به گزارش ایرنا محمد قدیمی روز شنبه در جمع خبرنگاران اظهار کرد: در نشست های مختلف کمیسیون نامگذاری نسبت به نامگذاری معابر و خیابانها به نام افراد مشهور که دارای جایگاه فاخری هستند، تاکید داشته ایم و بر این اساس نامگذاری بوستان بانوان به نام مجموعه فرهنگی ورزشی بانو دباغ مصوب شد.
وی اضافه کرد: این اقدام به پاس زحمت های این بانوی گرانقدر که از مبارزان دیرین انقلاب اسلامی و نمادی از زنان مسلمان فعال حاضر در همه عرصه های اجتماعی ایران بود، انجام گرفت.
وی بیان کرد: مروری بر زندگی و تلاش های بی وقفه مرحوم بانو دباغ در راه استقلال و آزادی و اعتلای ایران اسلامی، نشان دهنده تلاش ها و رشادت های وی در راه عزت انقلاب اسلامی است.
قدیمی افزود: در مجموعه فرهنگی ورزشی بانو دباغ تکمیل و راه اندازی فرهنگسرا نیز در دستور کار است ضمن اینکه مجموعه دارای فضای سبز و نیز زیرساخت ورزشی است.
وی از مشارکت فعال مردم در پیشنهاد نامگذاری مفاخر بر مکان های مختلف شهر همدان، گفت: کمیسیون نامگذاری از پیشنهادهای ارایه شده استقبال می کند و آنها را مطابق با ضوابط مقرر در زمینه جانمایی مناسب و تکراری نبودن اسامی مورد بررسی قرار می دهد.
وی یادآور شد: براساس ضوابط پس از تکمیل پرونده و تصویب یک نام در کمیسیون نامگذاری، موضوع برای تصویب نهایی به صحن شورا ارایه می شود.
پارک بانوان همدان در سال 79 در زمینی به وسعت چهار و نیم هکتار در منطقه 2 همدان راه اندازی شد.
مرضیه حدیدچی در سال 1318 در خانواده ای مذهبی و فرهنگی در شهر همدان متولد و رشد کرد او تحصیلات خود را در مکتب خانه آغاز کرد و از معلومات پدرش علی پاشا حدیدچی که فردی فاضل و معلم اخلاق در محافل مذهبی بود در یادگیری قرآن و نهج البلاغه بهره فراوان برد.
مرضیه حدیدچی در سال 1333 و در ١٥سالگی با فردی به نام محمد حسن دباغ ازدواج کرد که از این ازدواج می توان سرآغاز تحولات زندگی وی نام برد.
در آغازین روزهای ازدواج به همراه همسرش به تهران کوچ کردند و در پایتخت توانست تحصیلات علوم دینی خود را تا سطح 'شرح لمعه' ادامه دهد و از محضر استادانی نظیر مرحوم حاج آقا کمال مرتضوی، آیت الله سید محمد باقر همدانی (مترجم تفسیر المیزان) حاج شیخ علی خوانساری، شهید آیت الله محمدرضا سعیدی و شهید سید مجتبی صالحی خوانساری استفاده کند.
خانم حدیدچی (دباغ) در حالی به تحصیل ادامه میداد و به فعالیتهای سیاسی مبادرت داشت که در کنار تحصیل مادر هشت فرزند بود.
فعالیتها و حرکتهای سیاسی دباغ با ورود به تشکیلات تحت هدایت شهید سعیدی شدت می یابد همچنین در این دوره با دانشجویان مبارز دانشگاههای تهران، شهید بهشتی، صنعتی شریف و علم و صنعت همکاری و تعامل داشته است.
خانم حدیدچی پس از شهادت آیت الله سعیدی در سال 1349 به مبارزه و تبلیغ خود علیه رژیم شاه شدت میبخشد و سرانجام در سال 1352 توسط ساواک دستگیر می شود.
در کمیته مشترک به همراه دخترش شدیدترین شکنجهها را تحمل کرده به سختی بیمار میشود و در زمانی که امیدی به زنده ماندنش نیست از زندان آزاد می شود، در حالی که دخترش (رضوانه) همچنان در زندان می ماند.
خانم دباغ پس از آزادی تحت عمل جراحی قرار گرفته و از مرگ نجات می یابد و پس از چند ماه دوباره دستگیر و زندانی می شود.
در این دوره از زندان به تقابل ایدئوژیک با گروه های مارکسیستی برمی خیزد و زنان مسلمان زندانی را پیرامون خود جمع می کند.
عفونت های ناشی از زخمهایی که به آن رسیدگی نشده ، اعتراض هم بندان چپی او را بر می انگیزد که باعث نامه نگاری به یکی از مسئولان می شوند و بانوی مبارز به بیمارستان ساواک فرستاده می شود.
دباغ در سال 1353 برای ادامه مبارزاتش با کمک شهید محمد منتظری از بیمارستان فرار کرده و با هویت جعلی به خارج از کشور می رود و تا پیروزی انقلاب اسلامی در هجرت به سر می برد.
