اعترافات خطرناک یک داور فوتبال!

به گزارش سرویس ورزشی جی پلاس، همان طور که کاریوس با اشتباهات عجیب خود جامی را از لیورپول گرفت؛ به همان ترتیبی که روبرتو باجیو با گل نکردن پنالتی مانع از فتح جام جهانی توسط ایتالیا شد؛ یکی دیگر از عناصر فوتبال یعنی داور هم درزمین دچار اشتباه می شود. با وجود اینکه اشتباهات سهوی داوران هم برای هر هواداری غیرقابل بخشش است اما نگاه منطقی به این موضوع به معنای واقعی ثابت می کند اشتباه داوری جزیی از فوتبال است؛ حتی اگر سرنوشت را عوض کند!

در دنیای فوتبال اشتباهات زیادی از سوی داوران رخ داده و باز هم می دهد. در یکی دو فصل اخیر ثابت شد استفاده از تکنولوژی هایی نظیر VAR هم نمی تواند درصد این اشتباهات را به صفر برساند چرا که شاهد این بودیم با وجود کمک داور ویدیویی بازهم تصمیمات عجیبی در زمین فوتبال گرفته شده است.

حتی بهترین داوران جهان نیز اشتباهات زیادی داشتند و هیچ گاه نمی توان انتقادی به خطای سهوی آن ها وارد کرد. داورانی خوش شانس هستند که اشتباهات آن ها تغییری در نتیجه ایجاد نمی کند چرا که گاهی نگرفتن یک پنالتی بی تاثیر است اما اعلام اشتباه یک خطای هند در وسط زمین همه چیز را عوض می کند.

نکته مورد توجه در خصوص داوری در فوتبال این است که نه فیفا و نه هیچ یک از کمیته های داوران کنفدراسیون ها صحبت کردن داور درباره صحنه های جنجالی که خودش قضاوت کرده را کار درستی نمی دانند و حتی بسیاری از داوران سال ها بعد از یک اشتباهی که در زمین مسابقه انجام دادند، بازهم درباره آن صحبت نمی کنند.

حال اگر یک داور درباره اشتباهی که در یک بازی انجام داده صحبت کند و آن را بپذیرد، چه واکنشی باید به او نشان داد؟ باید او را اعدام کرد؟ یا اینکه از قبول اشتباهش خوشحال بود؟

در فوتبال ایران که پر از خطای مدیرعامل، بازیکن و مربی است و همه حق اشتباه دارند داوران در صورت اشتباه و اعتراف به آن باید تقاص سنگین تری پس بدهند. 

کمتر از یک هفته پیش محمدرضا اکبریان داور بازی فصل گذشته استقلال و صنعت نفت آبادان در یک برنامه تلویزیونی اعلام کرد که در بازی این دو تیم تصمیم اشتباهی به ضرر استقلال گرفته و خطایش را قبول کرد. این اعتراف موضوع عجیبی نبود اما واکنش ها نسبت به این اظهار نظر اکبریان تاسف برانگیز بود. محمدرضا اکبریان درخصوص عملکرد خود گفت: همه داوران به نوعی اعتراف دارند و اشتباهاتی داشته اند. امکان ندارد داوری اشتباه نداشته باشد. در بازی استقلال با صنعت نفت آبادان، کمک داور به اشتباه اعلام کرد که توپ از خط رد شده است. در آن بازی فرهاد مجیدی سرمربی استقلال بود و به سرعت به این تصمیم اعتراض کرد که سبب شد تا حواشی زیادی ایجاد شود.اگر آن حواشی ایجاد نمی‌شد، می‌توانستیم تصمیم مان را اصلاح کنیم، اما حواشی که بوجود آمد و مجیدی را اخراج کردیم، زمانی بوجود آمد که تمرکزمان را از دست دادیم و صحنه را فراموش کردیم. آن صحنه سبب شد که گل استقلال را مردود اعلام کردیم و تصمیم اشتباهی گرفتیم. همچنین یک بازی پربرخوردی را قضاوت کردم که پس از پایان بازی، من را به فرودگاه بردند. در هواپیما، صندلی کناری من یک آقا نشسته بود که گفته بود بازی چطور بود و من هم گفتم بازی خوبی بود، اما متاسفانه مدیران این باشگاه‌ها ضعیف و بی مسئولیت هستند. پس از آن متوجه شدم که آن آقا مدیرعامل یکی از تیم‌ها بود.

