جلال مقامی: از غذایم می‌زنم تا دارو بخرم / نباید اینقدر دستم تنگ باشد که آبروی هشتاد ساله‌ام برود
دوبلور پیشکسوت گفت: «از غذایم می‌زنم تا دارو بخرم! گیج شده‌ام! مگر قرار است چقدر عمر کنم؟ شاید، هفت، هشت ماه دیگر رفته باشم. نباید اینقدر دستم تنگ باشد که آبروی هشتاد ساله‌ام برود.»
جی پلاس، روایتی از صحبت‌های جلال مقامی در سالروز تولدش: «شاید، هفت، هشت ماه دیگر رفته باشم. نباید اینقدر دستم تنگ باشد».
همزمان با دوم مرداد سالروز تولد جلال مقامی که از اساتید و پیشکسوتان دوبله ایران است احسان نظام بکایی (روابط عمومی سریال سلمان فارسی) روایتی از دیدارش با این هنرمند را منتشر کرده است.
در یادداشت این روزنامه‌نگار آمده:
«امروز، جلال مقامی هشتادویک ساله می‌شود. چند روز قبل به دیدنش در مهرشهر کرج رفتم. دقایقی قبل از رسیدن حسین قرایی، مدیرکل روابط عمومی صداوسیما آنجا بودم. بیماری و کهولت تاثیری در صدای رسا و هوشمندی‌اش نداشت. مقامی حرفی زد که دلم را به درد آورد. «از غذایم می‌زنم تا دارو بخرم! گیج شده‌ام! مگر قرار است چقدر عمر کنم؟ شاید، هفت، هشت ماه دیگر رفته باشم. نباید اینقدر دستم تنگ باشد که آبروی هشتاد ساله‌ام برود.»
متوجه شد ناراحت شده ام. فضا را عوض کرد. «اینها را برای جلب ترحم نگفتم! من اگر می‌توانستم کار کنم، محتاج نمی‌شدم! پیشنهاد برای دوبله دارم ولی خودم می‌دانم، نمی‌توانم. چرا کاری کنم که آبرویم برود. شاید صدایم به نقشی بخورد ولی مثل قدیم بر تارهای صوتی‌ام تسلط ندارم و شاید در حس نقش کوتاهی کنم. کاش مسئولان فرهنگی حواس‌شان به ما باشد تا شب، آشفته نخوابیم اما امیدم به خداست.»
دیدگاه تان را بنویسید