد با شرایط فعلی حاضر به پذیرش مسئولیت تیم ملی باشند.

خوشبختانه تیم ملی حتی اگر بپذیریم به زعم کارشناسان از نظر فنی عالی نیست، در بعد نتیجه گیری درخشان عمل کرده است. فقط تصور کنید اگر این تیم باخته بود و صعودش به اما و اگر کشیده بود چه سیلی از انتقاد راه می افتاد و فوتبال ملی را به چه سمت و سویی می برد.

قطعا تیم ملی نواقص و مشکلاتی دارد که بسیاری از آن ها می تواند در دراز مدت آسیب زا باشند و حتی در حساس ترین شرایط پاشنه آشیل تیم شوند اما انتقادات این روزها نه برای رفع نواقص و بهبود تیم ملی بلکه برای ضربه زدن به اسکوچیچ است؛ مربی که حتی اگر در حدواندازه های ایران نباشد حالا سرمربی است و نقد مغرضانه نه درباره او بلکه درخصوص هر مربی و بازیکنی خارج از دایره منطق است.