معروف ترین خرافات جهان فوتبال؛ عادت خاص رونالدو و بنزما! +عکس

گروه ورزشی جی پلاس، فرشته مقدم: مربیان، بازیکنان و هواداران به دنبال توجیحات عجیب بیرون از زمین برای اتفاق هایی که در میدان رخ می دهند هستند. حوله، کلاه، عروسک یا  رفتارهای خاص برخی از نمونه هایی هستند که برای  تاثیرات ماوارایی به کار گرفته شدند. 

کسی که جام را لمس می کند فاتح آن نمی شود

بدون شک یکی از قدیمی ترین خرافات جهان فوتبال این است که اگر بازیکنی پیش از بازی به جام دست بزند در فینال شکست خواهد خورد. به نوشته آس، ایکر مونیاین یکی از آخرین بازیکنانی بود که پیش از فینال کوپا دل ری جام را لمس کرد و اتلتیک بیلبائو شکست خورد. زین الدین زیدان با تیم ملی فرانسه، ژولی با موناکو، گتوزو با میلان، پایه با مارسی و تیموشوک با بایرن می دانند لمس جام و شکست بعد از آن چیست اما همه قوانین استثنائات خودش را دارد. کریچوایک، بازیکن اوکراینی سویا جام را دست زد و تیمش فاتح لیگ اروپا شد. 

نفرین بنفیکا

در لیسبون هنوز از خداحافظی با بلا گوتمن پشیمان هستند. سرمربی مجارستانی بنفیکا را به بالاترین سطح اروپا رساند. تیمی که در اختیار داشت به نظر می رسید می تواند در قاره حمکرانی کند. با این حال اختلاف مدیریت و سرمربی موجب شد که قرارداد گوتمن به جای تمدید به پایان برسد. در آن زمان سرمربی مجار، بنفیکا را نفرین کرد و گفت: "تا صد سال آینده بنفیکا بدون من در اروپا قهرمان نخواهد شد." واقعیت این است پس از آن جمله بنفیکا به هشت فینال رسید اما همه با شکست تمام شد. حتی دسته گلی که کاروان بنفیکا که در راس آن اوزه‌بیو قرار داشت برای مزار گوتمن فرستاد کار ساز نشد. تیم پرتغالی ۶۰ سال است که جام اروپایی نبرده و از نفرین سرمربی مجارستانی هنوز ۴۰ سال باقی مانده است. 

بوسه بر سر بدون موی بارتز

تیم ملی فرانسه جام جهانی ۱۹۹۸ را در خانه برگزار کرد و نسل با استعدادی داشت. با این حال مهمترین حرکت را پیش از شروع بازی لوران بلان مدافع و فابین بارتز دروازه‌بان انجام می دادند. بلان قبل از سوت به هم تیمی اش نزدیک می شد و سرش را می بوسید. به نظر تنها یک حرکت می آمد اما به تعیین کننده ترین لحظه بازی تبدیل می شد. آن جام جهانی را فرانسه فتح کرد که در راس تیم زیدان قرار داشت اما همیشه این باور باقی خواهد ماند که بوسه های بلان بر سر بارتز خوش شانسی را برای خروس ها به ارمغان می آورد. 

گلن هادل در ۱۹۹۸/ دومنک و طالع بینی

رایموند دومنک یکی از خاص ترین مربیان فرانسوی بود. او طرفدار طالع بینی بود و این موضوع روی دعوت بازیکنان تیم ملی تاثیر می گذاشت. برخی از بازیکنان که از این موضوع ضرر کرده بودند اعلام کردند این تصمیمات بیشتر بر پایه طالع بینی و ستاره شناسی است تا فوتبالشان. آن ها خاطر نشان کردند که دومنک دوست ندارد بازیکنانی که در ماه عقرب و شیر به دنیا آمده اند را به تیم ملی دعوت کنند. سرمربی فرانسوی آن را رد کرد اما تایید کرد که دوستدار نجوم است. اتفاق مشابهی برای گلن هادل، سرمربی انگلیسی نیز رخ داد. او پس از نگاه به طالع بینی روز، اظهارات ناخوشایندی را بر زبان آورد و درباره تناسخ و ناتوانی صحبت کرد که منجر به خداحافظی اش شد. 

