باز بحرین، باز خشم، باز انتقام و باز هم طلسم!

تیم ملی فوتبال ایران در یکی از حساس ترین دیدارهای خود در مرحله انتخابی جام جهانی به مصاف بحرین می رود.

گروه ورزشی جی پلاس؛ داستان فوتبال بحرین را نمی دانیم. این که چرا همیشه سر بزنگاه های تاریخ با این تیم روبرو می شویم و بدتر این که نتیجه هم نمی گیریم را نمی دانیم. این که این دوئل کی و کجا قرار است تمام شود هم مشخص نیست، اما خوب می دانیم (و امیدواریم ملی پوشان هم بدانند) که اگر قرار باشد، با شنیدن نام فوتبال بحرین ته دلمان دیگر یک جوری نشود، وقتش همین الان است.

شاگردان اسکوچیچ در حالی به مصاف بحرین می روند که این تیم را هیچگاه در خاک خودش شکست نداده اند. تلخی شکست 3 بر یک در مقدماتی جام جهانی 2002 که در نهایت به حذف مان انجامید، به این زودی ها پاک نمی شود. نه چهارتایی کردن شان در رده بندی جام ملت ها پاکش می کند و نه شش تایی کردن شان در مقدماتی جام جهانی . یک جایی لازم است به همان شکلی که باختیم به همان تلخی به همان ناجوانمردانه شکست شان دهیم تا دلمان آرام گیرد. البته که قرار نیست با پرچم کشور دیگری دور افتخار بزنیم، اما این طلسم باید یک جایی بشکند.

شرایط همیشه به شکلی رقم خورده که در بحرین با شرایط بد به مصاف این تیم برویم و این بار هم داستان همان است. هوای بد، ورزشگاه بد، چمن بد، وضعیت جدول بد، استرس بالا، همه از جمله شرایط بدی است که تیم ملی با آن روبروست. در کنار همه این بدی ها یک عامل بسیار مهم است که می تواند همه بدی ها را بشورد و با خود ببرد: انگیزه انتقام!

نفر به نفر که تیم ها را مقایسه کنیم، تیم ما می چربد، حسابی هم می چربد، حتی نیمکت مان به تیم اصلی شان می چربد. از مثلث لژیونرهای مان یعنی جهانبخش، طارمی، آزمون کافیست یکی فقط یکی روزش باشد، آن وقت دیگر نه هوای 50 درجه سپربلای بحرینی ها خواهد بود، نه جنگ روانی همیشگی شان و نه وقت تلف کردن های شان.

بحرین با وجود بازی در خاک خود به احتمال فراوان دفاع خواهد کرد. اگر آنالیزی در کار باشد که حتما هست، خوب فهمیده اند که باز بازی کردن مقابل تیمی که هافبک های پا به توپی چون امیری و ترابی و تمام کننده هایی چون طارمی و آزمون را دارد، چه تاوان سختی خواهد داشت. اسکوچیچ از بازی اعصاب خرد کن ما در سال 2001 چیزی نمی داند، اما دستیارانش یا مشاورانش باید پیش از هر توصیه تاکتیکی، پیش از هر برنامه ای برای پیروزی یک مفهوم را در ذهن بازیکنان القا کنند؛ پرهیز از عصبیت و هیجانی شدن که مسلما خواسته بحرینی هاست و آنها را به هدفشان نزدیک تر می کند. پس اعتراض به داور، اعتراض به وقت کشی، اعتراض به فحاشی و جنگ روانی، برخورد فیزیکی، گرفتن کارت بی مورد ممنووووووع!

تیم ملی در دیدار قبل برابر هنگ کنگ با وجود پیروزی 3-1 نمایش چندان درخشانی نداشت و عدم هماهنگی و پاس های اشتباه فراوان اندکی توی ذوق می زد که البته به دلیل دوری طولانی مدت تا حدی هم طبیعی بود، اما در دیدار برابر بحرین هیچ کدام نباید رخ بدهد.

در جدول بحرین فعلا با 12 امتیاز از شش بازی در صدر گروه قرار دارد، اما تفاضل گل مان به قدری از بحرین بهتر هست که با هر نتیجه ای شکست شان دهیم، صدرنشین شویم. آن وقت ما می مانیم و رقیب سنتی همسایه مان که باید ببریم شان تا دیگر چشم مان دنبال بازی های دیگر و اما و اگرهایش نباشد.

ایران و بحرین تاکنون در 16 بازی به مصاف هم رفتند که سهم ایران 7 پیروزی و سهم بحرین 5 برد بوده و چهار بازی هم به تساوی رسیده است. بهترین برد ایران پیروزی 6-0 در تهران در چارچوب رقابت های مقدماتی جام جهانی 2014 و بهترین برد بحرین پیروزی 4-2 آنها در دیداری دوستانه بوده است. دیدار دو تیم با تبعیض آشکار AFC که رئیسش هم بحرینی است ساعت 21 روز دوشنبه 17 خرداد، در همان شهری برگزار می شود که بازی رفت انجام شده بود.