با وجود انتقادهای درستی که به قهر کردن سرمربی تیم ملی و رفتار او صورت می گیرد اما یک بررسی کوتاه نشان می دهد که ضعف مدیریت فدراسیون فوتبال علت اصلی تمام این مشکلات است.
به گزارش سرویس ورزشی جی پلاس ، در روزهای گذشته آن چه که بیش از مسائل فنی و نتایج تیم های لیگ برتری و تیم ملی مورد توجه است؛ قهر مارک ویلموتس سرمربی تیم ملی بزرگسالان بود هرچند که او در نهایت به ایران آمد و تیم ملی را تمرین داد.
برخی معتقد بودند که مارک ویلموتس باید به تعهداتش نسبت به تیم ملی پایبند می شد و قبل از بازی مهم برابر عراق از ایجاد حاشیه در تیمش جلوگیری می کرد و بعد از این مسابقه که 23 آبان برگزار می شود انتقادش از عدم پرداخت مطالباتش را اعلام می کرد. این کارشناسان و اهالی رسانه معتقدند او باید حرفه ای برخورد می کرد و رفتار دیگری را با مسئولان فدراسیون انجام می داد.
هرچند در نگاه اول با توجه به حساسیت بازی ایران و عراق در مقدماتی جام جهانی 2022 قطر کار مارک ویلموتس خوب نبود و می توان از تعبیر عامیانه "خفت گیری" علیه فوتبال ملی ایران برایش استفاده کرد اما یک بررسی کوتاه نشان می دهد رفتار غیرحرفه ای مسئولان و مدیران فوتبال ایران منجر به چنین برخوردهایی می شود.
کی روش، برانکو، ویلموتس، استراماچونی و کالدرون از جمله مربیانی هستند که در سال ها و هفته های گذشته به شدت نسبت به بدقولی در پرداخت های مالی تیم هایشان صحبت کرده اند.
در سال های اول حضور کارلوس کی روش در تیم ملی فوتبال ایران مشکلات مالی و البته تحریم های بانکی علیه ایران کمتر بود و این چنین گریبان مدیران را نمی گرفت اما از زمانی که این مشکلات شروع شد انتقادهای کی روش هم رنگ و بوی دیگری گرفت و او بسیاری از مسائلی که مسئولان دوست نداشتند را رسانه ای می کرد. صرف نظر از رفتارهای نادرست کی روش و البته برانکو در تقابلشان باهم، اما یکی از مهم ترین موضوعاتی که کی روش نسبت به آن انتقاد داشت همین مسائل مالی بود و فدراسیون به جزء بحث "تحریم" هیچ دلیل دیگری را برای آن مطرح نمی کرد. مصاحبه های کی روش در خصوص مسائل مالی اگر بیشتر از صحبت درباره برانکو نباشد قطعا کمتر هم نیست. تیم ملی بارها به خاطر مسائل مالی برنامه هایش را لغو کرد و بازیکنان هم دریافتی خاصی از فدراسیون نداشتند. این درگیری ها و پرداخت نشدن به موقع حقوق کی روش از جمله دلایل مهم رفتن این مربی بود.
داستان دوشنبه های ایرج عرب و برانکو کاملا در ذهن هواداران فوتبال به خصوص پرسپولیسی ها باقی مانده است. در حالی که تمام رسانه های داخلی و خارجی از رفتن برانکو صحبت می کردند اما ایرج عرب معتقد بود که پول برانکو آماده است و به زودی و در دوشنبه آینده برای این سرمربی واریز می شود. دوشنبه ای که هیچ گاه نرسید و منجر به رفتن برانکو از پرسپولیس شد. برانکو بعد از ترک ایران بارها در مصاحبه های متعددی اعلام کرد که به جزء بدقولی های مالی و پرداخت نشدن حقوق او هیچ دلیلی برای جدایی از پرسپولیس نداشت.
