محمد رضا وظیفه دوست، ملی پوش پیشین دوومیدانی که در ماده پرش ارتفاع سال ها همراه با کیوان قنبرزاده عصو ثابت تیم ملی بودند، در سن ۲۵ سالگی از دنیای ورزش خداحافظی کرد! وظیفه دوست در گفت و گو با خبرنگار ورزشی جی پلاس، درباره این تصمیم عجیب، اظهار کرد: علت های خیلی زیادی برای این موضوع وجود دارد اما بزرگترین علت این بود که من را نخواستند و نیازی به حضورم نبود. در چند سال اخیر سختی های زیادی را پشت سر گذاشتم. نه تنها من، بلکه خیلی از ورزشکاران سال های سختی را سپری کردند. تحت مدیریت فعلی فدراسیون دوومیدانی، ورزشکارانی بهتر از من هم خداحافظی می کنند.
وظیفه دوست ادامه داد: فدراسیون اخیر از زمانی که روی کار آمده تصمیم گرفته در هر ماده روی نفرات زیادی سرمایه گذاری نکند. این کار خوبی بود که برای برخی ورزشکاران هزینه کردند اما بهتر بود روی دیگران هم سرمایه گذاری می شد تا کار به اینجا نرسد.
وی مدعی شد: سال ۲۰۱۵ آخرین مسابقه ای بود که من اعزام شدم. در رقابت های ارتش های جهان من به مدال برنز رسیدم و بعد از آن تمریناتم را منظم ادامه دادم اما برای رقابت های داخل سالن و کشورهای اسلامی بدون معیار و ثبت ورودی ورزشکاران به صورت سلیقه ای انتخاب شدند. وقتی یک ورزشکار از مسابقه های مهم جا می ماند دلسرد می شود و نمی تواند ادامه بدهد.
او با بیان اینکه تلاش زیادی کرد تا با مسئولان فدراسیون صحبت کند، در ادامه بیان ادعاهایش، به جی پلاس گفت: من خیلی سعی کردم با مسئولان صحبت کنم و چندین بار خواستم به دیدنشان بروم و درباره برنامه هایم صحبت کنم اما حاضر به صحبت نشدند و تمرکزشان جای دیگری بود. مشاوران آقای کیهانی هم سلیقه ای کار کردند و من نمی دانم در این سال ها مشکل شان با من چه بود.
وظیفه دوست درباره اینکه بعد از خداحافظی مربی می شود یا نه، تصریح کرد: به قدری این سال ها برایم سخت گذشت که ترجیح می دهم کلا از ورزش بروم و حتی مربی هم نباشم. از این فضا زده شده ام چرا که نتوانستم حقم را بگیرم. بدشانسی خودم و سلیقه ای کار کردن مسئولان لطمه زیادی به من زد. من حتی برای آینده خودم هم پشتوانه ندارم. می خواهم ورزش را فراموش کنم.
او درباره رکورد خود نیز گفت: من الان ۲۵ ساله هستم و رکورد شخصی من ۲ متر و ۲۵ سانتی متر است.
ملی پوش پیشین تیم ملی دوومیدانی با بیان اینکه اولین نفر نیستم که اینگونه خداحافظی می کند و قطعا آخرین نفر هم نیستم، ادامه داد: برخی می گویند من استعداد خوبی داشتم و با توجه به سن کمی که دارم حیف است خداحافظی کنم اما همه این ها را کنار می گذارم. من ۱۵ سال در این ورزش بودم و پول کشور برای من هزینه شد تا به جایی برسم اما زمان برداشت از این سرمایه گذاری با مدیریت جدید همزمان شد. تصمیم های اشتباهی که فدراسیون گرفت باعث شد همه چیز به باد رود. خیلی می گویند تو مقصری که جا زدی اما من راه دیگری نداشتم.
او با انتقاد از اینکه در زمان سربازی فدراسیون توجهی به او نکرده، مدعی شد: از سال ۲۰۱۵ به مدت دو سال من سرباز بودم. تنها منبع درآمد ورزشکار به غیر از مدال های بین المللی و پاداش ها، تیم باشگاهی است. وضعیت باشگاه ها هم که خراب است و بهترین قرارداد هم ۲۰ میلیون است. من دو سال سرباز بودم و فقط می توانستم در تیم های نظامی حاضر باشم. این تیم ها هم پولی نمی دهند و من در آستانه کسب سهمیه المپیک چنین شرایطی داشتم. رییس فدراسیون اگر به همه چیز اشراف داشته باشد می داند به کسی که دو سال درآمد نداشته و در آستانه المپیک است باید توجه ویژه ای داشته باشد. با این حال همه چیز را تحمل کردم و ادامه دادم و به جایی رسیدم که به اجبار باید خداحافظی کنم.
او در پایان به جی پلاس گفت: اینکه برای کیوان قنبرزاده دوست صمیمی من هزینه شده و مربی استخدام کردند کاملا به حق بوده است. واقعا حقش بوده اما بحث من این است که آیا حق این بود که اصلا توجهی به من نشود؟ من هیچ وقت به جواب این سوال نرسیدم.
