برایان انو (نوازنده و آهنگساز انگلیسی‌تبار) که او را یکی از بنیانگذاران موسیقی «امبینت» می‌دانند، در گفتگو با «گاردین» به موضوعات متعددی مانند دغدغه‌های محیط زیستی‌اش و انرژی هسته‌ای پرداخته است. او همچنین زاکربرگ‌ها، گوگل ها و روپرت مرداک را برای دنیا دردسرساز تلقی می‌کند.
جی پلاس، «امبینت»/ «Ambient Music» یکی از شاخه‌های موسیقی پرطرفدار امروزی در دسته بی‌کلام است که قدمت آن به دهه هفتاد میلادی می‌رسد. اساس و بنای امبینت ساز سیث‌سایزر است. در این سبک تمرکز بر عنصر تکرار و موتیف‌هایی است که در فضای انتزاعی ایجاد می‌شوند.
ایلنا نوشت؛ موزیسین در سبک «امبیت» به نوعی مراقبه درونی مخاطب را در نظر دارد. برایان انو یکی از موزیسین‌های معاصری است که او را در سبک «امبینت» پیشگام می‌دانند. او معتقد است؛ این سبک قادر به تطبیق سطوح مختلف گوش دادن است، بدون اینکه روی یک سطح تمرکز داشته باشد. او همچنین معتقد است «امبینت» نوعی موسیقی است که شنونده می‌تواند روی او تمرکز بسیار کند و یا اینکه به سادگی از آن چشم بپوشد. اتفاقا برایان انو بوده که اولین‌بار واژه «امبینت» را به کار برده و او را یکی از بنیانگذاران این سبک امروزی می‌دانند.
موسیقی «امبینت» در سال‌های آغازین دهه ۱۹۹۰ میلادی، به واسطه آثار برخی گروه‌ها و هنرمندان این سبک محبوبیت پیدا کرد.
برایان اینو با نام کامل «برایان پیتر جرج سینت جان له باپتیست د لا سیل اینو» که حال ۷۴ ساله است، به تازگی با خبرگزاری «گاردین» درباره علاقه‌ها و آخرین فعالیت‌هایش گفتگو کرده است. او طی این گفتگو به این موضوع اشاره کرده که در حال انجام فعالیت‌های در مورد بحران آب و هوا و حل معضلات محیط‌زیست است.
«موسیقی» و «نور» اولین مفاهیمی بودند که جذبم کردند
برایان انو در ابتدای صحبت‌هایش درباره چگونگی علاقمند شدنش به هنر و موسیقی گفته است. او می‌گوید: اولین اتفاقی که در زندگی‌ام من را هیجان زده کرد «موسیقی» و «نور» بود. من خیلی جوان بودم. یادم می‌آید یکبار در خانه عمویم بودم که فیلمی از والت دیزنی را روی دیوار آشپزخانه پخش کرد. این اتفاق برای من بسیار هیجان‌انگیز بود. فضا به شدت روشن بود و سال‌ها به عنوان یک لحظه جادویی در ذهن من ماند. در مورد موسیقی هم همینطور بود. وقتی برای اولین بار از سال ۱۹۵۷، «Get a Job by the Silhouettes» را شنیدم، برایم حس بسیار عجیبی بود و در درون من نوعی شادی و شعف ایجاد می‌کرد.
کودک که بودم، می‌دانستم هنرمند می‌شوم
برایان انو درباره اینکه آیا در کودکی به هنرمند شدن فکر می‌کرده یا خیر، اینگونه توضیح داده است، همیشه فکر می‌کردم هنرمند می‌شوم. عموی من یک نقاش آبرنگ بود.
او در ادامه می‌گوید: با دیدن آثار عموی‌ام آنچه برایم جالب بود و مرا جذب می‌کرد این بود که شما می‌توانید خالق ایده و اتفاقی باشید که قبلا وجود نداشته است. چیز جدیدی که هیچ کس هرگز ندیده یا به آن فکر نکرده است. این رویه برایم جالب بود و هنوز هم همینطور هستم. این احساس همچنان در من وجود دارد. الان هم هربار که وارد استودیوی‌ام می‌شوم به این فکر می‌کنم ممکن است چه اتفاقی بیفتاد و چه چیزی خلق شود که قبلا وجود نداشته!
موسیقی انجیل یعنی مکانی برای تسلیم شدن هست
برایان انو درباره ارتباط موسیقی با مذهب و کاربردش در اماکن مذهبی هم صحبت کرده است. او می‌گوید: زمانی که به موسیقی انجیل علاقه‌مند شدم، شروع کردم به دیدن اینکه چه کاری می‌توانم برای مردم انجام دهم. اینکه مکانی وجود دارد که شما می‌توانید تسلیم شوید و بخشی از چیزی شوید که بزرگتر است. به نظرم همه ما این رویه را دوست داریم و می‌خواهیم به آن برسیم. همه ما به روش‌های مختلف این مسیر را طی می‌کنیم. به نظرم هنر و موارد دیگر راه‌هایی برای تسلیم شدن هستند و واسطه‌ای هستند تا لبه‌های سخت و تیز هویت ما را نرم کنند تا این امکان فراهم شود با هر مقوله و مولفه‌ای توان ادغام شدن داشته باشیم.
زندگی فقط الان و اکنون وجود دارد!
برایان انو که به واسطه آثارش با درونیات مخاطبان سر و کار دارد، درباره نوع نگاهش به زندگی بیان می‌کند: اینکه بپذیریم زندگی فقط اینجا و در این لحظه اتفاق می‌افتد ایده‌ای فوق‌العاده است. اگر زندگی را در جای دیگر کشف کنیم آن زمان است که ذهنیت ما تغییر می‌کند، اما اگر این اتفاق رخ ندهد تنها بودن انسان به نوعی مسئولیت تبدیل خواهد شد.
