سرمربی استقلال که روزهای خوبی را با تیمش تجربه نمی کند، همچنان اصرار به قانون شکنی و انجام حرکاتی خلاف عرف ورزشی-اجتماعی دارد.
سرویس ورزشی جی پلاس؛ آبی پوشان پایتخت در شرایطی که این روزها دیگر امیدی به قهرمانی ندارند و رویاهایشان را در کسب سهمیه لیگ قهرمانان آسیا جستجو می کنند، در برابر تراکتور با تساوی بدون گل متوقف شدند. دیداری که هر چند همانند سه بازی قبل باعث هدر رفتن امتیاز شد، اما استقلال در این بازی نسبت به گذشته امیدوارکننده تر ظاهر شد و می توانست تیم پیروز میدان لقب گیرد.
در پایان این دیدار فرهاد مجیدی در نشست خبری حاضر نشد و مجید نامجو مطلق را به نشست فرستاد. اقدام خلاف عرفی که مشخص نیست سرمربی استقلال از انجام دادنش چه هدفی دارد. حضور سرمربیان در نشست های خبری یک مسئله جا افتاده و طبیعی است و این اقدام بدون داشتن بهانه قابل قبول (ساعت پرواز، بیماری، محرومیت و ...) هرگز پذیرفتنی نیست. این رویه در نشست قبل از بازی با تراکتور و هم چنین دیدارهای قبل نیز تکرار شده بود.
البته این تنها موردی نیست که مجیدی علاقه دارد خارج از عرف و قانون عمل کند. در شرایطی که اظهارات بی پروا و تاسف آور مسئولان استقلال درباره عدم رعایت پروتکل های بهداشتی در برنامه تلویزیونی هفته گذشته با انتقادهای بسیار زیادی روبرو شده بود، مجیدی باز هم روی نمیکت استقلال ماسک نزده بود!
سوالی که باید از مجیدی پرسید این است که او چگونه با جدیت به دلیل بی توجهی به سلامت بازیکنان به انتقاد از سازمان لیگ و فدراسیون می پرداخت و حالا این گونه به راحتی از انجام ساده ترین کار یعنی زدن ماسک خودداری می کند؟ آیا او نمی داند که (به درست یا غلط) الگوی بسیاری از نوجوانان و جوانان است و کار او حتی اگر ارزش پزشکی-بهداشتی نداشته باشد، می تواند روی عده بسیاری تاثیر بگذارد؟
مجیدی پیش از این که رقابت های لیگ، از سر گرفته شود، فوت یک نوجوان فوتبالیست را دستاویز انتقاد از مسئولان فوتبال قرار داد و بعدها مشخص شد که آن نوجوان اصلا فوتبال بازی نکرده که کرونا بگیرد! آیا مجیدی احساس مسئولیتی نسبت به حتی یک هوادار استقلال که با دیدن ماسک نزدن او، ماسک نزند و به کرونا مبتلا شود، ندارد؟
البته داستان های مجیدی با اعمال قانون، مسئله تازه ای نیست، او در سال های گذشته نیز یک بار با پلیس راهنمایی رانندگی که او را اعمال قانون کرده و از او درخواست تست الکل کرده بود، دچار درگیری لفظی شده بود. مجیدی حتی از درگیری اش با مامور راهنمایی رانندگی فیلم تهیه کرده بود تا حقانیت خود را نشان دهد، اما در نهایت اکثر واکنش ها به تحسین مامور راهنمایی رانندگی به دلیل اعمال قانون به شکل یکسان و تبعیض قائل نشدن، ختم شد!
ظاهرا محبوبیت مجیدی در بین هواداران استقلال این باور را به او داده که می تواند انتظار برخوردی متفاوت از آنچه با دیگران صورت می گیرد، را داشته باشد. او حتی در زمانی که هنوز کفش ها را آویزان نکرده بود، نسبت به دادن تست دوپینگ نیز واکنش مشابهی داشت و با خشم از افسران مبارزه با دوپینگ (ظاهرا به دلیل چند بازی پیاپی تست گرفتن) انتقاد کرده بود.
سرمربی استقلال از فاکتور محبوبیت نزد هواداران استقلال برخوردار است، اما باید بداند که این قبیل واکنش ها غیرت و تعصب معنا نمی شود. هیچ چیز و هیچ کس برای هواداران استقلال محبوب تر از کسی نیست که بتواند این تیم را از وضعیت فعلی خارج کرده و پس از سال ها ناکامی و زیر سایه رقیب سنتی بودن، به موفقیت برساند. حس خوشایندی که هواداران به شخصی مانند استراماچونی با وجود زمان بسیار اندک حضور در استقلال از خود نشان دادند گواه این ادعاست.
