به گزارش ایرنا، شهید حمید شیخی فینی در سال 45 در بندرعباس به دنیا آمد، تحصیلات ابتدایی را در دبستان «حافظ» و دوران راهنمایی را در مدرسه سدید(شهید سایبانی) این شهر ادامه داد.
وی با اوج گیری انقلاب و گسترش اعتراض ها ضد شاه همراه با دوستانش در تظاهرات، کلاس ها و نشست هایی که توسط انقلابیون تشکیل می شد، شرکت می کرد و همکاری مستمری با آن ها داشت.
چندین بار توسط گروهک های منحرف مورد تهدید قرار گرفت؛ اما چون راهش را آگاهانه برگزیده بود از این تهدیدها کوچک ترین ناراحتی به خود راه نداد و به فعالیت های چشمگیرش ادامه داد تا حدی که بعد از شهادت برادرش غلامعباس منزلشان دو بار به وسیله 'کوکتل مولوتف' و بمب های دستی مورد حمله قرار گرفت.
شهید حمید شیخی فینی سال اول و دوم متوسطه را در دبیرستان 'شهید چمران' و سال سوم را در دبیرستان 'شهید یوسف دقت' به پایان رساند. در این مدت با انجمن های اسلامی مدرسه همکاری مستمر و فعالانه ای داشت و نمازهایش را اول وقت و در صورت امکان به جماعت می خواند و به همه توصیه می کرد نماز را اول وقت به جا بیاورند.
وی چندین مرتبه به جبهه اعزام شد و توفیق شرکت در عملیات های 'فتح المبین' و 'بیت المقدس' را داشت، در عملیات 'بیت المقدس' از ناحیه دست مجروح و راهی بندرعباس شد.
این شهید دوران دفاع مقدس به شدت از گروهک های ضدانقلاب متنفر بود و به همین جهت به عضویت کمیته انقلاب اسلامی بندرعباس درآمد و فعالیت هایش را ادامه داد.
شهید شیخی فینی سال آخر رشته 'اقتصاد' را در دبیرستان 'شهید حسن ذاکری' گذراند. در همین روزها بود که حالت روحی خاصی پیدا کرده بود و به دوستان و خانواده اش می گفت: «عاشق شهادت هستم و باید به برادر بزرگترم بپیوندم».
قبل از آخرین اعزام به دوستانش جایی که می خواست بعد از شهادت دفن شود و محل حجله یادبودش را نشان داده بود.
شامگاه 9 بهمن 62 برای بار آخر عازم جبهه شد و در عملیات «خیبر» شرکت کرد و در این عملیات از ناحیه صورت مجروح شد؛ اما با مداوای سرپایی مجدد به میدان نبرد برگشت.
سرانجام شهید شیخی فینی 27 اسفندماه سال 62 در منطقه طلاییه براثر اصتبت ترکش به سر به شهادت رسید.
شهید حمید شیخی فینی در بخشی از وصیت نامه اش آورده است: شهادت تزریق خون است به پیکر اجتماع، این شهدا هستند که به پیکر اجتماع به خصوص در رگ های اجتماعاتی که دچار کم خونی هستند خون جدید وارد می کنند و از این راه خون خودشان را در اجتماع جاوید می کنند؛ یعنی خون جاوید در اجتماع به وجود می آورند.
وی در ادامه این وصیت نامه به اهمیت شهادت خطاب به خانواده اش اشاره می کند و اظهار داشته است: خانواده گرامی ام می دانند که؛ شهادت یک زندگی دوباره است که انسان در جهان دیگر شروع می کند می دانم که خودتان از فلسفه اصلی شهادت آگاه هستید، چون اگر این فرزندتان در راه اسلام شهید شد شما دومین فرزند خود را برای اسلام قربانی می کنید و آگاه هستید.
شهید شیخی فینی در بخش پایانی وصیت نامه اش آورده است: در آخر از تمامی دوستان در سطح شهر بندرعباس خواستارم که با گروهک های صد جمهوری اسلامی مبارزه کرده و آن ها را سرکوب کنند ان شالله ما هم در جبهه ها این دشمن خدا و اسلام را نابود خواهیم کرد و کربلا را از دست این کافران به درخواهیم آورد.
