به گزارش روز پنجشنبه ایرنا سید عباس صالحی در این پیامی عنوان کرده است: تاریخ مشحون از افتخار حوزه های علمیه، گویای استقامت و اخلاص عالمانی است که برای انجام وظیفه و ابلاغ پیام الهی، چونان مشعلی فروزان، فرا راه مردمان عصر خویش را روشن ساخته اند.
در ادامه این پیام امده است: اینانند که به فرموده رسول اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) چراغ های زمین اند و جانشینان پیامبران؛ و هم اینانند که به فرموده مولی الموحدین (علیه السلام) تا گردش شب و روز باقی است، آنها نیز باقی اند و نورافشانی شان جاودانی است.
در بخش دیگری از این پیام می افزاید: از جمله این ستارگان درخشان، آیت الله آقانجفی همدانی است که نه تنها خطه عالم خیز و کهن همدان، بلکه جامعه علمی تشیع، مفتخر به وجود اوست.
وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی در این پیام می افزاید: ایشان مجتهدی زمان شناس و مفسری ژرف اندیش بود که علم آموزی را از این شهر و از محضر پدر ارجمندش، آیت الله سیدعلی عرب آغاز کرد؛ پدری که خود دانش آموخته مکتب فقهی نجف و نیز تربیت شده حلقه سلوکی آخوند ملاحسینقلی همدانی و آیت الله سیداحمد کربلایی بود.
صالحی در ادامه این پیام بیان کرده است: آیت الله آقانجفی همدانی، با هجرت به نجف اشرف، از شاگردان مبرز آیات عظام میرزای نائینی و شیخ محمدحسین غروی اصفهانی شد او که بعدها به دامادی استادش، میرزای نائینی نیز مفتخر شد، سالیانی دراز به خوشه چینی از خرمن دانش و فضائل این استاد و اساتید دیگر پرداخت و سرانجام با پشتکار فراوان و دقت ورزی های عالمانه، به مقام اجتهاد نائل آمد.
این پیام می افزاید: بازگشت آقانجفی به همدان نیز، برکات فراوانی به دنبال داشت و ایشان علاوه بر انجام وظایف دینی و اقامه جماعت، به نگارش تفسیر 'انوار درخشان' و سپس شرحی بر 'اصول کافی' و دیگر آثار پرداخت و مواریثی نفیس و ارجمند از خود بر جای نهاد.
وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی در ادامه پیام آورده است: وقوع انقلاب اسلامی و واقعه دفاع مقدس، دو رویداد مهمی است که آیت الله آقا نجفی به خوبی امتحان خود را در آنها پس داد؛ چنانکه همگان ایشان را به عنوان ملجا و پناه جوانان انقلابی و رزمنده می شناختند.
صالحی می افزاید: کنگره ملی بزرگداشت مقام علمی آقانجفی همدانی، فرصتی است تا ضمن معرفی این عالم فرزانه، از خدمات علمی، معنوی و انقلابی ایشان تجلیل شود و به یمن این رخداد مبارک، آحاد مردم حقیقت جو، و به ویژه نسل جوان، با بنیان های فکری و شیوه های رفتاری این چهره درخشان و مردمی بیشتر آشنا شوند.
آیت الله آقانجفی از علمای معاصر و از شاگردان خاص و داماد مرحوم میرزای نائینی و همچنین شاگرد مرحوم غروی اصفهانی در فقه و اصول و از شاگردان خصوصی قاضی طباطبایی در اخلاق بود.
آن مرحوم پس از کسب درجه اجتهاد از سوی شیخ محمد کاظم شیرازی و تایید آن از طرف شیخ عبدالکریم حائری یزدی موسس حوزه علمیه قم از نجف به همدان عزیمت کرد، و تا پایان عمر پر برکت خویش در حدود 50 سال در سنگر مسجد و محراب مشغول ارشاد و تبلیغ مردم شد.
دوره حضور این عالم ربانی در همدان با نهضت امام (ره) قرین بود، و او جوانان و قشرهای مختلف مردم را به حمایت از امام (ره) تشویق می کرد.
مرحوم آقا نجفی در جریان دستگیری امام راحل در سال 42 در تهران رهبری حرکت های اعتراضی را به این اقدام رژیم شاه بر عهده گرفت، و در سال 57 نیز در بازگشت امام از فرانسه جزو کسانی بود که به استقبال امام رفت.
آیت الله آقا نجفی در دوران دفاع مقدس شمع محفل همه رزمندگان اسلام بود، و جوانان رزمنده با حضور در درس های اخلاقی و تفسیری او خلاءها و نیازهای معنوی خود در جبهه های جنگ را پر می کردند.
آثار مرحوم آقا نجفی به خاطر شهرت گریزی آن مرحوم چندان شناخته شده نیست، ولی این دانشمند فرزانه تقریرات نایینی و غروری را در ردیف آثار خود دارد که هنوز چاپ نشده، و همچنین تفسیر انوار درخشان در 18 جلد و شرحی از اصول اعتقادی کافی در 6 جلد نیز از جمله آثارش به شمار می رود، که کمتر مورد توجه اهل قلم واقع شده است.
آیت ‏اللّه سید محمد حسینی همدانی معروف به آقانجفی همدانی، در سال 1283 شمسی برابر 1322 قمری در بیت علم و تقوا در نجف اشرف به دنیا آمد
وی در نجف از محضر عالمان نام ‏آوری همچون میرزای نایینی، محمد حسین غروی اصفهانی، سید حسین بادکوبه‏ ای، میرزا علی آقا قاضی طباطبایی و میرزا عبدالغفار مازندرانی، فقه، اصول، کلام و فلسفه را فراگرفت و در این درس ‏ها با آیات عظام: سید ابوالقاسم خویی، سید محمدهادی میلانی و علامه سیدمحمدحسین طباطبایی مباحثه می‏ کرد.
این عالم ربانی به قدری از لحاظ علمی و فقهی مورد توجه میرزای نایینی واقع شد که به ایشان گواهی اجتهاد داد و آقانجفی نیز به شرف دامادی آن مرجع بزرگ نائل شد.
آیت‏ الله همدانی پس از اخذ اجازات متعدد اجتهاد از علمای بزرگ نجف، قصد وطن کرد و پس از اقامت 22 ساله در نجف راهی همدان شد از آن پس به تدریس و تالیف و ارشاد مردم پرداخت و در همدان ماندگار شد.
سرانجام آن فقیه بزرگ در سحرگاه نهم مهر 1375 هجری شمسی برابر با پانزدهم جمادی الاول 1417 ق در نودوسه سالگی بدرود حیات گفت و پس از تشییع باشکوهی در همدان و مشهد، در جوار مرقد شیخ بهایی در حرم مطهر امام رضا(ع) به خاک سپرده شد.
2087/7523
خبرنگار: مرضیه بختیاری** انتشاردهنده: زهرا پیرنیا
انتهای پیام
این مطلب برایم مفید است
0 نفر این پست را پسندیده اند

موضوعات داغ

نظرات و دیدگاه ها

مسئولیت نوشته ها بر عهده نویسندگان آنهاست و انتشار آن به معنی تایید این نظرات نیست.