همان طور که محسن ترکی و داوود رفعتی اعلام کردند بهتر بود اکبریان درباره این موضوع صحبت نمی کرد و در دنیای فوتبال این کار حرفه ای محسوب نمی شود اما واکنش استقلالی ها نسبت به این موضوع قابل تامل بود. فرهاد مجیدی به عنوان نفر اول نیمکت این تیم با انتشار پست زیر دوباره به این داور اعتراض کرد. بازیکنان و کانال های هواداری این باشگاه هم علیه اکبریان جملات زیادی منتشر کردند.

اصرار برعمدی بودن این اشتباه همان چیزی است که در تمام این اظهارنظرها مشترک بود و همه این اذعان به اشتباه را بی فایده می دانستند. در خصوص تغییر نکردن نتیجه بعد از این اعتراف صحبت استقلالی ها درست است چرا که حتی اگر پنج دقیقه بعد از آن صحنه هم داور اعلام می کرد اشتباه کرده بازهم فایده ای نداشت اما سوال اینجاست: چرا کسی که به اشتباه خود اعتراف می کند باید اینگونه مورد هجوم انتقادات قرار بگیرد؟

اگر در همان زمان واکنش های انتقادی زیادی به داور صورت گرفت؛ می توان آن را ناشی از هیجان و فشار مسابقه قلمداد کرد اما حالا بعد از یک فصل بازهم اتهام زنی ها ادامه دارد. البته باید این موضوع را در نظر گرفت که این اظهارنظرها مربوط به داستان استقلال و اکبریان نیست و موضوع اتهام زنی در فوتبال ایران سابقه طولانی دارد و تک تک تیم ها در این بحث باتجربه هستند!

نکته تامل برانگیز و تاسف آور در خصوص صحبت های اکبریان این است که فوتبال ایران باردیگر نشان داد نمی تواند واکنش منطقی و اخلاقی را از خود بروز بدهد و به جای اینکه با رفتارها همه به صحبت درخصوص اشتباهات خود تشویق شوند اما برعکس نتیجه این اتفاق نشان داد هیچ داوری هیچ گاه نباید اشتباه خود را قبول کند!!

با وجود اینکه برخی مربیان در پایان مسابقه خود که همراه با یک صحنه بحث برانگیز بوده است اعلام می کنند "داور فقط اشتباهش را قبول کند و ما اعتراض دیگری نداریم." این اتفاق نشان داد این حرف هیچ گاه رنگ واقعیت به خود نمی گیرد و شاید این اعتراف همه چیز را بدتر از قبل کند. چرا که همه این اجازه را به خودشان می دهند بابت اشتباه، اتهام های مختلفی بدون ارائه سند به داور نسبت بدهند.

متاسفانه در سال های اخیر برخی پرونده های داوری وجود داشت که ثابت کرد اشتباهات رخ داده توسط آن ها عمدی و به نفع یک تیم خاص بوده اما اینکه هر اشتباه از هر داور با این اتهام رو به رو شود نه اخلاقی است و نه قانونی. شاید اگر در فوتبال ایران همه قبول کنند خودشان هم اشتباهاتی داشتند که هیچ نیت بدی پشت آن ها نبوده، در آن صورت آن ها هم می پذیرند داور هم یک انسان است که حق اشتباه دارد.

اگر این موضوع توسط هرکسی پذیرفته نباشد آن گاه یک پاس اشتباه، یک گل به خودی، یک تعویض بدموقع همان اتهام هایی که به داوران زده می شود را متوجه خود این خاطیان می کند. خواه مربی باشد؛ خواه یک بازیکن. شاید این سوال هم پیش بیاید که اگر اشتباه سهوی داور در فوتبال قابل قبول نیست در صورت رخ دادن این موضوع باید چه کرد؟ باید داور خاطی را کُشت یا اینکه جریمه مطابق با آن اشتباه کار درستی است؟