دوئل جادوگران در جام جهانی ۱۹۸۲

جام جهانی تورنمنت مهمی است و پرو و کامرون چنین نگاهی به این رقابت ها در سال ۱۹۸۲ داشتند. هر دو تیم از تمام تجهیزاتشان برای این رویارویی استفاده کردند. چند ماه پیش از شروع جام جهانی یک جادوگر به بازیکنان آفریقایی توصیه کرد عکس بازیکنان پرو را با خون مرغ سیاه آغشته کنند تا از کمک خدا بهره‌مند شوند و بازی را با پیروزی به پایان برسانند. پرویی ها این حرکت را بدون پاسخ نگذاشتند. چند جادوگر اهل این کشور جمجمه تازه نبش قبر شده را در "آ کرونیا" به نمایش گذاشتند تا به تیم ملی کشورشان کمک کند. بازی بدون گل تمام شد و کسی نمی داند به خاطر عملکرد خوب یا بد بازیکنان بود یا قدرت یکسان جادوگر های دو تیم. 

سیدورف و شوتی که پس از گرم کردن می زد

بازیکن هلندی رئال مادرید برای این که بداند نتیجه بازی خوب می شود یا بد از یک روش استفاده می کرد. پس از گرم کردن پیش از بازی عادت داشت توپ را تا جلوی رختکن ببرد و سپس بچرخد و آن را به سمت دروازه شوت کند. اگر توپ وارد دروازه می شد معنای خوبی داشت اگر این اتفاق رخ نمی داد تصور می کرد بازی خوب پیش نخواهد رفت. 

لمس بنر "اینجا آنفیلد است" پیش از شروع بازی

در این که آنفیلد یک معبد فوتبال است شکی نیست و آیین خاص خودش را هم دارد. برای بازیکنان لیورپول لمس نوشته "اینجا آنفیلد است" پیش از ورود به زمین به یک عادت تبدیل شده است. با اینکه این حرکت ربطی به خوب پیش رفتن بازی ندارد اما بدون تردید یک حرکت اجتناب ناپذیر برای لیورپولی ها است. 

پل هشت پا و پیش بینی هایش در جام جهانی ۲۰۱۰

هرگز در جهان فوتبال یک هشت پا به این اندازه اهمیت پیدا نکرده بود. پیش بینی هایش را برای بازی های جام جهانی همه دنبال می کردند تا نتیجه را متوجه شوند. درست است که در جام جهانی ۲۰۱۰ اغلب پیش بینی هایش درست از آب درآمد از جمله پیروزی اسپانیا برابر هلند در فینال. البته هشت پا وقت های اضافه و مهار های فوق العاده ایکر کاسیاس را پیش بینی نکرد و تنها مشخص کرد که لاروخا پیروز می شود. البته عجیب است که یک هشت پا متوجه شود پویول با ضربه سر دروازه آلمان را باز می کند. 

نمک پاشیدن رییس باشگاه پیزا پیش از بازی های تیمش

رومئو آکونتانی در درخشان ترین دوران پیزا رییس باشگاه بود. در کنار موفقیت ورزشی تیمش، آکونتانی به خاطر عادت نمک پاشیدن روی چمن پیش از بازی های پیزا معروف بود. پیزا دو بار جام میتروپا که به جام اروپای مرکزی نیز مشهور بود را فتح کرد. پس از جدایی رییس باشگاه و نمکش، پیزا به دسته پایین سقوط کرد و تاکنون نتوانسته است به سری آ برگردد. 

