از قائمشهر تا تهران چه بر سر فکری آمده است!؟

گروه ورزشی جی پلاس؛ اوضاع استقلال در شروع لیگ بیستم بد نیست، حداقل از فصول گذشته بهتر است، اما تیم فکری هنوز آن طور که هواداران و خودش می خواهند، نه بازی می کند و نه نتیجه می گیرد. به این که چه ایرادهای فنی در تیم آبی پوشان وجود دارد کاری نداریم؛ چرا که کادر فنی این تیم به اندازه کافی شلوغ و پرنفرات هست که بخواهد به مسائل فنی رسیدگی کند، اما سرمربی استقلال حتی از نظر شخصیتی و رفتاری هم با فصل گذشته تفاوت دارد و این تفاوت به وضوح در رفتار و گفتارش مشخص می شود.

سرمربی استقلال در آخرین اظهار نظر خود، تیم رقیب را با واژه "پیروزی" خطاب کرد. واژه ای که ارتباطی به پرسپولیس ندارد و به مذاق سرخ ها خوش نمی آید. این که فکری تعمدا این لفظ را به زبان آورده و یا سهوا دقیق مشخص نیست، هر چند به نظر می رسد با توجه به فاصله زیادی از سال هایی که تیم پرسپولیس در مقطعی پیروزی خوانده می شد، این مساله نمی تواند سهوی باشد.

فکری، فکری سال گذشته نیست. او فصل پیش همین محمود فکری بود، با همین سابقه استقلالی بودنش، با بازوبند کاپیتانی این تیم و کارنامه سال های طولانی بازی کردن در ترکیب آبی ها، اما فقط روی نیمکت این تیم ننشسته بود. همین تفاوت به ظاهر کوچک، تفاوت زیادی در رفتار و شخصیت او به وجود آورده است.

از فحاشی عجیب و غریب ناموسی او در پایان دیدار با فولاد که بگذریم و آن را به حساب عصبانیت و یا به قول خودش تحریک تعمدی اهوازی ها بنویسیم، از این حرکت اخیر او در استفاده از نام جعلی برای رقیب سنتی نمی توان به آسانی گذشت. از یاد نبرده ایم که او در اواخر فصل گذشته در مقطعی که استقلالی ها معتقد بودند به دلیل کرونا لیگ باید تعطیل و بدون معرفی قهرمان به پایان برسد، با یک حساب و کتاب منطقی از دید خودش عنوان کرد که در صورت اتمام لیگ عنوان قهرمانی باید به پرسپولیس برسد. اظهارنظری که البته خوشایند هواداران دو آتشه استقلال نبود.

او البته در پایان لیگ هم نشان داد که فراتر از تعصب های رنگی به فوتبال نگاه می کند و تصمیم داشت که به گل محمدی سرمربی پرسپولیس تبریک هم بگوید اما به گفته خودش از ترس هواداران استقلال از این کار منصرف شد! کسی چه می داند! شاید دلیل موفقیت او در نساجی و ناکامی اش در استقلال همین تفاوت منطقی بودن با احساسی بودنش باشد، هر چند هنوز در استقلال نمی توان از لفظ ناکامی برای توصیف عملکرد او استفاده کرد.

فکری این روزها به خوبی می داند که حمایت همه جانبه هواداران را ندارد. می داند که سکوها نتایج یکی در میان خوب آبی ها را از او نپذیرفته اند. می داند که با وجود آمدن دو مربی دیگر بعد استراماچونی هنوز سایه سنگین او احساس می شود. از مقایسه ای که در تمرین اخیرش درباره تفاوت دستمزد خودش با مربیان خارجی انجام داد کاملا مشخص است که فکری همه چیز را می داند.

با در نظر گرفتن تمام جوانب شاید بتوان نتیجه گرفت که فکری بر خلاف منطق و مرام فوتبالی اش و به منظور ایجاد محبوبیت برای خود و به دست آوردن دل هواداران استقلال است که چنین اظهارنظرهایی مطرح می کند. البته این گونه شیرین زبانی ها برای هواداران شاید در کوتاه مدت جواب دهد، اما در پایان فصل اگر نتایج آن چیزی که می خواهند نباشد، هیچ هوادارای از او صرفا به این دلیل که او نام حریف را به تمسخر پیروزی نامیده حمایت نخواهد کرد.

آن چیزی که باعث می شود، سکوها پشت فکری قرار گیرند نه چنین اظهارنظرهایی بلکه عملکرد فنی اوست. کما این که استراماچونی عصای جادویی نداشت و اگر امروز این اندازه در نزد هواداران استقلال محبوب است به دلیل صدرنشینی این تیم ولو به مدت بسیار محدود و موقت (به دلیل بازی عقب افتاده سایر تیمها) در لیگ بود. جایی که استقلال سالهاست طعم قرار گرفتن در آن را نچشیده است. فکری هم اگر بتواند استقلال را پس از سالها به عنوان قهرمانی برساند، مسلما می تواند در دل هواداران جا باز کند، حتی اگر تا پایان فصل صد بار دیگر پرسپولیس را به نام واقعی اش خوانده باشد.