دو مربی تازه وارد پرسپولیس و استقلال یعنی کالدرون و استراماچونی خیلی زود و با توجه به سابقه نامناسب مدیران در پرداخت های مالی شروع به انتقاد کردند. در این میان استراماچونی سرمربی ایتالیایی استقلال که این روزها تیمش بهترین فوتبال را در لیگ ایران ارائه می دهد به خاطر پرداخت نشدن مطالبات خود و بازیکنانش بعد از دیدار برابر صنعت نفت آبادان از مسئولان استقلال انتقاد کرد. او صراحتا گفت که اگر شرایط اینگونه پیش برود با این تیم قطع همکاری می کند. صحبت های نه چندان حرفه ای که پیش از این نه تا این حد جدی، اعلام کرده بود اما هیچ یک از مسئولان آن را جدی نگرفتند و حتی گفته می شود فتحی اعلام کرده دلخوری او مهم نیست. هرچند استقلال باید قراردادی می بیست تا او اجازه بروز چنین رفتار غیرحرفه ای را به خود ندهد. کالدرون هم که خیلی زود شرایط را فهمید اعلام کرده مسئولان پرسپولیس پول شن زمین تمرین را هم ندارند!
و اما مارک ویلموتس! شاید کمتر کسی تصور می کرد با گذشت 6 ماه از آغاز همکاری فدراسیون فوتبال ایران و این مربی بلژیکی، کار دو طرف به قهر و آشتی بکشد! مهدی تاج که اعلام کرده بود ویلموتس مربی پروازی نیست و بازی های لیگ را از نزدیک نگاه می کند، در حال حاضر کاری کرده که او به مانند مربیان ذکر شده از تیمش فراری باشد. رییس فدراسیون فوتبال در مصاحبه ای اعلام کرد که ویلموتس مانند کی روش پولکی نیست! اما مسئولان فدراسیون نوعی برخورد کردند که ویلموتس برای دریافت دستمزدش از سفر به ایران اجتناب کند.
با وجود اینکه تحریم ها مانع جدی برای پرداخت پول های مربیان خارجی از جمله ویلموتس است اما می توان گفت رفتار نامناسب و البته غیرحرفه ای مسئولان بیش از تحریم سبب ناراحتی سرمربیان خارجی شده است. در حالی که ویلموتس قبل از بازی با عراق که اهمیت زیادی هم برای تیم ملی دارد به نوعی با مسئولان قهر کرده بود اما نگرانی خاصی در مسئولان دیده نشد. به جای آن که اهالی فدراسیون نگران این بازی باشند و تلاش کنند مشکل را حل کرده یا پول ویلموتس را به او پرداخت کنند اما امروز و فرداها دوباره ادامه داشت و شاید در دقیقه 90 مجبور به حل این مشکل شدند. سوالی که پیش می آید این است که آیا مسئولان از شرایط تحریم های بانکی ایران باخبر نبودند؟ یا مثلا کمکی که مسئولان ارشد کشور از جمله وزارت ورزش برای پرداخت پول انجام دادند نمی توانست زودتر صورت بگیرد؟
همین مسائل نشان می دهد که ویلموتس که به گفته تاج پولکی نبوده است اما صبرش خیلی زود تمام و از بدقولی و بی تدبیری مسئولان ناراحت شد. بزرگترین کمکی که ویلموتس در این برهه از زمان انجام داد سکوت بود! درست است که این مربی به مسئولان اعلام کرد بود تا زمان پرداخت نشدن دستمزدش به ایران نمی آید اما از هرگونه مصاحبه با رسانه های داخلی و خارجی اجتناب کرد و اعتراضش را با سکوت نشان داد.
کی روش، ویلموتس و حتی گواردیولا هم برابر بدقولی های مالی صبرشان تمام می شود. چه کسی در زمان پرداخت نشدن حقوقش و البته بدقولی مسئول پرداخت، می تواند با آرامش به کارش ادامه بدهد؟
شاید بهتر باشد مدیران فوتبال به جای مقصر جلوه دادن این مریبان، در شیوه مدیریتی خود تجدید نظر کنند. نه استراماچونی، نه کی روش، نه برانکو و نه حتی ویلموتس که سال ها در فوتبال حاضر بودند علاقه ای به تهدید ندارند اما شاید تنها راه رسیدن به حقشان تهدید باشد، نه تحمل.
