یادداشت جی پلاس
اسکوچیچ در پیکان دهه ۶۰!
عکس های منتشر شده از دراگان اسکوچیچ در بازی پیکان و پرسپولیس که نشان می دهد محل قرارگرفتن او و شرایط پذیرایی از شخصی که عنوان سرمربی تیم ملی را یدک می کشد؛ تا چه اندازه اسفناک و غیرمحترمانه است تنها گوشه ای از نابسامانی عظیم فوتبال ایران را ثابت می کند.
سرویس ورزشی جی پلاس، شبنم روحی؛ پرسپولیس، صدرنشین لیگ برتر در هفته بیست و دوم با نتیجه 3 بر یک موفق به شکست پیکان شد تا خودش را به قهرمانی و حریف را به سقوط نزدیک تر کند.
مهمان ویژه این مسابقه که از روی سکوها بازی را نظاره می کرد، کسی جز دراگان اسکوچیچ سرمربی تیم ملی فوتبال نبود. عکس های منتشر شده از حضور او روی سکوهای ورزشگاه شهر قدس در نگاه اول هیچ مضمونی را منتقل نمی کند اما لوکیشن اسکوچیچ به قدری نازیبا است که بعد از ثانیه هایی توجه را به خود جلب می کند؛ باردیگر غیرحرفه ای بودن امکانات فوتبال ایران ثابت می شود.
شرایط مهیا شده برای اسکوچیچ در ورزشگاه پیکان را شاید بتوان در حد امکانات چهل سال پیش درنظر گرفت. خودروهای پیکانی هم که از آن سال ها باقی مانده بی شباهت به ورزشگاه فرسوده میزبان نیستند. گویی سرمربی تیم ملی در آخرین سال قرن ۱۴ شمسی بر پیکان به جا مانده از دهه ۶۰ سوار شده است!
باید از مسئولان این تیم که میزبان بودند پرسید که آیا این رفتار در برابر سرمربی تیم ملی قابل قبول است؟! صرف اینکه او سال ها در فوتبال ایران حاضر بوده است این مجوز را می دهد که چنین محلی برای نشستنش فراهم شود؟
بلوک های سیمانی که با بی سلیقگی محض چیده شده؛ آجرهای رنگ باخته که بدجور در میان این بلوک ها در ذوق می زنند؛ یک میله آبی رنگ بدقواره و بی ربط، ظرف های پلاستیکی که هیچ نشانی از پذیرایی محترمانه ندارند و کلافگی مردی که به صندلی پلاستیکی سفید رنگ تکیه کرده؛ همان صندلی هایی که امروز از جلوی بستنی فروشی های جاده هم برچیده شدند؛ تنها قسمتی از زشتی های این تصاویر هستند. هیچ چیز در این میان شبیه جایگاه مهمان ویژه نیست! یک نماد بر سینه های مرد وجود دارد؛ لوگوی فدراسیون فوتبال ایران روی تی شرت نه چندان با کیفیت!
اگر قرار بود یک قاب از شرایط امروز فوتبال ایران ترسیم شود بی شک همین عکس برای توضیح همه چیز کافی است.
شاید بسیاری اسکوچیچ را در حدواندازه های تیم ملی ایران ندانند اما آیا شرایطی که مسئولان ورزشگاه شهرقدس برای پذیرایی از سرمربی تیم ملی ایران فراهم کردند قابل دفاع است؟ تصور کنید کی روش، زیدان، مورینیو یا یکی از آن هایی که برای حضور در ایران صف کشیده بودند جای اسکوچیچ روی این صندلی پلاستیک سفت و سخت نشسته بودند. در آن زمان چه دیدگاهی از فوتبال ایران برای آن ها شکل می گرفت؟ شاید همین مسائل بود که کی روش از دیدن لیگ ایران همیشه فرار می کرد!
در شرایط اسفناک فوتبال ایران که همه در اندیشه منفعت شخصی هستند و هرچیز به غیر ازسودجویی، دروغ و بی مسئولیتی جایگاه خود را از دست داده نباید از دیدن این عکس تعجب کنیم. این عکس تنها گوشه ای از واقعیت فوتبال ایران را نشان می دهد.
فدراسیونِ آشفته ایران درست مثل بلوک های سیمانی نامنظم هستند؛ چیدمان ناموزون آجرها کنار هم مثل تمام تصمیمات مسئولان این فدراسیون است؛ میله آبی رنگ نیز درست همان فردی است که هیچ ربطی به فوتبال ندارد اما بدجور نمای کلی را زشت کرده است. صندلی سفید هم با گذر زمان گَرد خاکستری به خود گرفته؛ درست مثل فوتبال ایران که اگر نجات پیدا نکند به زودی سیاهِ سیاه می شود.
دیدگاه تان را بنویسید