در این مطلب که به قلم مهدی ناصرنژاد نگاشته شده، آمده است: معمولاً و در مواقع بارش سنگین برف که کوه و دشت و بیشه زار و باغ زیر پوشش ضخیمی از حریر برف پنهان می ماند، آوارگی و دربه دری حیوانات وحشی هم شروع می شود.
در اینگونه مواقع حیوانات گرسنه برای تنازع بقای خود و با پیروی از شمّ قوی که دارند، به تدریج و ناخواسته به حریم شهرها و روستاها نزدیک می شوند به این امید و غریزه پنهان که شاید طعم های و شکاری به چنگ آورده و شکم گرسنه ای سیر کنند.
حیوانات وحشی از جمله گرگ و روباه و شغال که بیشتر از هر وحوش در طبیعت و اقلیم استان همدان دیده می شوند، بر اساس آن غریزه ذاتی و انحراف ناپذیر خویش می دانند که انسانها همواره برای حیات و ذخیره گاه غذایی مورد نیاز خود اقدام به نگهداری و پرورش حیوانات اهلی می کنند و امکان شکار و دستبرد به آن در هر شرایطی وجود دارد.
متأسفانه و یا در این مورد خوشبختانه در جامعه امروز ما فقط ذخیره گاه مواد غذایی در کنار و همراه انسانها نیست که حیوانات وحشی را برای بقا به فکر و طمع می اندازد، بلکه بی توجهی به سلامت محیط زیست و ناتوانی در دفع زباله های انسانی است که مواقع سرما و زمستان و برف، حیوانات وحشی را از دامنه ها و دشت ها به حاشیه سکونتگاه های انسانی می کشاند.
کیسه های مملو از زباله ها و پسماندهای مواد پروتئینی در هر ساعت از روز و شب مقابل خانه ها و در بستر معابر و کوچه و پس کوچه های اصلی و فرعی به وفور پراکنده است.
از سوی دیگر اخبار گوناگون و تأیید شده و ناشده در این روزها حاکی از مشاهده گرگهای گرسنه در محلات حاشیه ای همدان است.
در یک زاویه مخصوص از نگاه انسانی، هیچ اشکال و گناهی ندارد چنانچه حیوانات وحشی حتی از نوع گرگ های درنده به حریم شهرها و سکونتگاه ها نزدیک شوند و احیاناً کیسه زبال های حاوی ضایعات مرغ و کله ماهی و استخوان قابل هضم به چنگ آورند و بگریزند، اما اشکال کار اینجاست که خدای ناکرده سه لانگاری و بی توجهی معمول ما نوع بشر در دفع زباله باعث اتفاق ناگواری گردد و وقت و بی وقتی گرگ یا شغال گرسنه از روی ترس یا گرسنگی شدید به جان کودک یا انسان کم توان بیفتد و فاجعه ای به بار آید.
بنابراین اگر انسانهای دلرحمی هستیم و دوستدار طبیعت و مخلوقات خدا از انواع وحش آن می باشیم چه بهتر که غذا و دان و ضایعات قابل مصرف وحوش را کیلومترها دورتر از حریم زندگی همسایگان بی گناه خود رها سازیم و اجازه دهیم زباله هایمان در ساعاتی معین توسط افراد و گروه های مأمور به صورت معمول حمل شده و بیرون از شهرها و مکانهای انباشت زباله های شهری باری به هر جهت در دسترس وحوش و حیوانات ولگرد هم قرار بگیرد.
در این باره حساب پرندگان از همه وحوش جداست، بخصوص که این روزها پرندگان بی آشیان و میهمان بیشتر از هر زمانی احتیاج به دانه و جیره ناچیزی برای چینه دانهای ضعیف خود دارند و به شکرانه نعمت های الهی چه خوب که به فکر مخلوقات کوچک و بی پناه و گرسنه هم باشیم و از سویی به گونه ای مواظبت کنیم تا با دست خودمان گوشت را به دهان گربه نسپاریم و آت وآشغال اغواکننده را از دسترس حیوانات درنده دور نگه داریم تا حریم زندگی و سکونت خودمان همچنان امن بماند.
روزنامه همدان پیام به مدیرمسئولی نصرت الله طاقتی احسن در همدان چاپ و منتشر می شود.