کلاه طلسم شده روبرت منساه

روبرت منساه یکی از بهترین دروازه‌بان های تاریخ غنا است. او برای تیم ملی کشورش بازی کرد و یکی از بازیکنان برجسته غنا در نایب قهرمانی جام ملت های آفریقا ۱۹۶۸ بود. با این حال به خاطر کلاهش نامش در تاریخ باقی خواهد ماند. منساه همیشه با کلاهی که پدربزرگش به او هدیه داده بود بازی می کرد. اسطوره فوتبال غنا می گفت که این کلاه طلسم شده است. گفته می شد این کلاه برای کمک به منساه در مهار توپ به کار می رود. این موضوع موجب شده بود برخی از بازیکنان حریف سعی داشته باشند کلاه را از سر دروازه‌بان غنایی بردارند تا بتوانند گلزنی کنند. در مقابل منساه هم تلاش می کرد تا اجازه ندهد این اتفاق بیفتد.  

کانیسارس و حوله اش

سانتی کانیسارس عادت داشت با یک حوله وارد زمین شود و آن را روی تور دروازه آویزان می کرد. دروازه‌بان اسپانیایی اعلام کرد که از آن برای پاک کردن عرقش استفاده می کند اما سپس به یک تشریفات پیش از شروع بازی تبدیل شد. 

سیلوا و جادوگری که دروازه سنگالی ها را در جام ملت های افریقا ۲۰۰۲ جادو می کرد

تونی سیلوا، دروازه‌بان سنگالی در جام ملت های آفریقا ۲۰۰۲ نام خود را برجسته کرد. سیلوا یک جادوگر استخدام کرده بود تا پیش از شروع بازی به دروازه مرهم بزند. دروازه‌بان سنگالی ۳۵۸ دقیقه در این رقابت ها گلی دریافت نکرد. سیلوا با وجود اینکه در تیم های مختلف لیگ یک فرانسه بازی کرد اما به جادو بیشتر اعتقاد داشت تا به عملکرد خوب خودش. 

بنزما و بستن انگشتانش

کریم بنزما، مهاجم فرانسوی رئال مادرید از ژانویه ۲۰۱۹ با یک باند کشی دست راستش را می بندد. ابتدا به نظر می رسید به خاطر درد شکستگی انگشت کوچکش باشد اما با گذشت دو سال پس از آن اتفاق بازیکن فرانسوی همچنان با دست باندپیچی شده وارد زمین می شود. به نظر می رسد توصیه پزشکی به یک طلسم برای بنزما تبدیل شده است که حاضر نیست بدون باند بازی کند. 

پرش رونالدو هنگام ورود به زمین

مهاجم پرتغالی در طول دوران ورزشی درخشانش از یک سری خرافات در تشریفات پیش از شروع بازی بهره برده است. کریستیانو رونالدو همیشه با پای راست وارد زمین می شود. همچنین اگر به عنوان آخرین بازیکن وارد زمین شود پرش بلندی می کند. اگر بخواهیم دوران موفق رونالدو را قضاوت کنیم تاکنون این تشریفات بد از آب در نیامده اند. 

لئال با مچ گچ گرفته بازی می کرد

لئال هافبک اتلتیکومادرید در دهه ۷۰ بود. او در یکی از بازی های تابستانی یکی از دستانش دچار شکستگی شد و چون برای سرمربی بازیکن مهمی بود نمی خواست جایگاهش را در ترکیب اصلی از دست بدهد و با آتل بازی کرد. زمانی که مشکل جسمانی اش بهبود یافت تصمیم گرفت بقیه دوران بازی اش را با دست گچ گرفته بازی کند. برخی از بازیکنان نسبت به این موضوع اعتراض داشتند و می گفتند لئال از آن سود می برد و در توپ های هوایی به حریفانش ضربه می زند. 

لوییس آراگونس

فوبیای لوییس آراگونس نسبت به رنگ زرد خیلی معروف است. به خاطر خرافات هر کسی که زرد می پوشید را مجبور می کرد لباسش را از تنش در بیاورد یا می خواست آن فرد از جلوی چشمانش دور شود. سرمربی اسپانیایی در موقعیت های زیادی با این خرافات روبرو شد. زمانی که رائول در اردوی تیم ملی حاضر شد لباس زرد پوشیده بود و به او دستور داد تا آن را از تنش در بیاورد. این اتفاق برای یکی از کارکنان اتلتیکو افتاد که پولیور زرد پوشیده بود. در آن زمان آراگونس هدایت روخی بلانکو را بر عهده داشت. 