وی در پایگاه های نظامی واقع در مرز لبنان و سوریه آموزش های رزمی و چریکی را طی کرد و با گروه روحانیت مبارز خارج از کشور زیر نظر شهید محمد منتظری فعالیت می کرد.
پایگاه و مرکز فعالیت این گروه در لبنان و سوریه بود و خانم دباغ به سبب ماموریت ها و برنامه های گروه به کشورهای مختلفی از جمله عربستان، انگلیس، فرانسه و عراق تردد داشت.
وی در بسیاری از حرکت ها و فعالیتهای مبارزان در خارج از کشور راهپیمایی ها، تظاهرات و اعتصابات شرکت فعال داشت.
دباغ پس از هجرت امام به پاریس در سال1357 به خیل یاران ایشان پیوست و به خاطر دوره های نظامی که دیده بود محافظت بیت امام (ره) را به عهده گرفت و لحظاتی گرانمایه را برای خود رقم زد.
مرضیه حدیدچی در خارج از کشور با عناوین خواهر دباغ، خواهر زینت احمدی نیلی و خواهر طاهره شناخته می شد و اکنون عنوان طاهره دباغ برای او به یادگار مانده است.
مرحومه مرضیه دباغ پس از پیروزی انقلاب اسلامی به کشور بازگشت و در مصدر بسیاری از امور شامل فرماندهی سپاه همدان (غرب کشور) قرارگرفت.
وی در این مسیر پرفراز و نشیب به مسئولیت زندانهای زنان تهران درآمد و فرماندهی بسیج خواهران را عهده دار شد همچنین سه دوره نماینده مردم تهران و همدان در مجلس شورای اسلامی بود.
علاوه بر این در دانشگاه علم و صنعت ایران و مدرسه عالی شهید مطهری به تدریس پرداخته است و قائم مقام جمعیت زنان جمهوری اسلامی بوده است.
او مفتخر شد یکی از سه سفیر حضرت امام (ره) برای ابلاغ نامه تاریخی به گورباچف رئیس جمهور اتحادیه جماهیر شوروی باشد.
در وصف ایشان رهبری فرزانه انقلاب فرمودند'بانوی مبارز و انقلابیِ خستگی ناپذیر' لقبی که در کنار دیگر القاب چون مادر انقلاب ، زنی از تبار الوند را در دلها جاویدان کرد.
مرضیه حدیدچی (دباغ) از مبارزان پیشگام انقلاب اسلامی آبانماه امسال پس از گذراندن دوره بیماری در بیمارستان خاتم الانبیاء(ص) دارفانی را وداع گفت.
7520/6993
خبرنگار: میثم ناصرنژاد** انتشار دهنده:اکبر بهاروند
منبع : ایرنا
وی اضافه کرد: این اقدام به پاس زحمت های این بانوی گرانقدر که از مبارزان دیرین انقلاب اسلامی و نمادی از زنان مسلمان فعال حاضر در همه عرصه های اجتماعی ایران بود، انجام گرفت.
وی بیان کرد: مروری بر زندگی و تلاش های بی وقفه مرحوم بانو دباغ در راه استقلال و آزادی و اعتلای ایران اسلامی، نشان دهنده تلاش ها و رشادت های وی در راه عزت انقلاب اسلامی است.
قدیمی افزود: در مجموعه فرهنگی ورزشی بانو دباغ تکمیل و راه اندازی فرهنگسرا نیز در دستور کار است ضمن اینکه مجموعه دارای فضای سبز و نیز زیرساخت ورزشی است.
وی از مشارکت فعال مردم در پیشنهاد نامگذاری مفاخر بر مکان های مختلف شهر همدان، گفت: کمیسیون نامگذاری از پیشنهادهای ارایه شده استقبال می کند و آنها را مطابق با ضوابط مقرر در زمینه جانمایی مناسب و تکراری نبودن اسامی مورد بررسی قرار می دهد.
وی یادآور شد: براساس ضوابط پس از تکمیل پرونده و تصویب یک نام در کمیسیون نامگذاری، موضوع برای تصویب نهایی به صحن شورا ارایه می شود.
پارک بانوان همدان در سال 79 در زمینی به وسعت چهار و نیم هکتار در منطقه 2 همدان راه اندازی شد.
مرضیه حدیدچی در سال 1318 در خانواده ای مذهبی و فرهنگی در شهر همدان متولد و رشد کرد او تحصیلات خود را در مکتب خانه آغاز کرد و از معلومات پدرش علی پاشا حدیدچی که فردی فاضل و معلم اخلاق در محافل مذهبی بود در یادگیری قرآن و نهج البلاغه بهره فراوان برد.
مرضیه حدیدچی در سال 1333 و در ١٥سالگی با فردی به نام محمد حسن دباغ ازدواج کرد که از این ازدواج می توان سرآغاز تحولات زندگی وی نام برد.
