نادیا کومانچی در المپیک مونترال درخشید و در حالی که تنها ۱۴ سال داشت پنج مدال بر گردن آویخت.
گروه ورزشی جی پلاس، فرشته مقدم: از المپیک ۱۹۷۲ مونیخ تا لس آنجلس چند ورزشکار با عملکرد درخشانشان خود را به جهان معرفی کردند. نام مارک اسپیتز، نادیا کومانچی و کارل لوییس بر سر زبان ها افتاد. در بخش پنجم به پدیده های چهار دوره المپیک و اتفاق های مهم دیگر اشاره می شود.
مونیخ ۱۹۷۲
المپیک برای دومین بار در آلمان برگزار شد اما این بار در شهر مونیخ. به نوشته روساریو، در این بازی ها ۷۱۳۴ ورزشکار از ۱۲۲ کشور شرکت کردند که در این میان اسپیتز آمریکایی هفت مدال در رشته شنا به دست آورد. هر هفت مدال، طلا بود که آن یک رکورد جهانی به حساب می آمد. در بسکتبال شگفتی اتفاق افتاد و آمریکا بدون شکست در فینال ۵۱ بر ۵۰ مغلوب شوروی شد. در جدول مدال ها شوروی با ۵۰ مدال طلا (۹۹ در مجموع) اول شد و آمریکا با ۳۳ مدال طلا (۹۴ در مجموع) در جایگاه دوم قرار گرفت. آلمان شرقی هم ۲۰ مدال طلا به دست آورد (۶۶ در مجموع) و در رتبه سوم ایستاد.
مونترال ۱۹۷۶
بازی های ۱۹۷۶ در مونترال کانادا برگزار شد. ۲۹ کشور آفریقایی به نشانه اعتراض به عدم اخراج نیوزلند در این المپیک شرکت نکردند (تیم راگبی نیوزلند در زمان آپارتاید به آفریقای جنوبی سفر کرد و این تور به معنای حمایت از این رژیم در آن منطقه بود). در مجموع ۶۰۸۵ ورزشکار از ۸۸ کشور در این رقابت ها حضور داشتند. چهره برجسته المپیک مونترال، کومانچی رومانیایی بود که در ۱۴ سالگی توانست سه مدال طلا کسب کند و یک نقره و یک برنز هم به دست آورد. او نخستین ژیمناستی بود که توانست ۱۰ امتیاز کامل را به نام خود ثبت کند. آلبرتو خوانتورنا دیگر ورزشکار برجسته این بازی ها بود که در دوی ۴۰۰ و ۸۰۰ متر قهرمان شد. شوروی در صدر فهرست مدال ها قرار گرفت و ۴۹ طلا برد (۱۲۵ مدال در مجموع). آلمان شرقی ۴۰ مدال طلا به دست آورد (۹۰ مجموع) و آمریکا با ۳۴ طلا (۹۴ در مجموع) در رتبه سوم قرار گرفت.
مسکو ۱۹۸۰
مسکو میزبان در جریان جنگ سرد میزبان بازی های ۱۹۸۰ انتخاب شد. آمریکا و ۶۵ کشور دیگر این بازی ها را بایکوت کردند. به همین خاطر ۵۱۷۹ ورزشکار از ۸۱ کشور مختلف در مسکو رقابت کردند. تئوفیلو استونسون، کوبایی چهره برجسته المپیک بود که به آسانی توانست برای سومین دوره پیاپی مدال طلا را بر گردن آویزد. او به عنوان بهترین بوکسور تاریخ شناخته می شود و مدافع رژیم فیدل کاسترو بود. الکساندر دیتیاتین در هشت رشته ژیمناستیک شرکت کرد و در همه بخش ها مدال کسب کرد (سه طلا، چهار نقره و یک برنز). شوروی به آسانی در صدر جدول مدال ها قرار گرفت. این کشور ۸۰ مدال طلا به دست آورد (۶۹ نقره و ۴۶ برنز). آلمان شرقی با کسب ۴۷ طلا دوم شد و بلغارستان با هشت طلا در جایگاه سوم قرار گرفت.
لس آنجلس ۱۹۸۴
لس آنجلس در زمان جنگ سرد میزبان المپیک ۱۹۸۴ انتخاب شد. این بار هم ۱۳ کشور این بازی ها را بایکوت کردند که در راسشان شوروی قرار داشت و به شکلی به بایکوت آمریکا در دوره قبل پاسخ دادند. در مجموع ۱۴۰ کشور شرکت و ۶۸۲۹ ورزشکار رقابت کردند. لوییس درخشید و چهار مدال طلا در دو ۱۰۰، ۲۰۰، ۴ در ۱۰۰ متر و پرش طول به دست آورد. "پسر باد" به این شکل وارد دوران طلایی شد که در نهایت با کسب ۹ مدال طلا و یک نقره به پایان رسید. آمریکا در نبود شوروی به راحتی در صدر قرار گرفت و ۸۳ طلا به دست آورد (۱۷۴ مدال در مجموع). سپس رومانی با ۲۰ مدال طلا و آلمان غربی با ۱۷ طلا در رتبه های دوم و سوم جای گرفتند.