بیلاردو

سرمربی آرژانتینی در جام جهانی ۱۹۸۶ هدایت تیم ملی کشورش را بر عهده داشت و توانست قهرمان شود. بیلاردو علاوه بر در اختیار داشتن بازیکنان بزرگ به یک رشته خرافات و تشریفات در جریان جام جهانی متوسل شد. آن ها فراتر از زمین بازی پیش رفتند و شامل اسکورت اتوبوس تیم در تمام بازی ها توسط یک گروه پلیس مشخص بود. تیم به همین خاطر همیشه به ورزشگاه دیر می رسید. سرمربی آرژانتینی همیشه با بوروچاگا که آخرین نفر در صف بود وارد زمین می شد و پیش از ورود به سینه اش ضربه می زد. سپس می دوید تا اولین کسی باشد که به نیمکت می رسد. 

یاشین، یک نخ سیگار و یک لیوان نوشیدنی الکلی

 اسطوره روسی و برنده توپ طلای ۱۹۶۳ به عادت خود پیش از بازی اعتراف کرد و گفت: "یک نخ سیگار می کشد و یک لیوان نوشیدنی الکلی می خورد." یاشین توضیح داد که سیگار او را آرام می کند و الکل باعث گرم شدن عضلاتش می شود. با وجود این که کار درستی انجام نمی داد اما دروازه‌بان روس دوران موفقی داشت.

رادمیر آنتیچ با کروات آبی و سبز

سرمربی صربستانی یکی از بزرگان فوتبال اسپانیا بود. رادمیر آنتیچ از معدود سرمربیانی بود که هدایت هر سه تیم اتلتیکو، رئال مادرید و بارسلونا را بر عهده داشت. با این حال عملکرد خوبش از خرافات جدا نبود. کراوات چیزی بود که در رابطه با خرافات از آن استفاده می کرد. او از یک کراوات در موقعیت های مختلف بهره می برد. کراوات آبی و سبزش را زمانی که تیمش بازی مهم داشت می بست و همچنین هنگام قرارداد بستن. 

رئال مادرید همرنگ کورینتین

از زمان تاسیس رئال مادرید این تیم یک دست سفید می پوشید. در سال ۱۹۲۵ باشگاه تصمیم گرفت مانند تیم لندنی کورینتین بپوشد. پیراهن آن ها سفید و شورت و جوراب هایشان سیاه بود. با این حال دو شکست مقابل بارسلونا در کوپا موجب شد این پیراهن از چشم بیفتد و دوباره مادرید یک دست سفید بپوشد. 

مستر پنتلند با کلاه لبه دار

فرد پنتلند یا مستر پنتلند، سرمربی افسانه ای اتلتیک بیلبائو همیشه با کلاه لبه دارش روی نیمکت می نشست. کلاه او جزو مراسم بازیکنان اتلتیک هنگام قهرمانی بود. در این مراسم کلاه مستر پنتلند را بر می داشتند و تا جایی به آن ضربه می زدند که پاره شود. این در حالی بود که سرمربی تنها این صحنه را مشاهده می کرد و تسلیم می شد. سرمربی انگلیسی پنج قهرمانی در کوپا دل ری برای اتلتیک به ارمغان آورد که چهار جام به صورت پیاپی به دست آمد. همچنین دو لالیگا را فتح کرد. پنتلند سنت از بین بردن کلاهش را اتفاق خوبی می دانست. 

ریکاردو سامورا با یک عروسک 

ریکادور سامورا هم به خرافات اعتقاد داشت. در واقع دروازه‌بان اسپانیایی اگر تشریفات کوچک خود را انجام نمی داد نمی توانست از دروازه تیمش حفاظت کند. او عروسک پارچه ای کوچکی را در هر بازی درون دروازه اش می گذاشت. سامورا باور داشت که پاهای چسبیده بهم عروسک برایش خوش شانسی می آورد. او در جریان یکی از بازی ها چنین کاری را انجام نداد و بر اساس گزارشات دروازه‌بان اسپانیایی خیلی عصبی و بدون تمرکز بود.

