ملی پوش وزنه برداری ایران: ورزش کردن با این شرایط ارزشی ندارد/ با چه امیدی باید زندگی کنم؟

رضا بیرالوند ملی پوش وزنه برداری ایران در گفت و گو با خبرنگار جی پلاس در خصوص خداحافظی خود از تیم ملی اظهار کرد: من از تیم ملی خداحافظی کردم چون شرایط خوبی ندارد؛ نه تنها برای من برای تمام ملی پوشان شرایط سخت است. جوایزی که گذاشته‌اند ارزشی ندارد که در مسابقات شرکت کنیم. اگر وضع خوبی داشتم مسئله فرق می‌کرد چون برای پول ورزش نمی‌کنم. من خودم به شخصه شغلی ندارم و ما دلمان را به جوایز خوش کردیم و آن هم که این گونه پرداخت می شود.

بیرالوند ادامه داد: من به مسابقات ترکمنستان رفتم و 50 میلیون  برای آمادگی بدنی‌ام از جیب خودم هزینه کردم. آن وقت بعد از دو سال با این اوضاع تورم و گرانی 60 میلیون پاداش دادند! اگر آن زمان 50 میلیون را در بانک می گذاشتم بیشتر سود کرده بودم. با این پول الان چه کار کنم ماشین بخرم یا خانه؟ هیچ کاری نمی‌توانم با این مبلغ انجام بدهم. من فعلا فقط در لیگ وزنه می‌زنم چون شغلی ندارم و منبع درآمدم همین مسابقات لیگ است؛ برای اردوهای تیم ملی هم اگر جوایز را تغییر دهند می‌مانم.

ملی پوش وزنه برداری ایران گفت: در حال حاضر برای مدال طلای بازی های المپیک یک میلیارد پاداش گذاشته‌اند؛ از تمام وزنه برداران بپرسید آیا این پاداش واقعا برای طلای المپیک ارزش دارد؟ ورزشکار برای حضور در المپیک حدود 500 میلیون هزینه دارد. در این اوضاع اگر با یک میلیارد بازار بروی نیم ساعته تمام می‌شود و یک خانه هم نمی‌توان خرید؛ حتی در شهرستان. برای مثال دو سال پیش پژو پارس 50 میلیون بود اما الان 300 میلیون، آن وقت جایزه  مسابقات ترکمنستان را الان پرداخت کرده‌اند! بدون اینکه چیزی اضافه کنند. از طرفی جوایز ما سکه بود اما پول نقد دادند ما حتی گفتیم نصف قیمت کنونی سکه را بدهید اما قبول نکردند. با این وضعیت ورزش کردن ارزشی ندارد و واقعا سخت است.

بیرالوند با اشاره به احتمال مهاجرت خود تصریح کرد: با شرایط موجود در سطح ملی کار نمی‌کنم اگر هم بخواهم فعالیت داشته باشم به کشور دیگری مهاجرت می‌کنم. برای مسابقات ترکمنستان ماشینم را فروختم. الان با 25 مدال بین‌المللی دوچرخه سوار می‌شوم! با چه امیدی زندگی کنم؟ من کشورم را دوست دارم و خیلی وقت پیش هم موقعیت مهاجرت داشتم و نرفتم ولی اگه شرایط این گونه باشد و نتوانم ورزش کنم راه دیگری ندارم. اگر تنها بودم ایرادی نداشت اما واقعا اداره کردن یک زندگی سخت است. فدراسیون هم که الکی می‌گوید با بچه‌ها در تماس هستیم و شرایطشان را پیگیری می‌کنیم.

ملی پوش کشورمان در پایان صحبت‌های خود همچنین در مورد عدم حمایت ریاست فدراسیون‌های ورزشی از علیرضا دبیر گفت: علیرضا دبیر به وزارت ورزش رفت و از ورزشکاران حمایت کرد که چرا جوایز پاداش و حقوق‌ها را افزایش نمی‌دهید و من واقعا از ایشان تشکر می‌کنم؛ علی مرادی چرا برای دفاع از ما نرفت؟ کسی که خودش در ورزش است قطعا از هزینه‌های سنگین اطلاع دارد اما جوابگو نیست. هم علی مرادی هم بقیه روسای فدراسیون‌ها چرا نرفتند از علیرضا دبیر حمایت کنند؟ چرا فقط دبیر باید برای دفاع از ورزشکاران برود؟ روسای فدراسیون‌ها مسئولند و آمده‌اند که از ما حمایت کنند بنابراین آن ها هم دبیر را همراهی می‌کردند و به وزارت ورزش می‌رفتند.