موضوع عدم بازگشت ملی پوش دوومیدانی به ایران که رسما اعلام کرده به خاطر همسرش فعلا نمی تواند به کشور بازگردد، مربوط به قصور مسئولان وقت این فدراسیون است. او اعلام کرده قرار به پناهندگی ندارد اما بعد از کسب مدال المپیک به کشور برمی گردد! وقتی مسئولان هیچ لزومی به دریافت وثیقه از طرف او ندیدند و در اعزام برون مرزی، ورزشکارانشان را بدون همراه راهی کردند باید انتظار چنین مشکلی را می کشیدند.
به گزارش سرویس ورزشی جی پلاس، شبنم روحی؛ عدم بازگشت حسین رسولی پرتابگر جوان دیسک ایران به کشور آن هم بعد از انتقادهایی که درخصوص شرایطش در اردوی بلاروس داشت، حواشی زیادی به پا کرد و حالا او رسما اعلام کرده حداقل تا یک سال نمی تواند به ایران برگردد.
حالا رسولی در جدیدترین مصاحبه خود گفت: من دنبال گرفتن پناهندگی در بلاروس نیستم و تنها عاشق شده‌ام و در شرف ازدواج هستم، اما عاشق ایران و مردم کشورم هستم و جانم را برای وطنم می‌دهم و دوست دارم تنها برای کشورم مسابقه بدهم. به دلیل شرایط همسرم نمی‌توانم به ایران برگردم و مجبورم در بلاروس زندگی کنم، البته بعد از گرفتن مدال المپیک دوباره به ایران باز می‌گردم. خوشبختانه من در این کشور شرایط تمرینی خیلی خوبی دارم و حتما می‌توانم کسب سهمیه المپیک کنم، به نحوی که حتی رکوردهایم نیز خوب است. به خاطر شرایط همسرم مجبورم که یک سال در بلاروس زندگی کنم. خوشبختانه مربی‌ام می‌گوید شانس زیادی برای گرفتن مدال در المپیک را دارم. من فقط در اینجا به حداقل امکانات نیاز دارم و هزینه‌ای هم که در اینجا می‌خواهم خیلی کمتر از ایران است در حدی که تنها بتوانم پول مربی و اسکانم را بدهم. من دو هفته پیش به فدراسیون در همین مورد ایمیل زدم که من را تا المپیک پیش رو می توانند حمایت کنند یا خیر و تا الان هم منتظر پاسخ فدراسیون هستم. از صالحی امیری بابت بورسیه المپیک تشکر می‌کنم و همچنین از مسئولان فدراسیون دوومیدانی که تا اینجا به خوبی از من حمایت کردند. امیدوارم من را تا المپیک پیش‌رو به خوبی یاری کنند.
همان طور که در گزارش جی پلاس، مهاجرت یا عاشق شدن؛ چرا دوومیدانی کار ایرانی به کشور باز نمی گردد؟! گفته شد، این دوومیدانی کار با هزینه فدراسیون به بلاروس رفته و اگر تصمیم به ازدواج در کشور دیگری دارد باید به ایران بازگردد و سپس با هزینه شخصی بلیت تهیه کند و از ایران برود.
با آخرین صحبت های رسولی ادعای جی پلاس در خصوص پیشنهادها و قول هایی مبنی بر پرداخت دستمزد 1500 دلاری در بلاروس و جوسازی ها به مانند کسب سکوی المپیک 2020 توسط او نیز تایید شد.
رفتار غیرحرفه ای رسولی، مورد انتقاد احسان حدادی نیز قرار گرفت و حالا وزارت ورزش و کمیته ملی المپیک باید دنبال مقصران این ماجرا باشند چرا که رسولی با جوسازی کاملا نادرست و البته سو استفاده از هزینه بیت المال در اندیشه مهاجرت است. شاید او هم به مانند بسیاری از ورزشکاران بخواهد تمریناتش را در خارج از ایران برگزار کند اما آیا او این حق را دارد با جوسازی و عدم بیان حقیقت تا این حد سواستفاده کند؟
جی پلاس درادامه این گزارش درخصوص اتفاقات حاشیه ای این موضوع با مسئولان گفت وگو کرد.