کارلوس آیمار و ضربه به سینه

کارلوس آیمار در نیمکت تیم های اسپانیایی تاریخ سازی کرد به خصوص زمانی که هدایت لوگرونیس را در دهه ۹۰ بر عهده داشت. همچنین سرمربی سلتاویگو بود. با این حال فراتر از موفقیتش در لوگرونیس عادتش همیشه در یادها خواهند ماند. او پیش از ورود بازیکنان به زمین به سینه شان ضربه می زد. سرمربی آرژانتینی معتقد بود این کار بازیکن را سر حال می کند. البته برخی از بازیکنان می گفتند که ضربه آیمار باعث می شود قفسه سینه شان درد بگیرد. این کار به یک روتین در تیم تبدیل شد و لوگرونیس توانست در دسته یک بماند. 

آریگو ساکی

آریگو ساکی دوران درخشانی در میلان در سال های ۱۹۸۷ و ۱۹۹۱ داشت. سرمربی ایتالیایی از روشی برای بازی بهره گرفت که سر و صدای زیادی در آن دوران به پا کرد اما برخی از تمریناتش موجب شگفتی همه شد. در تمرین پیش از دیدار های مهم تیم بازی شبیه سازی شده بدون توپ انجام می داد. تفکرات خاص آریگو تنها در تاکتیک های فوتبال خلاصه نمی شد‌. او یک شب پیش از بازی ها به بازیکنان شام پیتزا می داد. این روتین زمانی دیگر انجام نشد که فان باستن اعلام کرد در صورت خوردن پیتزا بازی نخواهد کرد. 

چهار شاخه گل که به یک گرامیداشت تبدیل شد

مارگاریتا یکی هواداران اتلتیکو است که از ۲۵ سال پیش یک دسته گل در یکی از نقطه های کرنر می گذارد. قبلا این کار را در ویسنته کالدرون انجام می داد اکنون در واندا متروپولیتانو. با این حال پیش از تبدیل شدن به یک گرامیداشت این سنت مانند یک پیش بینی متولد شد. مارگاریتا در این رابطه اظهار کرد: "روز نخست چهار میخک بردم. صخره کوچکی در کنار کالدرون وجود داشت و از آن جا چهار میخک چیدم تا برای بازی با اتلتیک به ورزشگاه ببرم و با خودم می گفتم این چهار میخک چهار گل برای تیم ما به ارمغان می آورند. صندلی من پشت نقطه کرنر بود و هر بار که گل می زدیم من یکی از آن ها روی زمین می گذاشتم و ما چهار گل به ثمر رساندیم." پس از آن که پیش بینی مارگاریتا درست از آب درآمد گذاشتن دسته گل در نقط کرنر به یک سنت تبدیل شد حتی در دوران بحران کرونا باز هم مارگاریتا دسته گل می فرستاد. 

دیگو سیمئونه

دیگو پابلو سیمئونه، سرمربی اتلتیکومادرید به خرافات متعددش پیش از بازی ها مشهور است. سرمربی آرژانتینی اگر نتیجه خوبی کسب کند خیلی به تکرار تشریفات متعهد است و اگر نتیجه بدی به دست آورد آن را تغییر می دهد. دو مثال در این رابطه وجود دارد. پس از شکست در فینال لیگ قهرمانان اروپا ۲۰۱۴، اتلتیکو تمام برنامه ریزی هایش را برای فینال ۲۰۱۶ تغییر داد تا جایی که به جای کمپ تمرینی همیشگی در کمپ لاس روساس تمرین کرد. در فصل گذشته روخی بلانکو باید با چلسی در زمین بی طرف بازی می کرد که میزبان بخارست بود. در شهر اتلتیکو قهرمان لیگ اروپا شده بود و به همین خاطر کاروان روخی بلانکو در همان هتلی اقامت کرد که در فینال لیگ اروپا مستقر شده بود.