جواد فروغی در گفت و گو با خبرنگار ورزشی جی پلاس، در خصوص کسب مدال طلا المپیک در رشته تپانچه اظهار کرد: با توجه به اینکه در بخش تپانچه تا قبل از پاییز 98 موفق به فینالیست شدن در هیچ مسابقه ای نشدیم به دنبال تحقق این هدف بودیم. در نهایت به لطف خدا سهمیه گرفتیم و به دنبال کسب مدال هم بودیم. بعد از کرونا مسابقات آنلاین هم برگزار شد که البته شاید اعتبار مسابقات هند و کرواسی را نداشت اما در جام جهانی هم حاضر شدیم و در هند سرزمین قهرمانان تیراندازی مدال به دست آوردیم و حالا کل دنیا باید ایران را به عنوان قدرت تپانچه بشناسند.
او افزود: سطح المپیک آنطور که انتظار میرفت نبود؛ هرچند همه قهرمانهای جهان شانه به شانه هم بودند اما از آنجایی که فاصله من با نفر دوم نباید آنقدر زیاد می شد حس خوبی نداشتم؛ نمیدانم آشفتگی ذهنی بود یا پایین آمدن تکنیک تمرین و شاید نیاز باشد بزرگان این رشته در مورد این مسئله بحث کنند. ما حتی در لیگ برتر و دسته یک خودمان هم انقدر اختلاف و فاصله نداشتیم و نهایتا 3تا 4 نمره فاصله باشد نه حدود 7 نمره که به نوعی فاجعه است؛ تیراندازان المپیکی جزو مدعیان هستند نباید اجازه این فاصله را بدهند.
فروغی در مورد دست نیافتن به مدال در مسابقات میکس تصریح کرد: ما در تیمی هم امیدوار بودیم؛ هم من و هم هانیه رستمیان اولین تجربه حضورمان بود و جو سنگین در مسابقات میکس تاثیر گذاشت. شاید باید بهتر از این بودیم و نسبت به توقعی که داشتیم ظاهر نشدیم اما به عنوان اولین حضور راضی هستیم. باید تیم میکس را به عنوان پشتیبان بدانند و نگاه ویژه تری به آن داشته باشند.
دارنده مدال طلای تپانچه در المپیک توکیو در ادامه صحبت های خود با اشاره به سختیهای تمرینات در زمان کرونا گفت: من پرستار هستم و کرونا که شروع شد سرکار بودم؛ البته من در بخش اختصاصی کرونا نبودم اما گاهی بیمارانی که مراجعه میکردند بعد از مدتی متوجه میشدیم به کرونا مبتلا هستند و من هم دقیقا 7 مرداد سال گذشته به این ویروس مبتلا شدم. در هر صورت تمرینات را توانستیم ادامه دهیم هرچند با تعطیلات هم مواجه شدیم اما چند ماهی هم شیفت بودم هم تمرین میکردم تا اینکه از نیمه آذرماه ماموریت ورزشی گرفتم و سعی کردم تمام وقتم را صرف ورزش کنم و نتیجهاش را هم دیدم.