والیبالیست های ایران بی نقاب چه شکلی اند؟

گروه ورزشی جی پلاس؛ در شرایطی که بازی‌های المپیک کمتر از 20 روز دیگر آغاز می شود، تیم ملی والیبال ایران تحت هدایت آلکنو خود را برای حضور در این مسابقات آماده می سازد. لیست 19 نفره تیم ملی روز به روز و البته به ناچار کوچک و کوچکتر می شود چرا که مربی روس فقط می تواند 12 بازیکن با خود به توکیو ببرد. حذف تدریجی نفرات در روزهای اخیر اتفاق های خوبی در والیبال رقم نزده است.

مسلما آرزو و شاید رویای هر بازیکنی حضور در المپیک است و ناراحتی بابت عدم حضور در این رویداد مهم یک مساله طبیعی به شمار می رود، اما واکنش های نامناسبی که از سوی بازیکنان تیم ملی پس از خط خوردن صورت می گیرد نشان می دهد که بین رفتار حرفه ای و ادعای حرفه ای تفاوت زیادی وجود دارد. بازیکنان خط خورده نمی خواهند یا نمی توانند حذف خود را از دریچه فنی بنگرند و تلاش می کنند به هر شکلی آن را به مسائل مافیایی ربط دهند و البته در پایان به شکلی کلیشه برای تیم آرزوی موفقیت کنند تا ژست حرفه ای نمایی شان بهم نخورد!

اولین حذف شده تیم ملی فرهاد قائمی بود. او که اصلا در لیست حضور نداشت با وساطت داورزنی به اردو آمد. اما او که خیالش راحت بود با چراغ سبز رئیس حضورش در توکیو و حتی در ترکیب تیم قطعی است به هیچ وجه انتظار خط خوردن نداشت و پس از این اتفاق با مصاحبه ای طوفانی، از پایین تا بالای والیبال را مورد عنایت قرار داد. قائمی با بدترین ادبیات ممکن چندین اتهام سنگین را به خانواده والیبال نسبت داد که هیچ کدام اثبات نشده و اگر روزی اثبات شود دامن خودش را هم خواهد گرفت چرا که خود او در دهه گذشته با همان سازوکاری که امروز مورد انتقاد شدیدش قرار دارد در تیم ملی حضور داشته است.

حذف شده بعدی پوریا فیاضی بود که با "بغضی عمیق" پیامی منتشر و از بازی های ملی خداحافظی کرد. فیاضی البته بر خلاف قائمی سروصدای زیادی به پا نکرد. اما خداحافظی از تیم ملی در سن کمتر از 30 سال نشان می دهد که او هم با دل خوش از اردوی تیم ملی خارج نشده است. واکنش فیاضی به خط خوردن از تیم ملی حرفه ای نبود. او می توانست ضمن افتخار به سال های حضورش در تیم ملی اعلام کند که در آینده هر زمان تیم ملی به او نیاز داشته باشد با تمام وجود برای موفقیتش خواهد جنگید.

نفر بعدی لیبروی خط خورده تیم ملی، محمدرضا حضرت پور بود که خط خوردنش را به مسائل غیرفنی نسبت داد و گفت: اگر فرد یا افرادی جمع شدند و مرا خط زدند، ایرادی ندارد چون معتقدم خدا جای حق نشسته و خدای ما هم خیلی بزرگ است. مردم همه چیز را می‌بینند و خیلی خوب موضوعات را متوجه می‌شوند.

سه بازیکن یاد شده، خصوصا حضرت پور و قائمی به شکلی از وجود جریان در تیم ملی برای قلع و قمع افراد یاد می کنند که فراموش کرده اند خودشان جزئی از همین سیستم بوده اند و سال ها برای تیم ملی بازی کرده اند. قوانین بازی های المپیک به شکلی است که به هر حال 12 نفر باید در لیست نهایی قرار بگیرند و سایر افراد کنار بروند. آیا این مساله باید دستاویزی برای بازیکن حرفه ای شود که همه چیز را زیر سوال ببرند؟ حذف نفرات شاخص در تمام دنیا اتفاق می افتد. دیمیتری موزرسکی روس که یکی از بهترین بازیکنان جهان به شمار می رود در توکیو حاضر نخواهد بود. آمریکا، ایتالیا و احتمالا لهستان نیز غایبان سرشناسی خواهند داشت.

بازیکنان مذکور اطمینان خاطر دارند که آلکنو پس از المپیک از والیبال ایران جدا خواهد شد. در غیر این صورت اگر این سرمربی در ایران می ماند و در اردوهای بعدی از ایشان دعوت می کرد با چه رویی می توانستند بار دیگر به تیم ملی اضافه شوند؟

افزایش تجربه و بالارفتن سن هرچند می تواند باعث پختگی و احتمالا حرفه ای گری بیشتر شود، اما همه چیز به تجربه نیست. بد نیست بازیکنان مورد نظر نگاهی به مصاحبه بردیا سعادت پس از خط خوردن بیندازند و کلام حرفه ای را از این بازیکن نوجوان بیاموزند. بازیکنی که یکی از پدیده های بی چون و چرای والیبال ایران است و پس از خط خوردن بدون هیچ گلایه ای اعلام کرد که به تمرین با تیم جوانان ادامه می دهد تا در فرصت مناسب در آینده بار دیگر به تیم ملی دعوت شود. امیرحسین اسفندیار نیز با وجود سن و سال کم واکنش منفی نسبت به خط خوردن از تیم نداشت.

سیستم بازیکن سالاری رایج در والیبال ایران در بروز پدیده ای که به آن پرداخته شد، بی تاثیر نیست. اگر به جای نفرات حذف شده، افراد حاضر در اردوی فعلی تیم ملی خط می خوردند، تفاوتی در اصل ماجرا به وجود نمی آمد و آنها هم همین گونه نسبت به حذف خود واکنش نشان می دادند.