بیرانوند چگونه تبرئه شد؟!

به گزارش سرویس ورزشی جی پلاس، دروازه بان ملی پوش پرسپولیس در جریان دیدار اخیر تیمش برابر تراکتور که با باخت یک بر صفرشان همراه بود، در پایان بازی حرکت ناشایستی با دستش انجام داد. پس از این اقدام، باشگاه تراکتور تلاش هایی برای محروم کردن بیرانوند انجام داد و استقلال نیز با توجه به منتفع شدن از محرومیت او در آستانه داربی، از این مساله حمایت کرد اما با اعلام رئیس فدراسیون فوتبال محرومیت وی منتفی شد.

موافقان محرومیت بیرانوند معتقد بودند، با توجه به این که زمان محرومیت تعلیقی وی در تخلف قبلی نسبت به بی حرمتی به مامور انتظامی هنوز به پایان نرسیده، این محرومیت تعلیقی باید اجرایی شود. چرا که اساسا معنای محرومیت تعلیقی همین است که فرد متخلف تا پایان زمان تعلیق از ارتکاب خطا خودداری کند. اتفاقی که درباره بیرانوند نیافتاده است.

مخالفان محرومیت نیز با توجه به نمونه های قبلی، از جمله مهدی رحمتی دروازه بان سابق استقلال، معتقد بودند در راستای اجرای عدالت و وحدت رویه، بیرانوند نیز نباید با محرومیت روبرو شود. کما این که برخی با استناد به اظهارنظر خود بیرانوند معتقد بودند او هرگز کار ناشایستی انجام نداده و دست تکان دادن او به سمت هواداران خودی بوده که حداقل تصاویر تلویزیونی استدلال دومی را رد می کند.

این نخستین بار نیست که بیرانوند دست به انجام چنین حرکاتی می زند. سنگربان پرسپولیس، مرد شماره یک دروازه تیم ملی نیز هست و از این رو یک سرمایه ملی به شمار می رود که باید از او محافظت کرد. در این مساله تردیدی نیست، اما محافظت همیشه از راه بخشش نیست. چرا که اعمال ارفاق های پیاپی باعث عادت کردن خاطی به انجام چنین حرکاتی شده و سپس در یک رویداد ملی مهم (جایی که دیگر خبری از ارفاق و کدخدا منشی نیست) با محرومیتش فوتبال ملی را متضرر کند. پس جریمه و مجازات عمل غیرقانونی اگر بر اساس نص صریح قانون باشد چه بسا شیوه بهتری برای حفظ این سرمایه باشد.

کمیته انضباطی که در سال های اخیر به واسطه برخی احکام ضعیف و متزلزل، جایگاه و اعتبارش را در جامعه فوتبال تا حدی  از دست داده ظاهرا قصد دارد به همان شیوه سال های گذشته عمل کند. در سخنان مهدی تاج از بیانیه باشگاه پرسپولیس که عنوان شده بیرانوند منظوری نداشته است به عنوان یکی از دلایل عدم محرومیت بیرانوند یاد می شود!

از تاج و فدراسیون تحت ریاستش باید پرسید کدام خطاکاری است که پس از ارتکاب از خودش دفاع نکند و کارش را بی منظور نداند!؟ آیا از این پس بازیکنان و تیم های متخلف می توانند هر خطایی مرتکب شده و سپس با دادن بیانیه و ادعا مبنی بر این که منظوری نداشته اند از محرومیت و مجازات مصون بمانند؟!

در پاره ای موارد، پشیمانی متخلف از ارتکاب خطا، ارائه عذرخواهی رسمی و کتبی، تعهد و ... می تواند توجیهی برای بخشش یا تخفیف در مجازات باشد چرا که حداقل امیدواری وجود دارد که فرد از خطای خود پشیمان شده و دیگر عملش را تکرار نخواهد کرد. این اتفاق در تخلف قبلی برای بیرانوند رخ داد و او با دلجویی از مامور انتظامی توانست حکم خفیفی از کمیته انضباطی بگیرد، اما در این مورد نه تنها ابراز پشیمانی نکرده، بلکه کلا حرکت ناشایستی که انجام داده را منکر شده است! که شاید در چنین شرایطی بخشش چندان منطقی به نظر نرسد.

البته شاید عدم محرومیت نمونه های مشابه قبلی (مانند رحمتی) کمیته انضباطی را به این نتیجه رسانده که در صورت محرومیت بیرانوند به جانبداری متهم می شود. اگر حکم به تبرئه شدن بیرانوند به این دلیل باشد، باز هم منطق صحیحی نیست. چرا که یک خطا در گذشته را نباید با خطای دیگری جبران کرد. هیچ داوری در فوتبال حتی اگر مطمئن باشد که یک پنالتی اشتباه برای یک تیم گرفته حق ندارد برای تیم مقابل یک پنالتی اشتباه بگیرد و کارش را جبران کند!

اگر عدم محرومیت رحمتی در گذشته اشتباه بوده، محروم نکردن بیرانوند برای جبران آن اشتباه، اشتباه بزرگتری است. چرا که عدم محرومیت بیرانوند خودش سوژه ای برای تخلف های آتی سایرین خواهد شد و کمیته انضباطی مجددا مجبور خواهد بود چون بیرانوند را محروم نکرده دیگران را نیز ببخشد.

به گزارش جی پلاس؛ کمیته انضباطی که در سال های اخیر برخی تصمیماتش را گویا نه بر اساس شدت تخلف بلکه بر اساس موقعیت زمانی اجرای تخلف صادر کرد، ظاهرا در ابتدای این فصل می خواهد با تساهل و تسامح نسبت به تخلفات برخورد کند و شاید همچون فصل گذشته، در اواخر فصل با شدت بخشیدن به احکام، سعی در کنترل شرایط داشته باشد که البته موفق هم نبود؛ حال آنکه خوب است طبق رویه استاندارد نهادهای انضباطی در فوتبال دنیا، از همین ابتدا کاملا قاطع با تخلفات برخورد کرده و مانع بروز خطاهای بعدی از سوی همین ورزشکاران ارزشمند شود. طبیعتا این تیم ها، هواداران و حتی خود ورزشکاران هستند که نهایتا از چنین فرآیندی سود می برند.