مبارزه با بازیکن سالاری، یک دستاورد پوشالی!

به گزارش سرویس ورزشی جی پلاس،بیش از یک هفته از اعلام اسامی تیم ملی فوتبال ایران برای جام ملت های آسیا می گذرد. چنان چه مشخص بود تعدادی از بازیکنان باید خط می خوردند تا 23 بازیکن نهایی اعزامی به امارات مشخص شوند. خط خوردن از تیم ملی برای هر بازیکنی در هر سطحی و هر سن و سالی اتفاق دردناکی است اما واکنش ها نسبت به این اتفاق است که عیار حرفه ای بودن را مشخص می کند.

یکی از نکات مثبت که اکثر کارشناسان به آن اذعان داشته اند نظم و انضباط کی روش و مبارزه با بازیکن سالاری بوده است. رحمتی، عقیلی و خلعتبری نمونه های بارزی بودند که همیشه به عنوان گواه این ادعا مثال زده می شدند. در این که پیرمرد پرتغالی به اصول خودش به شدت پایبند است تردیدی نیست اما واکنش های بازیکنان خط خورده از تیم ملی نشان می دهد بازیکن سالاری در فوتبال ایران همچنان هست و هرگز کم رنگ نشده است.

بحث بازیکن سالاری یک مقوله پیچیده و چندبعدی است و به سادگی نمی توان درباره بود یا نبود آن اظهار نظر کرد، اما باید به این نکته توجه کرد که در فوتبال ایران هیچگاه با بازیکن سالاری به طور جدی مقابله نشده است. بین این دو مقوله که بازیکن سالاری وجود نداشته باشد و بازیکن سالاری باشد و فقط ابراز نشود تفاوت زیادی است. مشخصا آنچه که کی روش برای فوتبال ایران به ارمغان آورده نه بازیکنان حرفه ای و منضبط است بلکه بازیکنانی است که از ترس مغضوب شدن، زبان به اعتراض نگشوده اند اما هر کدام درون خود یک سالار به تمام معنا هستند.

به نظر می رسد که حتی همین سکوت نسبی گذشته هم دیگر کم کم در حال شکسته شدن است. شاید برخی این احساس را دارند که کی روش آخرین روزهای حضورش روی نیمکت تیم ملی را تجربه می کند و پس از رقابت های جام ملت های آسیا دیگر سرمربی ایران نخواهد بود. اگر این احساس درست باشد، دیگر چه ترسی از مصاحبه و اعتراض نکردن!؟

سید حسین حسینی که سابقه تهدید استقلالی ها را داشت، پس از خط خوردن خودش را در رختکن حبس می کند و با کسی حرف نمی زند. تمام این واکنش ها یک نوع بازیکن سالاری نهفته در فوتبال ایران است که به دلیل حضور یک مربی مقتدر و منضبط سرکوب شده و احتمالا پس از رفتن او، به یکباره سرباز خواهد کرد!

اگر بناست با بازیکن سالاری مقابله شود، باید بازیکنان با این فرهنگ تربیت شوند که اگر در تیم ملی بودند سرباز و در غیر این صورت دعاگوی موفقیت آن باشند.  در این صورت می توان گفت روح بازیکن سالاری در فوتبال مرده است، اما این که بازیکنان صرفا از ترس سکوت پیشه کنند و این رفتار موقتی و محدود به حضور یک مربی باشد را به هیچ وجه نمی توان ریشه کن شدن بازیکن سالاری دانست.

وقتی همه باید باشیم...!

در حالی که هیچ یک از بازیکنان خارج از اردوی تیم ملی نمی دانند دیگر حاضران در اردو چه شرایط و چه آمادگی دارند اما نکته جالب این است که آن ها هم درباره خط خوردن بازیکنان نظر می دهند. بعد از اعلام لیست 23 نفره کی روش صفحه های مجازی هم تیمی بازیکنان خط خورده پر از مطالبی در انتقاد از لیست بود. استقلالی ها از حذف کریمی و حسینی متعجب بودند و از خط خوردن سلطان  کلین شیت خود ناراحت بودند و پرسپولیسی ها خط خوردن علیپور را یک لجبازی می دانستند.

در حالی که همه برانکو را منتقد اصلی کی روش می دانند اما این شفر بود که در اظهار نظری عجیب نسبت به دروازه بانی که خودش به او در لیگ بازی نمی دهد و شایعه رفتنش از استقلال هم به گوش می رسد، گفت:  ناراحت هستم و نمی دانم که چرا حسینی خط خورده است؟! شاید کی روش به همان دلیلی که رحمتی دروازه بان اول استقلال است به همان دلیل حسینی را خط زد!

با این تفاسیر گویی همه باید در لیست باشند و همه شایسته حضور در جام ملت های آسیا هستند اما شاید کمتر بازیکنی باشد که خودش نداند که چرا خط خورده است. اما بالاخره فوتبال ایران باید یاد بگیرد که قرار نیست همه باشند.