7523/2090
خبرنگار: مرضیه بختیاری**انتشار دهنده: سعید زارع کندجانی
انتهای پیام در اینگونه مواقع حیوانات گرسنه برای تنازع بقای خود و با پیروی از شمّ قوی که دارند، به تدریج و ناخواسته به حریم شهرها و روستاها نزدیک می شوند به این امید و غریزه پنهان که شاید طعم های و شکاری به چنگ آورده و شکم گرسنه ای سیر کنند.
حیوانات وحشی از جمله گرگ و روباه و شغال که بیشتر از هر وحوش در طبیعت و اقلیم استان همدان دیده می شوند، بر اساس آن غریزه ذاتی و انحراف ناپذیر خویش می دانند که انسانها همواره برای حیات و ذخیره گاه غذایی مورد نیاز خود اقدام به نگهداری و پرورش حیوانات اهلی می کنند و امکان شکار و دستبرد به آن در هر شرایطی وجود دارد.
متأسفانه و یا در این مورد خوشبختانه در جامعه امروز ما فقط ذخیره گاه مواد غذایی در کنار و همراه انسانها نیست که حیوانات وحشی را برای بقا به فکر و طمع می اندازد، بلکه بی توجهی به سلامت محیط زیست و ناتوانی در دفع زباله های انسانی است که مواقع سرما و زمستان و برف، حیوانات وحشی را از دامنه ها و دشت ها به حاشیه سکونتگاه های انسانی می کشاند.
کیسه های مملو از زباله ها و پسماندهای مواد پروتئینی در هر ساعت از روز و شب مقابل خانه ها و در بستر معابر و کوچه و پس کوچه های اصلی و فرعی به وفور پراکنده است.
از سوی دیگر اخبار گوناگون و تأیید شده و ناشده در این روزها حاکی از مشاهده گرگهای گرسنه در محلات حاشیه ای همدان است.
در یک زاویه مخصوص از نگاه انسانی، هیچ اشکال و گناهی ندارد چنانچه حیوانات وحشی حتی از نوع گرگ های درنده به حریم شهرها و سکونتگاه ها نزدیک شوند و احیاناً کیسه زبال های حاوی ضایعات مرغ و کله ماهی و استخوان قابل هضم به چنگ آورند و بگریزند، اما اشکال کار اینجاست که خدای ناکرده سه لانگاری و بی توجهی معمول ما نوع بشر در دفع زباله باعث اتفاق ناگواری گردد و وقت و بی وقتی گرگ یا شغال گرسنه از روی ترس یا گرسنگی شدید به جان کودک یا انسان کم توان بیفتد و فاجعه ای به بار آید.
بنابراین اگر انسانهای دلرحمی هستیم و دوستدار طبیعت و مخلوقات خدا از انواع وحش آن می باشیم چه بهتر که غذا و دان و ضایعات قابل مصرف وحوش را کیلومترها دورتر از حریم زندگی همسایگان بی گناه خود رها سازیم و اجازه دهیم زباله هایمان در ساعاتی معین توسط افراد و گروه های مأمور به صورت معمول حمل شده و بیرون از شهرها و مکانهای انباشت زباله های شهری باری به هر جهت در دسترس وحوش و حیوانات ولگرد هم قرار بگیرد.
در این باره حساب پرندگان از همه وحوش جداست، بخصوص که این روزها پرندگان بی آشیان و میهمان بیشتر از هر زمانی احتیاج به دانه و جیره ناچیزی برای چینه دانهای ضعیف خود دارند و به شکرانه نعمت های الهی چه خوب که به فکر مخلوقات کوچک و بی پناه و گرسنه هم باشیم و از سویی به گونه ای مواظبت کنیم تا با دست خودمان گوشت را به دهان گربه نسپاریم و آت وآشغال اغواکننده را از دسترس حیوانات درنده دور نگه داریم تا حریم زندگی و سکونت خودمان همچنان امن بماند.
روزنامه همدان پیام به مدیرمسئولی نصرت الله طاقتی احسن در همدان چاپ و منتشر می شود.
7523/2090
خبرنگار: مرضیه بختیاری**انتشار دهنده: سعید زارع کندجانی
کپی شد
