بازیگر نقش بی بی کتایون در مجموعه تاریخی «آتش و باد»، این زن را سمبلی از زنانی دانست که شأن وجود درایت و شهامت آن ها در طول تاریخ، موج می زند.
جی پلاس، لاله اسکندری بازیگر نقش کلیدی سریال «آتش و باد» گفت: مجموعه های تاریخی همواره برای من جذابیت هایی داشته و همیشه علاقه خاصی برای حضور در کارهای تاریخی داشته ام. حضور در سریال های «چشم باد» و «رسم عاشقی» از جمله سریال های تاریخی مورد علاقه من بوده است. اما بی بی کتایون یا بی بی کتا، اولین نقشی است که در قالب یک زن روستایی و زن عشایری مربوط به اواخر دوره قاجار را بازی میکنم. علاوه بر فیلمنامه خوب اقای گلبن و آقای راعی، شخصیت مقتدر و خردمند این زن، که رد پای نمونه های او را در طول تاریخ کم ندیده ایم، برای من جذاب بود و سمبل یک زن ایرانی است.
خبرآنلاین نوشت؛ وی ادامه داد: تجربه شخصیت زن عشایری در این مجموعه برایم تازگی داشت و یکی از متفاوت ترین کارهای من در کارنامه سریالی ام بود. با توجه به سابقه ذهنی تماشاگر از نقش های قبلی من که معمولا در فضاهای شهری بود، این نگرانی برای من وجود داشت که مبادا نقش کنونی من را پس بزند؛ اما خوشبختانه با توجه به بازخوردی که از همکاران و افراد عادی داشتم، متوجه ارتباط بیننده با این نقش شدم و به اصطلاح چند تن از همکاران، گویی بی بی کتا بر من نشسته است.
این بانوی بازیگر ضمن ابراز رضایتمندی از خروجی «آتش و باد» عنوان کرد: با توجه به آغاز تولید این سریال از سال ۹۸ تا اواخر سال ۱۴۰۱، ساخت این مجموعه با مشکلاتی چون کرونا همراه شد که در طی آن زنده یاد کریم اکبری مبارکه را از دست دادیم. با توجه به همه آن سختی ها و با توجه به اینکه همه بخش های مجموعه توسط تیم حرفه ای هدایت شده، علاوه بر موضوع و متن قوی سریال، بدون شک به اصطلاح خود تلویزیونی ها، یکی از مجموعه های فاخری است که البته با بی مهری هایی مثل تعویض نام سریال چند روز قبل از پخش آن، کوتاه شدن هرقسمت ازسریال به دلیل پخش هر شب آن، متغیر بودن زمان پخش و عدم تبلیغات موثر برای جذب مخاطب بیشتر همراه شد.
وی در توضیح این مطلب افزود: در شرایط کنونی جامعه که مخاطب تلویزیون کمتر شده و در شرایطی که تولیدات تلویزیون محدود است، وقتی محصول خوبی تولید می شود نیازمند حمایت همه جانبه دارد تا لااقل بتواند در رقابت با بخش نمایش خانگی، مخاطبان خود را بیشتر جذب کند. درست است که چنین سریالی به دلیل تاریخی بودن آن نمی تواند مانند سریال های طنزی چون «نون خ» یا درام هایی مانند «ستایش» همه نوع مخاطبی را جذب کند اما جذب مخاطب خاص هم مستلزم بکار بستن ابزاری است که گویی خود تلویزیون با محدود کردن این ابزار و عدم استفاده از آن ها، مانع از دیده شدن درست آن شده است.
بازیگر نقش اصلی «آتش و باد» با اشاره به اینکه جذابیت داستان سریال با به جلو رفتن آن بیشتر شده، خاطر نشان کرد: هر چند که ریتم کلی کار با توجه به فضای تاریخی و ریتم آثار آقای راعی، به نسبت سایر سریال ها قدری کند است اما این ریتم با فضای داستان همخوانی دارد و هرچه پیش تر آمدیم اتفاقات جذاب تری در مجموعه رخ داد. البته چه بهتر بود که نمایش این جذابیت ها به مانند سریال در حال پخش «گیل دخت» به صورت هفتگی صورت می گرفت و مخاطب فرصت حلاجی کردن اتفاقات و تأمل در خصوص ماجراها را داشت. مانند مجموعه های ارزشمندی مثل «خاک سرخ» یا دورتر مانند «هزاردستان» که در گذشته بیننده را یک هفته در انتظار دیدن قسمت جدید، نگاه می داشت کاری که امروزه در بخش نمایش خانگی نیز اتفاق می افتد وهم اشتیاق بیننده برای دیدن قسمت جدید بیشتر می شود و هم در طول این مدت فرصت کافی برای اندیشیدن به اتفاقات و ماجراهای سریال دارد.
این بانوی هنرمند در شرح استفاده نکردن از گویش خاص برای بازیگران، گفت: در ابتدا صحبت هایی برای استفاده از گویش خاص در مجموعه بود، اما به دلیل تجربه ای که کارگردان در مجموعه «سرزمین کهن» داشت و گروهی از اقوام نسبت به اتفاقات تاریخی آن مجموعه، موضع گیری کردند؛ تصمیم بر این شد که به قومیت خاصی اشاره نشود و به همین دلیل در سریال جای خاص و گویش خاصی تعریف نشده است. هر چند که وجود گویش خاص با همه سختی های ادای درست آن گویش، می توانست در کنار فضا، لباس و گریم در باور پذیری نقش، کمک کننده باشد. حتی در بحث موسیقایی نیز به نواهای منطقه خاصی اشاره مستقیم نشده است تا سریال به عاقبت «سرزمین کهن»، که پخش آن متوقف شد و سال ها است آرشیو شده و پخش نمی شود، دچار نشود.
نقش آفرین شخصیت «بی بی کتا» در خاتمه ابراز کرد: من در طول ۲۲ سال کار بازیگری ۱۶ کار تلویزیونی داشته ام که خوشبختانه حدود ده تای آن ها آثار ماندگاری شدند. انتخاب نقش های من در آن مجموعه ها به گونه ای بود که بابازی در قالب آن شخصیت ها بتوانم در بخشی از زندگی مخاطب سریال تأثیر گذار باشم و در ذهن او بمانم. امیدوارم بی بی کتا تصویرگر حقیقی یک زن ایرانی باشد و من توانسته باشم همانطور که به ویژگی های یک زن ایرانی در زندگی شخصی خود بها می دهم، بتوانم آن را به ببیننده نیز انتقال دهم.
