به گزارش ایرنا، امام حسین(ع) فرزند حضرت امیرالمومنین(ع) و حضرت زهرا(س) در سوم شعبان سال چهارم هجری در مدینه متولد شد و در مکتب اهل بیت(ع) تعلیم و تربیت یافت.
پس از شهادت امام حسن(ع) درسال 50 هجری، امام حسین(ع) عهده دار امر امامت شد و در دوران امامت ایشان معاویه و یزید حکومت ظالمانه و قتل و کشتار شیعیان را در پیش گرفته بودند.
در سال 60 هجری معاویه بر خلاف قرارداد صلح با امام حسن(ع)، پسرش یزید را به عنوان جانشین خود و خلیفه مسلمانان معرفی کرد و از آنجایی که یزید فردی فاسد و مخالف با اسلام بود باعث نارضایتی و مخالفت های امام حسین(ع) شد.
با مرگ معاویه، حاکم مدینه از سوی یزید موظف شد تا از امام حسین (ع) برای یزید بیعت بگیرد و از آنجایی که آن امام همام حاضر به بیعت کردن با یزید نبود با خانواده خود از مدینه به مکه رفتند تا به اقامه و حفظ ارزش های راستین دین اسلام بپردازند.
در این زمان مردم کوفه نامه های زیادی برای امام حسین(ع) نوشتند و از او خواستند تا به عراق و کوفه بیاید و امام حسین (ع) نماینده خویش به نام مسلم بن عقیل را به کوفه فرستاد.
در همان ابتدا هزاران تن از مردم کوفه با سفیر امام حسین(ع) همراه شدند و مسلم نامه ای به امام حسین (ع) نوشت و به ایشان اطلاع داد که به کوفه بیاید.
اما با ورود عبیداللّه بن زیاد به کوفه برای حکومت در این منطقه، مردم فریب اقدام های او را خورده و پیمان شکنی کردند و مسلم را تنها گذاشتند، در این میان مسلم بن عقیل دستگیر و به شهادت رسید.
امام حسین(ع) با خانواده و یاران خود به طرف کوفه حرکت کرد و در نزدیکی کوفه بود که خبر پیمان شکنی مردم کوفه و شهادت مسلم را شنید، عبیداللّه بن زیاد که با شهادت مسلم بر اوضاع کوفه تسلط پیدا کرده بود حر بن یزید ریاحی را با لشگری برای بستن راه بر روی امام حسین(ع) فرستاد.
سپس عمر سعد با لشگری وارد دشت نینوا شد و امام حسین (ع) و یارانش را محاصره کردند و آب را بر روی آنان بستند.
امام حسین(ع) و یاران با وفایش روز دهم محرم (عاشورا) در حالی که بیش از 72 تن نبودند با دلاورمردی و رشادت با عزت و آزادگی با دشمنان دین اسلام جنگیدند و به شهادت رسیدند.
مرقد مطهر این امام معصوم و حضرت عباس (ع) و یارانش در شهر کربلای عراق واقع است.
7526/2090
انتهای پیام پس از شهادت امام حسن(ع) درسال 50 هجری، امام حسین(ع) عهده دار امر امامت شد و در دوران امامت ایشان معاویه و یزید حکومت ظالمانه و قتل و کشتار شیعیان را در پیش گرفته بودند.
در سال 60 هجری معاویه بر خلاف قرارداد صلح با امام حسن(ع)، پسرش یزید را به عنوان جانشین خود و خلیفه مسلمانان معرفی کرد و از آنجایی که یزید فردی فاسد و مخالف با اسلام بود باعث نارضایتی و مخالفت های امام حسین(ع) شد.
با مرگ معاویه، حاکم مدینه از سوی یزید موظف شد تا از امام حسین (ع) برای یزید بیعت بگیرد و از آنجایی که آن امام همام حاضر به بیعت کردن با یزید نبود با خانواده خود از مدینه به مکه رفتند تا به اقامه و حفظ ارزش های راستین دین اسلام بپردازند.
در این زمان مردم کوفه نامه های زیادی برای امام حسین(ع) نوشتند و از او خواستند تا به عراق و کوفه بیاید و امام حسین (ع) نماینده خویش به نام مسلم بن عقیل را به کوفه فرستاد.
در همان ابتدا هزاران تن از مردم کوفه با سفیر امام حسین(ع) همراه شدند و مسلم نامه ای به امام حسین (ع) نوشت و به ایشان اطلاع داد که به کوفه بیاید.
اما با ورود عبیداللّه بن زیاد به کوفه برای حکومت در این منطقه، مردم فریب اقدام های او را خورده و پیمان شکنی کردند و مسلم را تنها گذاشتند، در این میان مسلم بن عقیل دستگیر و به شهادت رسید.
امام حسین(ع) با خانواده و یاران خود به طرف کوفه حرکت کرد و در نزدیکی کوفه بود که خبر پیمان شکنی مردم کوفه و شهادت مسلم را شنید، عبیداللّه بن زیاد که با شهادت مسلم بر اوضاع کوفه تسلط پیدا کرده بود حر بن یزید ریاحی را با لشگری برای بستن راه بر روی امام حسین(ع) فرستاد.
سپس عمر سعد با لشگری وارد دشت نینوا شد و امام حسین (ع) و یارانش را محاصره کردند و آب را بر روی آنان بستند.
امام حسین(ع) و یاران با وفایش روز دهم محرم (عاشورا) در حالی که بیش از 72 تن نبودند با دلاورمردی و رشادت با عزت و آزادگی با دشمنان دین اسلام جنگیدند و به شهادت رسیدند.
مرقد مطهر این امام معصوم و حضرت عباس (ع) و یارانش در شهر کربلای عراق واقع است.
7526/2090
کپی شد
