استانداردی که استاندارد نیست! / ورزشگاه ها واقعا تجهیز می شوند؟

به گزارش سرویس ورزشی جی پلاس، مرداد به روزهای انتهایی رسیده و فصل جدید لیگ برتر بر خلاف زمان بندی که از قبل اعلام شده بود هنوز آغاز نشده است. دلیل این تاخیر در برگزاری هفته نخست لیگ برتر مناسب نبودن وضعیت ورزشگاه هایی است که قرار است میزبانی رقابت ها را بر عهده داشته باشند. سازمان لیگ اعلام کرده تا زمانی که ورزشگاه ها استاندارد های لازم را کسب نکنند اجازه آغاز لیگ را نخواهد داد.

توجه به وضعیت ورزشگاه ها مسلما اتفاق خوشایندی است چرا که در حال حاضر جزء ورزشگاه آزادی و یکی دو ورزشگاه تازه تاسیس دیگر مانند نصف جهان، امام رضا (ع) و غدیر، سایر ورزشگاه ها وضعیت مناسبی ندارند. اما در باب مهلت یکی دو هفته ای که فدراسیون برای استانداردسازی ورزشگاه ها به باشگاه ها داده چند نکته به نظر می رسد.

نخست این که در شرایطی که اکثر باشگاه های کشور خصوصی نیستند و زیر نظر اداره کل ورزش و جوانان هر استان اداره می شوند، اختیار و بودجه ای برای تجهیز ورزشگاه ها ندارند. ورزشگاه های موجود زیر نظر وزارت ورزش و جوانان است و طبیعتا هزینه های نگهداری و تجهیز آن هم با این نهاد است. باشگاه ها ورزشگاه اختصاصی ندارند و طبیعتا حق مالکیتی هم بر ورزشگاه محل مسابقه خود ندارند. حتی در مواردی برای بازی کردن در آن ورزشگاه باید اجاره نیز بپردازند؛ بنابراین چطور از جیب هزینه برای تجهیز آن خرج کند؟

مساله بعدی این است که آیا واقعا فرصت یک یا دو هفته ای برای استانداردسازی ورزشگاه کافی است؟ زمانی که پرسپولیس به فینال لیگ قهرمانان آسیا رسیده بود، بازسازی و تجهیز ورزشگاه آزادی که بدون تردید ورزشگاه شماره یک ایران است چند میلیارد تومان هزینه و نزدیک به یک ماه زمان برد. آیا واقعا می توان ورزشگاه های سایر شهرها که به مراتب وضعیت وخیمتری نسبت به آزادی دارند را ظرف این مدت کوتاه استانداردسازی کرد؟!

نکته دیگر مشخص نبودن دقیق معیارهای فنی لازم برای این استانداردسازی است. استانداردهای مختلفی برای هر ورزشگاه وجود دارد اما هنوز مشخص نشده ورزشگاه ها تا چه میزانی تجهیز می شوند؛ آیا قرار است این استانداردسازی به اندازه ای حرفه ای و منطبق بر موازین بین المللی باشد که ایران بتواند برای دوره آینده جام ملت های آسیا درخواست میزبانی بدهد؟

یکی از مهم ترین معضلات و مشکلات ورزشگاه های ایران بحث فرهنگی هواداران است. چنانچه در فصل گذشته دیدیم، در بسیاری از دیدارها خصوصا در هفته های پایانی مشکلات زیادی روی سکوها به وجود آمد که به عقیده صاحب نظران مشخص نبودن شماره صندلی و گمنام بودن هواداران، دلیل اصلی بروز اتفاقات حاشیه ای است. در چنین شرایطی انتظار می رفت یکی از تاکیدهای سازمان لیگ توجه به مساله فروش اینترنتی بلیت، شماره گذاری صندلی و اسم دار شدن بلیت ها باشد اما این نکته جزء استانداردهای مطرح شده نیست و در فصل آینده نیز خبری از شماره گذاری نخواهد بود!

طبق آخرین اخبار قرار است رقابت های لیگ از هفته آینده آغاز شود و تنها ورزشگاه هایی که استانداردهای اعلام شده را کسب کرده اند می توانند پذیرای تماشاگران باشند. آیا استانداردهای لازم برای ورزشگاه ها صرفا مربوط به تماشاگران می شود که با حذف سرمایه مردمی فوتبال، مشکلات را حل شده تصور کنیم؟

نکته پایانی این که تا زمانی که سازمان لیگ صرفا به منظور فرار از ایرادتراشی AFC و حفظ سهمیه لیگ قهرمانان و مسائلی از این دست به فکر تجهیز ورزشگاه ها باشد، نتیجه چیزی جزء ماست مالی به دنبال نخواهد داشت. افزایش کیفیت ورزشگاه ها یکی از راه های توسعه فوتبال است و فدراسیون فوتبال و سازمان لیگ تنها زمانی که به اصل این حقیقت پی ببرند، به فکر راهکارهای اساسی برای تجهیز ورزشگاه ها خواهند بود.