بازی متفاوت پژمان جمشیدی در یک پرونده تعرض

پژمان جمشیدی در نـقـش امیرحسین بشارت، بازپرس پرونده تعرض در «علف‌زار»، با بازی کنترل‌شـده و خـوب خـود، مخاطب را با این شخصیت همراه می‌کند.

لینک کوتاه کپی شد

جی پلاس، از پرسروصداترین فیلم‌های چهلمین جشنواره فجر، اولین ساخته کاظم دانـشـی «عــلــف‌زار» بــود. ایــن فیلم به تهیه‌کنندگی بهرام رادان، در ۱۳ رشته نامزد دریافت جایزه شد و با کسب سیمرغ بهترین فیلمنامه، بهترین بازیگر نقش مکمل زن، بهترین صداگذاری و بهترین تدوین دست پر از جشنواره بیرون آمد. «علف‌زار» فعلا پس از ۱۳ روز اکـران، حدود سه میلیارد فروش داشته که شروع خوبی برای آن محسوب می‌شود.

شروع خوب و پیشرفت خوش‌ریتم قصه

روزنامه خراسان نوشت؛ داســتــان «عــلــف‌زار» بـا محوریت یک بازپرس روایت می‌شود که بر سر دوراهی انتخاب منفعت و مصلحت خود یا حقیقت و عدالت قرار می‌گیرد و موضوع اصلی فیلم دربــــاره تـعـرض اســـت. یـکـی از برگ‌های برنده «علف‌زار»، روایت قصه‌ها براساس پرونده‌های واقعی است. کاظم دانشی چند پرونده قضایی را تلفیق کـرده و فیلمنامه «علف‌زار» را نوشته است. او به واسطه سندیت داشتن قصه‌ها، نیمی از راه برای همراه کردن مخاطب با قصه خود را رفته است. فیلم با اتفاقی تلخ و تکان‌دهنده شروع بسیار خوب و درگیرکننده‌ای دارد و پس از زمینه‌چینی بــرای آغــاز قصه اصلی، داسـتـان آغاز می‌شود. «علف‌زار» با این شروع خوب از همان ابتدا تماشاگر را میخکوب می‌کند و سپس با آغـاز قصه اصلی، همچنان مخاطب را وادار به تعقیب فیلم می‌کند. ریتم خوب و مناسب داستان نیز باعث می‌شود ارتباط تماشاگر با فیلم قطع نشود و کنجکاو قصه را دنبال کند. موازی با قصه اصلی فیلم، خرده‌داستان‌هایی نیز روایت می‌شود که سهم مهمی در از ریتم نیفتادن فیلم و نگه داشتن تماشاگر پای تماشای آن دارد.

بازی همراهی‌برانگیز بازیگران

یکی دیگر از امتیازهای «علف‌زار» بازی بازیگران فیلم است. پیش از رونمایی از فیلم در جـشـنـواره فجر و نمایش عمومی آن، بیشترین کنجکاوی‌ها دربــاره عملکرد بازیگران معطوف به کـار پژمان جمشیدی بـود. او یکی از معدود نقش‌های پرچالش کارنامه خود را در این فیلم تجربه کرده است. جمشیدی در نـقـش امیرحسین بشارت، بازپرس پرونده با بازی کنترل‌شـده و خـوب خـود، مخاطب را با این شخصیت همراه می‌کند. او با نمایش جدیت و قاطعیتی که به عنوان یک بازپرس در برخورد با متهمان احتیاج دارد، در کنار احساساتی که در مواقع خاص ناخودآگاه بروز می‌کند، همسو بــا شـخـصـیـت‌پـردازی ایـــن کـاراکـتـر پیش مـــی‌رود و همدلی تماشاگر با امیرحسین را برمی‌انگیزد. علاوه بر او، صدف اسپهبدی در اولین فیلم‌اش با ایفای نقش زنی معتاد، تجربه سخت و پیچیده‌ای را از سر گذرانده است. او برای بازی در این نقش، کاهش وزن ۲۸ کیلویی داشته که این کاهش وزن کاملا در ظاهر او مشهود است و کاراکترش را به عنوان یک معتاد باورپذیر کرده است. اسپهبدی با ضعفی که در حرکات، راه رفتن و صحبت کـردن خود حفظ کرده، تلاش خوبی برای قابل باور کردن کاراکترش داشته و مزد این تلاش هم سیمرغ بهترین بازیگر نقش مکمل زن است. ستاره پسیانی نیز در نقش زنی فریبکار موفق شده بازی خوبی از خود به نمایش بگذارد و به‌هم‌ریختگی درونـی و اضطراب خود را به مخاطب انتقال دهد. دیگر بازیگران فیلم شامل سارا بهرامی، مهدی زمین‌پرداز و مائده طهماسبی نیز عملکرد خوبی دارند.

 

دیدگاه تان را بنویسید