او تاکید می‌کند: فکر می‌کنم به نفع ماست که اینطور فکرکنیم؛ «این تنها دفعه‌ای است که ما در این لحظه حضور داریم و اتفاقی را تجربه می‌کنیم» آیا درست است که این رویه را خراب کنیم؟ خیر درست نیست.
همیشه یادم هست باید برای محیط زیست کاری کنم
برایان انو که در کهنسالی هم به اتفاقات و وقایع پیرامونش توجه دارد درباره آخرین پروژه تولیدی‌اش اینگونه توضیح می‌دهد: من درباره اوضاع محیط زیست به دو مورد آب و هوایی مسئولیت دارم مواردی را به خودم یادآوری کنم. اول اینکه اتفاق وحشتناکی در حال وقوع است و موضوع دوم اینکه یادم باشد قرار است کاری برای اوضاع آب و هوایی موجود انجام دهم.
برایان انو این آهنگساز و نوازنده محبوب در دنیای امروز با وجود آنکه متعلق به نسل‌های جدید نیست اما درباره وقایع و مقولاتی معاصر خود را همواره به روزرسانی می‌کند. او تلاش دارد معضلات، فرصت‌ها و تهدیدهای امروزی را دریابد تا در جهت درست حرکت کند.
طرفدار انرژی هسته‌ای هستم
انو طی گفتگویی که با «گاردین» داشته، درباره انرژی هسته‌ای هم و مزایای آن هم ابراز نظر کرده است. او توضیح می‌دهد: من طرفدار مقوله هسته‌ای هستم. اگر این نوع انرژی را با آمار وحشتناک مرگ و میر در هر مگاوات محاسبه کنید، مسلماً ایمن‌ترین سوختی است که بشر تاکنون اختراع کرده است. این یک ویژگی است اما خب من سعی می‌کنم وارد جزییات مقوله هسته‌ای نشوم به این دلیل که همبستگی مهمترین مقوله حتی برای حفظ محیط و زیست و بهبود اوضاع آب و هواست.
برایان انو پیشگام موسیقی «امبینت» که همواره به اوضاع زیست محیطی توجه داشته درباره امکان زندگی بهتر روی کره زمین هم توضیحاتی داده است. او می‌گوید: من روی طناب محکمی بین بدبینی و خوش بینی قرار دارم.
زندگی روی سیاره زمین هوش بالایی می‌خواهد
برایان انو تاکید می‌کند: ما در برهه‌ای زندگی می‌کنیم که برای زیست بر روی سیاره زمین به هوش بیشتری نیاز داریم. همچنین آدم‌ها نسبت به قبل ارتباطات بیشتری با هم دارند که این اتفاق قدرت را برای زندگی بهتر و هوشمندانه‌تر بیشتر و چند برابر می‌کند. این رویه به من امید می‌دهد؛ اما قدرت هدایت افکار نسل بشر اتفاق تهدیدکننده‌ای است.
وجود زاکربرگ‌ها برای زمین مضر است!
او می‌گوید: به نظرم زاکربرگ‌ها، گوگل ها و روپرت مرداک دردسرساز هستند. چند نفر هستند که برای بدست آوردن همه‌چیز دست به هر کاری می‌زنند. وجود این افراد و کارهایی که انجام می‌دهند مرا نگران می‌کند.
برایان انو که روزگار جوانی با مسافرت میانه خوبی داشته، حال در سن هفتاد و چند سالگی همان رویه قبل را دارد. او می‌گوید: من زیاد سفر می‌کنم چون بین نورفلک و لندن زندگی می‌کنم و وجود محل سکونتم بین این دومنطقه کار را برایم راحت‌تر کرده است. یک چمدان کوچک، دو کامپیوتر و تعداد زیادی کتاب وسائل من برای سفر هستند. همه این موارد در من نوعی احساس پیروزی ایجاد می‌کند.
نگاهی کوتاه به زندگی برایان انو
برایان در کالج شهری ایپسوییچ تحصیل کرده است. او همانطور که در گفتگویی که با «گاردین» داشته، اشاره کرده هنر را با نقاشی شناخته است. او در ادامه به مدرسه هنر انجمن کولچستررفت. او حین تحصیل در کلاس‌های آموزش موسیقی که با مدرسه‌شان هم‌جوار بوده، شرکت می‌کرده است. وی در اوایل دهه‌ی ۱۹۷۰ به عنوان نوازنده «سینث‌سایزر» یا به زبان عامیانه همان «ارگ» به گروه موسیقی «راکسی میوزیک» پیوست٬ موفقیت گروه «راکسی» در زمینه موسیقی راک ادامه پیدا کرد ولی انو از روندی که وجود داشت، خسته شد و ترجیح داد به صورت انفرادی موسیقی را دنبال کند. همین اتفاق بود که باعث درخشش برایان انو در موسیقی «امبینت» شد.
موسیقی انفرادی برایان اینو، این موزیسین نوگرا در کمترین زمان ممکن به یکی از موسیقی‌های محبوب تبدیل شد. او تلاش داشت با نوآوری در پرداختن به تکنیک‌ها و مضامینی که در ذهن داشت آثار به روزتری را در دسترس دوست‌داران و مخاطبانش قرار دهد. او همچنین مفهومی از موسیقی تصادفی را تا حدودی در قالب همکاری با دیگر هنرمندان موسیقی به مخاطبان ارائه داد. علاوه بر این به عنوان یک تهیه کننده موسیقی و آلبوم موسیقی تأثیرگذار نیز به فعالیت پرداخته است.
