تجربه نشان داده، حمایت های روحی و روانی از آسیب دیدگان بلایای طبیعی به ویژه در همان ساعت های نخستین فاجعه، دارای اهمیت بسیاری است و در کنار اقدامات اولیه امدادی برای نجات جان افراد، نباید از ضربه های روحی و روانی آسیب دیدگان غافل بود.
در زلزله کرمانشاه که در ساعت 21:48 یکشنبه هفته جاری رخ داد، عمق آن به حدی بود که بخشی از غرب آسیا را لرزاند و با حدود 30 ثانیه لرزش شدید ساختمان ها، آرامش شبانه مردم را برهم زد و بسیاری از هموطنان ما را در استان کرمانشاه داغدار کرد.
داغ از دست دادن اعضای خانواده، سرمای استخوان سوز هوا، بی پناهی و آوارگی و نگاه های منتظر برای بیرون آوردن جان باختگان و زخمی ها از زیر آوار، ضربه سهمگینی بر روح و روان بازماندگان این واقعه تلخ وارد کرده است.
با گذشت 2 روز از این فاجعه که همچنان ابعاد اسفبار آن در حال آشکار شدن است و گزارش ها نشان می دهد تعداد کشته ها، زخمی ها، مفقود شده ها و نیز میزان خسارت های مالی و تلفات جانی بسیار بیشتر از برآورد اولیه است، می توان پیش بینی کرد که اختلالات و مشکلات روانی و اجتماعی ناشی از این بلای طبیعی برای جامعه هزینه هایی بسیار گزافی در پی خواهد داشت.
بازماندگان زلزله استان 2 میلیون نفری کرمانشاه که سرمایه های زندگی را در زیر آوارهای ویرانگر سنگ و بتن از دست دادند بیش از هر چیز به امید برای ادامه زندگی نیاز دارند و در این شرایط مردم محلی بهترین افرادی هستند که می توانند با توجه به شناخت و روابط همسایگی، امید را در میان همشهریان خود تزریق و از بروز مشکلات آتی روانی و اجتماعی جلوگیری کنند.
این درحالیست که بسیاری از مردم از دیگر استان ها برای کمک و ابراز همدردی به مناطق زلزله زده آمده اند و می خواهند با حضور فیزیکی خود مرهمی بر دل های زخمی باشند؛ اما این هجوم جمعیت نه تنها موثر واقع نمی شود بلکه در صورت تداوم می تواند تاثیر منفی بر روند خدمات رسانی نیروهای تخصصی امدادرسانی داشته باشد و موجی از ترافیک را در منطقه حادثه دیده موجب شود.
پس بهتر است در این شرایط که مسئولان از همان دقایق اولیه دست به کار شده و خدمات رسانی را کلید زدند، مردم نوعدوست و مهربان ایران نیز اوج همدردی خود را نه با حضور فیزیکی در منطقه، بلکه با ارسال کمک های نقدی و غیرنقدی ابراز کنند و مهمتر از آن با حمایت های مالی و اجتماعی خود زمینه اعزام روانشناسان و مددکاران اجتماعی به مناطق زلزله زده و حضور مستمر اینگونه تیم های کارشناسی را در این منطقه فراهم کنند تا از این طریق به این نیاز اضطراری مردم زلزله زده پاسخ داده شود.
از سوی دیگر مسئولان امر نیز باید همانطور که به ارسال مواد غذایی و اسکان اضطراری در مناطق زلزله زده توجه دارند به همان اندازه حضور روانشناسان و روانپزشکان در این مناطق را برای تغذیه روحی بازماندگان زلزله مورد توجه قرار دهند.
باشد که از این طریق و با حمایت های عاطفی خود بتوانیم نوازشگر روح زخم خورده و داغدار هموطنان کرمانشاهی خود باشیم.
**خبرنگار ایرنا در همدان
انتهای پیام در زلزله کرمانشاه که در ساعت 21:48 یکشنبه هفته جاری رخ داد، عمق آن به حدی بود که بخشی از غرب آسیا را لرزاند و با حدود 30 ثانیه لرزش شدید ساختمان ها، آرامش شبانه مردم را برهم زد و بسیاری از هموطنان ما را در استان کرمانشاه داغدار کرد.
داغ از دست دادن اعضای خانواده، سرمای استخوان سوز هوا، بی پناهی و آوارگی و نگاه های منتظر برای بیرون آوردن جان باختگان و زخمی ها از زیر آوار، ضربه سهمگینی بر روح و روان بازماندگان این واقعه تلخ وارد کرده است.
با گذشت 2 روز از این فاجعه که همچنان ابعاد اسفبار آن در حال آشکار شدن است و گزارش ها نشان می دهد تعداد کشته ها، زخمی ها، مفقود شده ها و نیز میزان خسارت های مالی و تلفات جانی بسیار بیشتر از برآورد اولیه است، می توان پیش بینی کرد که اختلالات و مشکلات روانی و اجتماعی ناشی از این بلای طبیعی برای جامعه هزینه هایی بسیار گزافی در پی خواهد داشت.
بازماندگان زلزله استان 2 میلیون نفری کرمانشاه که سرمایه های زندگی را در زیر آوارهای ویرانگر سنگ و بتن از دست دادند بیش از هر چیز به امید برای ادامه زندگی نیاز دارند و در این شرایط مردم محلی بهترین افرادی هستند که می توانند با توجه به شناخت و روابط همسایگی، امید را در میان همشهریان خود تزریق و از بروز مشکلات آتی روانی و اجتماعی جلوگیری کنند.
این درحالیست که بسیاری از مردم از دیگر استان ها برای کمک و ابراز همدردی به مناطق زلزله زده آمده اند و می خواهند با حضور فیزیکی خود مرهمی بر دل های زخمی باشند؛ اما این هجوم جمعیت نه تنها موثر واقع نمی شود بلکه در صورت تداوم می تواند تاثیر منفی بر روند خدمات رسانی نیروهای تخصصی امدادرسانی داشته باشد و موجی از ترافیک را در منطقه حادثه دیده موجب شود.
پس بهتر است در این شرایط که مسئولان از همان دقایق اولیه دست به کار شده و خدمات رسانی را کلید زدند، مردم نوعدوست و مهربان ایران نیز اوج همدردی خود را نه با حضور فیزیکی در منطقه، بلکه با ارسال کمک های نقدی و غیرنقدی ابراز کنند و مهمتر از آن با حمایت های مالی و اجتماعی خود زمینه اعزام روانشناسان و مددکاران اجتماعی به مناطق زلزله زده و حضور مستمر اینگونه تیم های کارشناسی را در این منطقه فراهم کنند تا از این طریق به این نیاز اضطراری مردم زلزله زده پاسخ داده شود.
از سوی دیگر مسئولان امر نیز باید همانطور که به ارسال مواد غذایی و اسکان اضطراری در مناطق زلزله زده توجه دارند به همان اندازه حضور روانشناسان و روانپزشکان در این مناطق را برای تغذیه روحی بازماندگان زلزله مورد توجه قرار دهند.
باشد که از این طریق و با حمایت های عاطفی خود بتوانیم نوازشگر روح زخم خورده و داغدار هموطنان کرمانشاهی خود باشیم.
**خبرنگار ایرنا در همدان
کپی شد
