خسرو حیدری: آرزوی من خداحافظی با پیراهن استقلال بود/در این فصل مظلومیت ما ثابت شد

به گزارش جی پلاس، خسرو حیدری بعد از خداحافظی از دنیای بازیگری در نشست خبری حاضر شد تا پاسخگوی سوالات خبرنگاران شود. حیدری در ابتدای صحبت های خود گفت: خدا را شاکرم که در این ماه مبارک، این تصمیم بزرگ را گرفتم. چند روزی بود که به این مساله فکر می کردم؛ خیلی برای من سخت بود و باید یک تصمیم بزرگ می گرفتم. اینجا که نشستم، یک بغضی دارم که نمی دانم باید از کجا شروع کنم(با بغض). سال 80 بود که افتخار پیوستن به استقلال نصیب من شد. یک جوان 16 ساله بودم که این افتخار بزرگ را کسب کردم.

وی ادامه داد: از همان زمان مربیانی مانند آقای طاهری، مربی من بودند. آقای مرفاوی از تیم جوانان مربی تیم من بودند. از جوانان استقلال به تیم ملی جوانان، از تیم امید به تیم ملی امید رسیدم. برای خدمت سربازی به ابومسلم و پاس رفتم و ای کاش می توانستم همان زمان در استقلال باقی بمانم. بعد از آن به استقلال بازگشتم. خیلی خوشحالم که در این باشگاه بزرگ که یک غول در آسیا است، رشد پیدا کردم. یک روز آرزو می کردم برای تیم بزرگسالان استقلال بازی کنم و این موضوع نصیب من شد. در کنار استقلال به تیم ملی رسیدم و برای کشورم و مردم بازی کردم. در کنار استقلال به خیلی از افتخارات دست پیدا کردم؛ جام جهانی و جام ملت ها و افتخارات دیگری را کسب کردم که با نام استقلال آغاز شد. تمام زندگی خود را مدیون استقلال هستم. توانستم در کنار استقلال خانواده خودم را از همه نظر کامل کنم. باشگاه استقلال به اندازه ای بزرگ است که این تصمیم برای من خیلی سخت بود.

وی ادامه داد: امروز در زمین نشان دادم که می خواهم در اوج خداحافظی کنم. وقتی پا به توپ می شدم، یاد جوانی خودم افتادم و می خواستم برای آخرین مرتبه برای استقلال مثمر ثمر باشم. می خواستم برای هواداران مانند گذشته سر توپ بزنم؛ مانند دیدار با بوریرام که به قول هواداران یک 3 نفر مانند گروه ارکستر به بالا پریدند. از جوانان در اینجا رشد کردم و آرزوی من خداحافظی با پیراهن استقلال بود. امروز هواداران من را شرمنده کردند و سنگ تمام گذاشتند. شاید این فرصت نصیب من نمی شد که با پیراهن مقدس استقلال خداحافظی کنم.

حیدری در ادامه عنوان کرد: از خانواده و همسرم تشکر می کنم. سال های سال بود که در خدمت تیم ملی و استقلال بودم و همسرم در کنار من بود و همیشه به من کمک می کرد. از تمام مربیانی که در کنار من بودند، تشکر می کنم. از مدیران عاملی که با آنها کار کردم و از همه هم بازیانم تشکر می کنم. از آقای تاج تشکر می کنم که برای من یک پست زیبا گذاشتند. تاج در آن پست به دغدغه کی روش در زمان مصدومیت من اشاره کرد و خوشحالم که بازیکنان خوبی در استقلال و تیم ملی حضور دارد؛ نمونه آن وریا است که او را دوست دارم و خوشحالم که او باز هم برای استقلال به میدان می رود. از پژمان منتظری تشکر می کنم که همسایه و هم بازی من است. امیدوارم بتوانم لطف بازیکنان را جبران کنم. سال هایی که در استقلال بودم و رفتم و برگشتم سعی کردم همیشه در اوج باشم و برای استقلال موثر باشم. در یکی دو سال اخیر و به ویژه امسال مصدومیت هایی داشتم و کمتر بازی کردم اما هیچ وقت برای تیم مشکل ساز نبودم؛ در کل فوتبالم تلاش کردم کسی از من ناراحت نباشد و هیچ مربی دغدغه این را نداشت که حیدری از او ناراحت باشد. هیچکس نمی تواند بگوید که حیدری حاشیه داشته است. سعی کردم همیشه در خدمت تیم باشم و در همه حالت جانم را برای استقلال گذاشتم و برای تیم زحمت کشیدم. این افتخار نصیب خیلی از بازیکنان نشد و خیلی ها از اینجا رفتند و نتواستند اینجا با تیم خداحافظی کنند. دوست داشتم با قهرمانی استقلال خداحافظی کنم و دیدیم که هفته قبل چه اتفاقی رخ داد. استقلال همیشه مظلوم بوده و خواهد بود. مطمئنم که استقلال دوباره بلند می شود؛ استقلال غول آسیا است و کسی نمی تواند به استقلال آسیب برساند. مطمئنم که استقلال سال آینده با بازیکنان خوبی که دارد و حضور فرهاد مجیدی که برای او آرزوی موفقیت می کنم، موفق باشد. امیدوارم مجیدی مانند دوران بازیگری در مربی گری نیز موفق باشد. یکی از دلایل اصلی من برای خداحافظی این بود که بتوانم برابر هواداران از فوتبال خداحافظی کنم. از فردا به دنبال این هستم که با یک دانش بالا و البته بدون عجله به استقلال بازگردم. در هر سمتی سرباز استقلال خواهم بود. اگر امروز خداحافظی کردم به این دلیل بود که می خواستم هواداران پشت من باشند. این افتخار نصیب هر بازیکنی نشد که به موقع از فوتبال خداحافظی کند. فکر می کنم آخرین مرتبه منصوریان توانست برابر هواداران خداحافظی کند و حالا این افتخار نصیب من شده است. اکنون خیلی داغ هستم و اگر به خانه بازگردم شرایط متفاوت است.

وی در پایان صحبت های خود گفت: شاید برای خیلی ها جام جهانی، جام ملت ها، تیم ملی و افتخار آفرینی رویا باشد اما برای من یک خاطره شده است و خوشحالم که از استقلال به این افتخارات رسیدم. خوشحالم که امروز برابر هواداران خداحافظی کردم. برابر هواداران اشک ریختم و دلیل آن عدم ملاقات آنها در مستطیل سبز است. استقلال را تنها نمی گذاریم و اگر کسی بخواهد به استقلال ضربه بزند، برابر او می ایستم و نمی گذارم حق استقلال ضایع شود. هیچ وقت حاشیه نداشتم و همیشه به این فکر کردم که پشت تیم باشم. استقلال باز هم بازیکنی مانند من خواهد داشت که البته کم خواهد بود. امروز به بازیکنان تیم گفتم که لباس استقلال ارزش دارد و باید بالا نگه داریم. لباس استقلال تن هر کسی نمی رود و بازیکنان باید قدر پیراهن را بدانند. دوست داشتم با قهرمانی خداحافظی کنم اما برخی مسائل دست به دست هم داد و مظلومیت استقلال بیش از هر چیزی ثابت شد. امیدوارم که همه دست به دست هم بدهیم تا استقلال به جایگاه اصلی بازگردد و سال بعد قهرمان لیگ شویم.