خاطره یک مجری تلویزیون از برخورد با رئیسی

«دوبار به اتفاق جمعی از هنرمندان و نویسندگان، افطار میهمان جناب رئیسی، رییس جمهور فقید بودم. عمدا به این مهمانی‌ها می‌رفتم که از نزدیک شاهد برخورد شخصی رئیس جمهور با اهالی فرهنگ و هنر باشم.

فارغ از نوشته‌هایم که منتقد سیاست‌های دولت سیزدهم در عرصه فرهنگ و هنر بخصوص سینما بودم، هنگام برخورد رو در رو شاهد رفتار صادقانه و خیرخواهانه ایشان با همه اهالی فرهنگ و هنر از هر طیف و تفکری بودم. هیچ وقت نمی‌توان خوش و بش‌های گرم و صمیمانه ایشان را با آنکه معلوم بود شناخت جامعی از هنرمندان این کشور ندارد و اسامی آنان را نمی‌دادند و حتی ممکن است آثارشان را ندیده و یا نخوانده باشد، فراموش کرد.

کافی بود احساس کند فرد مقابلش اهل فرهنگ و هنر و قلم است، نجیبانه و به سادگی پذیرا می‌شد و با مهربانی گفت‌وگو می‌کرد.

به عنوان یک شهروند ایرانی نمی‌توانم در غم از دست دادن یک مقام دلسوز و پرتلاش که بعد از مقام معظم رهبری، بالاترین شخصیت رسمی کشور محسوب می‌شود و از سوی دیگر خصلت‌های فردی‌اش هم نشان از دلسوزی و سادگی و صداقت در خدمت به مردم و اهل فرهنگ و هنر داشت و تاسف بارتر اینکه در یک حادثه غیر منتظره در مسیر تلاش برای بهتر شدن ایران به همراه عزیزان دیگر جان خود را از دست داد، همانند خانواده و هوادارانش و سایر ایرانیان، عزادار و غمخوار نباشم.

تسلیت عرض می‌کنم. روح ایشان و سایر همراهانشان با اولیا خدا محشور باشد.»