25 خرداد 1397 تیم ملی فوتبال ایران در یک بازی دراماتیک توانست برابر مراکش به برتری برسد و برای اولین جام جهانی را با برد آغاز کند تا شب به یادماندنی برای ایرانی ها رقم بخورد.
جی پلاس: 25 خرداد سال 97 اولین دیدار شاگردان کارلوس کی روش در گروه مرگ جام جهانی 2018 روسیه بود. از همان زمان که کافو در قرعه کشی رقابت ها نام ایران را از گلدان درآورد همه به جای رویای صعود در اندیشه کم گل خوردن از غول های اروپایی و آفریقایی بودند اما با وجود حذف از مرحله گروهی آن چه که در این جام نصیب ایران شد؛ هنر جنگیدن و امید تا آخرین لحظه بود.
علیرضا بیرانوند، احسان حاج صفی، روزبه چشمی، مرتضی پورعلی گنجی، رامین رضاییان، مسعود شجاعی، امید ابراهیمی، وحید امیری، کریم انصاری فرد، علیرضا جهانبخش و سردار آزمون. ترکیبی عجیب که تا بازی آغاز نشده بود کسی متوجه اهداف چینش آن نشد. طارمی، محمدی، دژاگه و قدوس از جمله نیمکت نشینان عجیب این بازی بودند.
از ساعت 19:30 و در تعطیلات عید فطر بازی با سوت "جونیت چاکر" ترکیه ای آغاز شد. در نیمه اول نه تنها عادل فردوسی پور (گزارشگر مسابقه) بلکه شاید همه ما منتظر سوت پایان بازی بودیم تا از فشار بی پایان مراکشی ها نجات پیدا کنیم و به حداقل امتیاز ممکن برسیم.
اما آن روز برای ایران و تیم ملی قرار به حسرت خوردن نبود و پایان دراماتیک و رویایی نصیب در انتظار یک ملت بود. "عزیز بوهدوز" دقیقه 95 عزیز ایرانی ها شد و با زدن گل به خودی طلسم تیم ملی فوتبال ایران را به پایان رساند. برای اولین بار ایران در اولین بازی جام جهانی به سه امتیاز رسید و این اتفاق مهم و ارزشمندی محسوب می شد.
برد ایران برابر مراکش برای آسیایی ها نیز ارزشمند بود چرا که بعد از هشت سال یک تیم آسیایی در جام جهانی به پیروزی رسید. علیرضا بیرانوند هم با بسته نگه داشتن دروازه خود در کنار علیرضا حقیقی قرار گرفت که در جام جهانی موفق به کلین شیت شده است. ضمن اینکه این اولین برد ایران در تاریخ جام جهانی بدون خوردن گل بود.
بی انصافی است که همه چیز را به نام بوهدوز بنویسیم چرا که در دیدار ایران و مراکش تمام بازیکنان تیم ملی برای پیروزی جنگیدند؛ نه تنها قلب نیمکت نشینان بلکه دل میلیون ها ایرانی همراه آن ها بود. واکنش بیرانوند برابر شوت زیاش و تکل زیبای امید ابراهیمی در خاطر همه باقی مانده است و نمی توان به راحتی از آن ها گذشت.
بازی ایران و مراکش همه را امیدوار کرد. دیگر کسی نه بیرانوند را مسخره می کرد و نه برایش مهم بود که بازیکنان داخل زمین پرسپولیس هستند یا استقلال.
نکته جالب توجه این است که در همان شب تیم ملی والیبال ایران هم در سه ست پیاپی لهستان را از پیش رو برداشت تا شب پیروزی های ایران کامل شود.
بعد از پایان این دیدار سراسر ایران را موج شادی فراگرفت و بسیاری از مردم در شهرهای مختلف به خیابان ها آمدند و شادی کردند.
بازی ایران و مراکش آغاز امیدواری ایران در جام جهانی بود چرا که پیش از این دیدار هیچ کسی به برد برابر مراکش که بازیکنانی همچون زیاش، بن عطیه و حکیمی را در ترکیب داشت، فکر نمی کرد؛ حتی در نیمه اول هم بسیاری به تساوی بدون گل راضی بودند اما شاگردان کی روش بلندپروازتر از آن بودند که به تساوی با مراکش راضی باشند. به هرسختی که بود شاگردان کی روش از سد مراکش گذشتند و حالا نوبت به غول های اسپانیایی رسیده بود؛ 30 خرداد ساعت 22:30 در کازان.
امروز دومین سالگرد پیروزی خاطره انگیز ایران برابر مراکش است؛ پیروزی که بعد از 20 سال در جام جهانی نصیب فوتبال ایران شد.