در آغازین روزهای ازدواج به همراه همسرش به تهران کوچ کردند و در پایتخت توانست تحصیلات علوم دینی خود را تا سطح 'شرح لمعه' ادامه دهد و از محضر استادانی نظیر مرحوم حاج آقا کمال مرتضوی، آیت الله سید محمد باقر همدانی (مترجم تفسیر المیزان) حاج شیخ علی خوانساری، شهید آیت الله محمدرضا سعیدی و شهید سید مجتبی صالحی خوانساری استفاده کند.
خانم حدیدچی (دباغ) در حالی به تحصیل ادامه میداد و به فعالیتهای سیاسی مبادرت داشت که در کنار تحصیل مادر هشت فرزند بود.
فعالیتها و حرکتهای سیاسی دباغ با ورود به تشکیلات تحت هدایت شهید سعیدی شدت می یابد همچنین در این دوره با دانشجویان مبارز دانشگاههای تهران، شهید بهشتی، صنعتی شریف و علم و صنعت همکاری و تعامل داشته است.
خانم حدیدچی پس از شهادت آیت الله سعیدی در سال 1349 به مبارزه و تبلیغ خود علیه رژیم شاه شدت میبخشد و سرانجام در سال 1352 توسط ساواک دستگیر می شود.
در کمیته مشترک به همراه دخترش شدیدترین شکنجهها را تحمل کرده به سختی بیمار میشود و در زمانی که امیدی به زنده ماندنش نیست از زندان آزاد می شود، در حالی که دخترش (رضوانه) همچنان در زندان می ماند.
خانم دباغ پس از آزادی تحت عمل جراحی قرار گرفته و از مرگ نجات می یابد و پس از چند ماه دوباره دستگیر و زندانی می شود.
در این دوره از زندان به تقابل ایدئوژیک با گروه های مارکسیستی برمی خیزد و زنان مسلمان زندانی را پیرامون خود جمع می کند.
عفونت های ناشی از زخمهایی که به آن رسیدگی نشده ، اعتراض هم بندان چپی او را بر می انگیزد که باعث نامه نگاری به یکی از مسئولان می شوند و بانوی مبارز به بیمارستان ساواک فرستاده می شود.
دباغ در سال 1353 برای ادامه مبارزاتش با کمک شهید محمد منتظری از بیمارستان فرار کرده و با هویت جعلی به خارج از کشور می رود و تا پیروزی انقلاب اسلامی در هجرت به سر می برد.
وی در پایگاه های نظامی واقع در مرز لبنان و سوریه آموزش های رزمی و چریکی را طی کرد و با گروه روحانیت مبارز خارج از کشور زیر نظر شهید محمد منتظری فعالیت می کرد.
پایگاه و مرکز فعالیت این گروه در لبنان و سوریه بود و خانم دباغ به سبب ماموریت ها و برنامه های گروه به کشورهای مختلفی از جمله عربستان، انگلیس، فرانسه و عراق تردد داشت.
وی در بسیاری از حرکت ها و فعالیتهای مبارزان در خارج از کشور راهپیمایی ها، تظاهرات و اعتصابات شرکت فعال داشت.
دباغ پس از هجرت امام به پاریس در سال1357 به خیل یاران ایشان پیوست و به خاطر دوره های نظامی که دیده بود محافظت بیت امام (ره) را به عهده گرفت و لحظاتی گرانمایه را برای خود رقم زد.
مرضیه حدیدچی در خارج از کشور با عناوین خواهر دباغ، خواهر زینت احمدی نیلی و خواهر طاهره شناخته می شد و اکنون عنوان طاهره دباغ برای او به یادگار مانده است.
مرحومه مرضیه دباغ پس از پیروزی انقلاب اسلامی به کشور بازگشت و در مصدر بسیاری از امور شامل فرماندهی سپاه همدان (غرب کشور) قرارگرفت.
وی در این مسیر پرفراز و نشیب به مسئولیت زندانهای زنان تهران درآمد و فرماندهی بسیج خواهران را عهده دار شد همچنین سه دوره نماینده مردم تهران و همدان در مجلس شورای اسلامی بود.
علاوه بر این در دانشگاه علم و صنعت ایران و مدرسه عالی شهید مطهری به تدریس پرداخته است و قائم مقام جمعیت زنان جمهوری اسلامی بوده است.
او مفتخر شد یکی از سه سفیر حضرت امام (ره) برای ابلاغ نامه تاریخی به گورباچف رئیس جمهور اتحادیه جماهیر شوروی باشد.
در وصف ایشان رهبری فرزانه انقلاب فرمودند'بانوی مبارز و انقلابیِ خستگی ناپذیر' لقبی که در کنار دیگر القاب چون مادر انقلاب ، زنی از تبار الوند را در دلها جاویدان کرد.
مرضیه حدیدچی (دباغ) از مبارزان پیشگام انقلاب اسلامی آبانماه امسال پس از گذراندن دوره بیماری در بیمارستان خاتم الانبیاء(ص) دارفانی را وداع گفت.
7520/6993
خبرنگار: میثم ناصرنژاد** انتشار دهنده:اکبر بهاروند
منبع : ایرنا
کپی شد