9887 /6048
انتهای پیام وی با اوج گیری انقلاب و گسترش اعتراض ها ضد شاه همراه با دوستانش در تظاهرات، کلاس ها و نشست هایی که توسط انقلابیون تشکیل می شد، شرکت می کرد و همکاری مستمری با آن ها داشت.
چندین بار توسط گروهک های منحرف مورد تهدید قرار گرفت؛ اما چون راهش را آگاهانه برگزیده بود از این تهدیدها کوچک ترین ناراحتی به خود راه نداد و به فعالیت های چشمگیرش ادامه داد تا حدی که بعد از شهادت برادرش غلامعباس منزلشان دو بار به وسیله 'کوکتل مولوتف' و بمب های دستی مورد حمله قرار گرفت.
شهید حمید شیخی فینی سال اول و دوم متوسطه را در دبیرستان 'شهید چمران' و سال سوم را در دبیرستان 'شهید یوسف دقت' به پایان رساند. در این مدت با انجمن های اسلامی مدرسه همکاری مستمر و فعالانه ای داشت و نمازهایش را اول وقت و در صورت امکان به جماعت می خواند و به همه توصیه می کرد نماز را اول وقت به جا بیاورند.
وی چندین مرتبه به جبهه اعزام شد و توفیق شرکت در عملیات های 'فتح المبین' و 'بیت المقدس' را داشت، در عملیات 'بیت المقدس' از ناحیه دست مجروح و راهی بندرعباس شد.
این شهید دوران دفاع مقدس به شدت از گروهک های ضدانقلاب متنفر بود و به همین جهت به عضویت کمیته انقلاب اسلامی بندرعباس درآمد و فعالیت هایش را ادامه داد.
شهید شیخی فینی سال آخر رشته 'اقتصاد' را در دبیرستان 'شهید حسن ذاکری' گذراند. در همین روزها بود که حالت روحی خاصی پیدا کرده بود و به دوستان و خانواده اش می گفت: «عاشق شهادت هستم و باید به برادر بزرگترم بپیوندم».
قبل از آخرین اعزام به دوستانش جایی که می خواست بعد از شهادت دفن شود و محل حجله یادبودش را نشان داده بود.
شامگاه 9 بهمن 62 برای بار آخر عازم جبهه شد و در عملیات «خیبر» شرکت کرد و در این عملیات از ناحیه صورت مجروح شد؛ اما با مداوای سرپایی مجدد به میدان نبرد برگشت.
سرانجام شهید شیخی فینی 27 اسفندماه سال 62 در منطقه طلاییه براثر اصتبت ترکش به سر به شهادت رسید.
شهید حمید شیخی فینی در بخشی از وصیت نامه اش آورده است: شهادت تزریق خون است به پیکر اجتماع، این شهدا هستند که به پیکر اجتماع به خصوص در رگ های اجتماعاتی که دچار کم خونی هستند خون جدید وارد می کنند و از این راه خون خودشان را در اجتماع جاوید می کنند؛ یعنی خون جاوید در اجتماع به وجود می آورند.
وی در ادامه این وصیت نامه به اهمیت شهادت خطاب به خانواده اش اشاره می کند و اظهار داشته است: خانواده گرامی ام می دانند که؛ شهادت یک زندگی دوباره است که انسان در جهان دیگر شروع می کند می دانم که خودتان از فلسفه اصلی شهادت آگاه هستید، چون اگر این فرزندتان در راه اسلام شهید شد شما دومین فرزند خود را برای اسلام قربانی می کنید و آگاه هستید.
شهید شیخی فینی در بخش پایانی وصیت نامه اش آورده است: در آخر از تمامی دوستان در سطح شهر بندرعباس خواستارم که با گروهک های صد جمهوری اسلامی مبارزه کرده و آن ها را سرکوب کنند ان شالله ما هم در جبهه ها این دشمن خدا و اسلام را نابود خواهیم کرد و کربلا را از دست این کافران به درخواهیم آورد.
9887 /6048
کپی شد
