در حالی که پیش از این رییس فدراسیون والیبال علاقه بیشتری به انتخاب سرمربی خارجی برای تیم ملی بزرگسالان داشت اما به نظر می رسد تغییر موضعی صورت گرفته و این فدراسیون قصد دارد از سرمربی ایرانی با مشاور خارجی بهره ببرد.
به گزارش سرویس ورزشی جی پلاس، با صحبت های محمدرضا داورزنی رییس فدراسیون والیبال و اعضای هیات رییسه تقریبا انتخاب سرمربی ایرانی برای تیم ملی بزرگسالان قطعی به نظر می رسد و از گزینه های نهایی نشستن روی نیمکت ایران می توان به پیمان اکبری و بهروز عطایی اشاره کرد. البته با توجه به وضعیت مدیریت در ورزش ایران چه بسا بعد از یک جلسه بازهم تغییر موضعی رخ بدهد. بهروز عطایی در سال های گذشته همراه با جوانان عناوین خوبی در رده بین المللی کسب کرد و حتی توانست اولین مربی ایرانی باشد که قهرمانی جهان را هم کسب می کند. پیمان اکبری هم به عنوان مربی چندین سال روی نیمکت تیم ملی حاضر بوده است.
جی پلاس در گزارشی با عنوان سرمربی تیم ملی والیبال ایرانی است یا خارجی؟ به بررسی این موضوع که کدام یک از مربیان می توانند کمک بیشتری به تیم ملی بکنند، پرداخت.
پیش از این محمدرضا داورزنی تاکید بیشتری روی استفاده از سرمربی خارجی برای تیم ملی داشت و اعلام کرده بود که با توجه به اهداف تیم ملی برای رسیدن به عناوین بین المللی باید از مربیان با تجربه خارجی بهره برد اما به نظر می رسد او تغییر نظر داده و می خواهد از سرمربی ایرانی با مشاور خارجی استفاده کند. فردیناندو دجورجی سرمربی لهستانی که پیش از این کاندیدای سرمربی گری تیم ملی بود به همراه خولیو ولاسکو از جدی ترین گزینه های حضور در تیم ملی ایران به عنوان مشاور هستند.
اصلی ترین علت تصمیم فدراسیون برای انتخاب سرمربی ایرانی قطعا مسائل مالی است چرا که با توجه به وضعیت اقتصادی نامناسب در ورزش ایران، فدراسیون والیبال هم ترجیح می دهد که سرمربی ایرانی یا به عبارت دیگر ریالی را روی نیمکت داشته باشد.
مربیان ایرانی در سال های اخیر ثابت کردند توانایی فنی زیادی دارند اما به نظر نمی رسد انتخاب سرمربی ایرانی برای آینده تیم ملی مناسب باشد.
چرا سرمربی خارجی برای تیم ملی والیبال مناسب تر است؟
تیم ملی والیبال ایران که به گفته داورزنی در اندیشه کسب سکوی المپیک است قطعا به مربی نیاز دارد که در والیبال جهان شناخته شده باشد و تجربه بالایی هم در خصوص حضور در بازی ها و مسابقات معتبر و مهم داشته باشد. ایگور کولاکوویچ و رائول لوزانو که پیش از حضور در ایران در والیبال بین المللی شناخته شده بودند هیچ گاه نتوانستند نظر کارشناسان ایرانی را به خود جلب کنند در حالی که هردو مربیان سهمیه المپیک را کسب کردند.
یکی دیگر از مشکلات حضور مربی ایرانی در راس کادرفنی تیم ملی که به نظر مهم تر می آید و البته چندین بار درباره آن صحبت شده مربوط به حواشی است که در نتیجه آن به وجود می آید. کواچ سرمربی پیشین تیم ملی که نسبت به ولاسکو آرام تر بود هیچ گاه نتوانست نظم قابل توجهی را در تیم ملی ایجاد کند و به نوعی باید گفت بازیکنان از او حساب نمی بردند. این همیشه از نقطه ضعف او در ایران به شمار می رفت در حالی که خارج از ایران او چنین مشکلی نداشت!
این موضوع در فوتبال و والیبال به وضوح دیده می شود که مربی ایرانی به اندازه مربی خارجی نمی تواند نظم و انضباط لازم را در تیم ایجاد کند و علت آن عدم توانایی مدیریت مربیان ایرانی نیست؛ بلکه مربوط به بازیکنان است که همیشه از مربی خارجی حرف شنوی بیشتری دارند و شاید بتوان این را ضعف بزرگ ورزش ایران دانست.
نکته دیگر هم مربوط به اتفاقاتی است که به خاطر شخص مربی فارغ از اینکه چه کسی است، به وجود می آید و آن هم انتقادات فراوان از سوی دیگر مربیان است. مربیانی که خود را شایسته تر از شخص سرمربی و اعضای ایرانی کادرفنی می دانند، حتما انتقادات زیادی را مطرح می کنند و همین حاشیه، آسیب بزرگی را به تیم ملی می زند.
تیم ملی که رویای سکوهای جهانی را دارد نمی تواند با توجه به این حواشی کاری از پیش ببرد و باید برنامه ریزی بهتری داشته باشد و البته از نیروی انسانی خود به خوبی استفاده کند. اگر امروز یک مربی ایرانی برمسند تیم ملی بنشیند و حتی در کسب قهرمانی آسیا هم ناکام باشد بدبینی نسبت به مربی داخلی افزایش پیدا می کند و این می تواند تجربه ناموفقی به نام یک مربی ایرانی ثبت شود و پس از آن دیگر اعتماد نسبت به مربیان داخلی از بین برود.
با این حال هیچ کسی نمی تواند این ادعا را مطرح کند که تیم ملی با سرمربی ایرانی ناموفق خواهد بود اما با توجه به تجربیات گذشته و جو حاکم بر ورزش و والیبال ایران می توان بسیاری از اتفاقات احتمالی را پیش بینی کرد و از وقوع رخدادهای منفی جلوگیری کرد. همه این نکته را قبول دارند والیبال ایران که سال های متمادی در مسیر پیشرفت بود حرکتش کُند و حتی در برخی موارد ساکن شده است؛ بنابراین مسئولان برای کسب نتیجه بهتر باید بهترین تصمیم را بگیرند چرا که بازی های المپیک سطح کیفی بالایی دارد و جای هیچ اشتباهی نیست. عدم موفقیت در المپیک برای والیبال حتما گران تمام خواهد شد و حتی اگر در آن زمان خبری از محمدرضا داورزنی در فدراسیون والیبال نباشد اما او باید شرایطی را مهیا کند که تیم ملی با بهترین شرایط راهی این بازی های مهم شود.
