مدیر پایگاه محوطه باستانی نوشیجان بر لزوم فراهم‌کردن زیرساخت‌های مناسب برای ثبت جهانی محوطه تاکید کرد.
به گزارش ایلنا، محمد شعبانی با بیان اینکه این محوطه سال 83 خورشیدی تعیین عرصه و حریم شده، گفت: این تعیین عرصه و حریم چندان علمی نبوده و محوطه بزرگی نزدیک به 1250 هکتار برای عرصه و حریم آن تعیین شده اما سال‌های گذشته شهرک‌سازی‌های بسیاری در حریم این محوطه انجام شده و همین مساله بزرگترین مشکل پیش روی ثبت جهانی این اثر است.
او در ادامه افزود: شهرک‌سازی‌های صورت گرفته در این منطقه هنوز وارد عرصه این سایت باستانی نشده‌اند اما حریم و منظره آن را تحت تاثیر قرار داده‌اند و همین مساله برای کارشناسان ناظر ثبت جهانی یونسکو در بازدید از منطقه یک نکته منفی محسوب شده و می‌تواند ثبت جهانی اثر را با مشکل روبه‌رو کند.
مدیر پایگاه محوطه باستانی نوشیجان افزود: خوشبختانه آلودگی‌های محیطی حاصل از شهرک‌سازی‌ها در حریم این محوطه به علت باز بودن فضای این منطقه روی این اثر باستانی تاثیر منفی نمی‌گذارند و تنها با مخدوش کردن منظره اثر به خصوص در قسمت شمالی بنا، به حریم منظره این اثر تجاوز می‌کنند.
محمد شعبانی با اشاره به اهمیت مرمت و حفاظت از یک اثر تاریخی ارزشمند مانند نوشیجان، افزود: برنامه‌های کوتاه‌مدت و بلندمدتی برای مرمت و حفاظت از این مجموعه باستانی توسط اساتید علمی دانشگاه بوعلی تبیین شده تا مشکلی از این جنبه برای ثبت جهانی اثر پیش نیاید و به درستی از این مجموعه حفاظت شود.
وی با اشاره به ارزش تاریخی نوشیجان گفت: این اثر یکی از سالم‌ترین آثار به‌جا مانده از دوران مادها در کل ایران و جهان است و هیچ نمونه مشابه به جامانده‌ای از معماری مادی در کل منطقه به‌دست نیاورده‌ایم همین امر یکی از شاخصه‌های پراهمیت برای ثبت جهانی یک اثر است.
شعبانی عدم امکانات گردشگری مانند فضای سبز و رستوران در مجاورت سایت باستانی، عدم گازسانی و خط تلفن در این منطقه، مسیر نامناسب ورود به محوطه گردشگری و همچنین عدم ساخت حفاظ و فنس دور حریم این محوطه باستانی را از مشکلات اساسی بر سر راه ثبت جهانی اثر دانست و بیان کرد: عدم وجود هر یک از این موارد به تنهایی برای ایجاد مشکل در گردشگرپذیری این منطقه باستانی کافی است و باید برای رفع این مشکلات تلاش کنیم.
آیدا شاکر- ایلنا