متاسفانه ایرج عرب که در زمان اعزام رسولی سرپرست فدراسیون دوومیدانی بود حاضر به پاسخگویی در این باره نشد.
هاشم صیامی دبیر وقت فدراسیون هم به خبرنگار جی پلاس گفت: من در آن زمان در فدراسیون نبودم و از دوومیدانی رفته بودم. پس توضیحی هم ندارم.
این اظهار نظر درحالی گفته می شود که اعزام پرتابگران بهمن بود اما تصمیم گیری در خصوص این مطلب مربوط به ماه ها قبل است و شاید بتوان گفت این تصمیم در ادامه رویه اعزام های دوران مجید کیهانی بود!
در آن زمان هادی سپهرزاد به دلیل اینکه موردپسند فدراسیون نبود از مربی گری پرتابگران کناره گیری کرد و فدراسیون به همین دلیل بدون آنکه اعزام رسولی و شیری توجیه فنی و حتی مالی داشته باشد آن ها را در لیست اعزامی ها قرار دادند. البته رییس وقت فدراسیون علت اصلی جدایی شیری و رسولی از هادی سپهرزاد بود.
اما یکی دیگر از افرادی که نامشان جزو نفرات تصمیم گیرنده در خصوص اعزام این دو وجود دارد پژمان معتمدی دبیر فدراسیون (جانشین صیامی) است که او هم خود را مقصر نمی داند. او در گفت و گو با جی پلاس اظهار کرد: دوستان نسبت به من بی مهری می کنند چرا که من در آن زمان فدراسیون نبودم. من ۷ دی به فدراسیون آمدم و اعزام مصوبه قبل از من است. اینکه بحث پناهندگی یا مهاجرت رخ داده درست نیست گردن من بیندازند. سازمان تیم های ملی تصمیم گرفتند و این اعزام عملی شده است.
همین مقایسه صحبت های معتمدی و صیامی و البته سکوت عرب نشان می دهد که در این اتفاق هیچ یک از افراد مسئول قرار نیست مسئولیت آن را برعهده بگیرند.
نکته قابل توجه این است که بنابراطلاعات خبرنگار جی پلاس امضای پژمان معتمدی در برگه اعزام شیری و رسولی وجود دارد.
البته معتمدی در صفحه اینستاگرام خود از اعزام برون مرزی ورزشکاران به عنوان کارنامه موفقش در دوره سرپرستی دبیری نام برده اما حالا این موضوع را تکذیب می کند.
اعزام بدون وثیقه!
یکی دیگر از موارد مورد بحثی که در این میان وجود عدم اتخاذ وثیقه از حسین رسولی است. معتمدی در این باره به خبرنگار جی پلاس گفت: هیات رییسه فدراسیون دوومیدانی هیچ قانونی مبنی بر گرفتن وثیقه را در مقررات خود قرار نداده و بنابراین دلیل برگرفتن وثیقه وجود نداشته است.
با اظهار نظر معتمدی هم به نظر می رسد موضوع عدم دریافت وثیقه از او صحت دارد.
مهدی مبینی سرپرست فعلی فدراسیون دوومیدانی نیز درگفت وگو با جی پلاس درباره اتفاقات مربوط به عدم بازگشت رسولی اظهار کرد: ما چهار بار بلیت تهیه کردیم اما لغو شد. در زمانی که این دو در بلاروس بودند ما نمی توانستیم آن ها را به حال خود رها کنیم و تا زمانی که مسئولیت شان با فدراسیون بود از آن ها حمایت شد. حسن تفتیان قبل از پایان سال به ایران بازگشت اما اردوی بلاروس طولانی بود و بعد از آن ها پرواز نبود و ما ویزای ورزشکارانمان را تمدید کردیم. درباره رسولی هم بارها با او صحبت کردیم تا در نهایت پدرش به ما گفت قرار است ازدواج کند.
رسولی با چه معیار فنی به اردوی برون مرزی رفت؟
یکی از مواردی که مورد بحث قرار دارد علت اعزام این پرتابگر به اردوی برون مرزی آن هم در چنین شرایط اقتصادی است. در حالی که تمام فدراسیون ها با مشکلات مالی مواجه هستند سازمان تیم های ملی در تصمیمی بحث برانگیز دو پرتابگر جوان را که رکوردهای بالایی ندارند را به اردوی اروپایی فرستاد. در جواب علت این اعزام گفته می شود که کمیته ملی المپیک به رسولی بورسیه داده و او جزو شانس های سهمیه و مدال بوده است. بسیاری از ورزشکاران شایسته دوومیدانی ایران بارها به خاطر کمبود بودجه اردوهای خود را لغو کردند و حتی بسیاری هم مجبور به خداحافظی از این رشته شده اند که تعداد آن ها در دوره مجید کیهانی کم نبوده است.
البته عدم اعزام ناظر و همراه با این دو ملی پوش جوان و بی تجربه هم جای تعجب دارد!
کیکاووس سعیدی سخنگوی کمیته ملی المپیک دراین باره به جی پلاس گفت: کمیته بین المللی المپیک به یک سری ورزشکاران بورسیه می دهد و این در حد کمک هزینه است. در واقع فدراسیون هزینه می کند و بعد فاکتور هزینه های را به کمیته ملی المپیک می رسد و ما هم به IOC ارسال می کنیم. اگر IOC فاکتور را تایید کرد مبلغ را پرداخت می کند و کمیته ملی هم به فدراسیون برمی گرداند.
سعیدی در ادامه گفت: این کمک هزینه ۵۰۰ دلار است و فقط به ورزشکار داده نمی شود و هزینه مربی، اسکان، تغذیه و هر آن چه که خرج می شود است. اصلا به این شکل نیست که به ورزشکار بگویند تو به اردوی خارج از کشور برو و هزینه هایش را ما می دهیم.
با توجه به این اظهارنظر باید تاکید کرد که این بورسیه از سوی IOC است و به قدری نیست که یک ورزشکار با آن بتواند ادعای درخواست اردوهای خارجی و با کیفیت بکند.
نکته مورد توجه دیگر این است که رسولی اعلام کرده از فدراسیون خواسته هزینه تمریناتش را تا المپیک پرداخت کند و او در بلاروس بماند. او حتی اعلام کرده که بعد از مدال المپیک به ایران برمی گردد! درخواستی که حتی احسان حدادی هم تا امروز نداشته و اگر هم آن را ارائه کرده مورد موافقت قرار نگرفته است.
همان طور که پیش تر هم گفته شد ازدواج رسولی خارج از ایران موضوع کاملا شخصی است اما باید از این دوومیدانی کار جوان پرسید که چگونه انتظار دارد که فدراسیون و مسئولان هزینه تمرینات او را بدهند و رسولی بدون نظارت در اروپا تمرین کند؟ او که یک بار جواب اعتماد مسئولان را داد چگونه انتظار دارد در چنین شرایطی هم چنان مورد حمایت قرار بگیرد؟ چه کسی تضمین می کند تمام هزینه ای که برای صورت می گیرد صرف مسائل ورزشی شود؟ آیا با این رویه بقیه ورزشکاران هم درخواست زندگی در خارج از ایران و بهره بردن از امکانات داخلی را نمی کنند؟
مسئولان هم چنان منتظر هستند تا رسولی تغییر موضع بدهد و به ایران برگردد؛ هرچند اون تلویحا در مصاحبه خود گفته که مجبور است حداقل یک سال در بلاروس بماند و فعلا نمی تواند به ایران بازگردد و این معنایی جز مهاجرت او ولو موقتی هم ندارد. با این حال مسئولان در تلاش هستند که او بتواند بدون حاشیه و مشکلی به ایران بازگردد و او با رویه بهتری برنامه آینده خود را اجرایی کند.
رسولی که بهترین پرتابگر جوانان آسیا نیز هست و رکورد قابل قبولی دارد قطعا می تواند با برخورداری از رفتار حرفه ای و تمرینات منظم در سال های آینده به جایگاه خوبی برسد و حتی شانس مدال المپیک هم باشد هرچند که با حضور بزرگان پرتاب دیسک جهان کار سختی دارد و یک سری حواشی پیرامون مشکل رکورد و عملکرد او در قهرمانی جوانان آسیا وجود داشته است. حتی اگر این ملی پوش قصد مهاجرت دارد بهتر است از راه بهتری به هدف خود برسد و یا حداقل یک بار موضع خود را مشخص کند چرا که در هفته های اخیر او دائم حرف های خود را تغییر داده است.
