به گزارش ایرنا، شهید علی سایانی 29 فروردین سال 44 در مرودشت استان فارس در خانواده ای مذهبی که اصالتا اهل فین بندرعباس بودند به دنیا آمد، چون روز تولدش همزمان با میلاد امام علی (ع) مصادف شد نامش را علی گذاشتند.
دوران کودکی را در شهرهای 'شیراز'، 'بوشهر'، 'زاهدان'، 'سنندج' و 'کرمانشاه' سپری کرد و نوجوان بود که به بندرعباس آمد.
علی سایانی هرچه بزرگ تر می شد درد جامعه را بهتر احساس می کرد و از ناروایی هایی که در امت مسلمان ایرانی می رفت بیش تر رنج می برد، آرزو داشت که در جامعه فقر وجود نداشته باشد و همه در رفاه و آسایش باشند.
بیشتر لباس های خود را به دوستان و هم کلاسی هایش می بخشید و تا آنجا که می توانست از هیچ کمکی به دوستان فروگذار نمی کرد.
وی با وجود سن کم با صف انقلابی های ضد رژیم شاه پیوست و فعالیت های انقلابی خود را آغاز کرد. گاهی تا دیروقت بیدار می ماند و با کمک دوستانش اعلامیه ها و پیام های امام را دست نویس می کرد و صبح روز بعد در کشوی میزهای مدرسه می گذاشت.
نوارهای سخنرانی امام راحل را از دوستان خود می گرفت و تکثیر و پخش می کرد و گاهی هم نوارها را به منزل می برد تا خانواده اش نیز بی نصیب نمانند.
روز نهم دی ماه در آموزش و پرورش بندرعباس مراسم چهلم شهدای قم برپا بود، پس از تمام شدن مراسم مردم 2 دسته شدند؛ یک دسته به طرف فرمانداری رفتند و دسته دیگر به طرف میدان شاه حسینی سابق حرکت کرده و در مسیر خود مشروب فروشی و بانک را به آتش کشیدند.
زمانی که شهید علی به همراه عده ای از دوستان و همسالانش به سمت خیابان سید جمال الدین اسد آبادی حرکت کردند؛ با ماموران رژیم مواجه شدند.
درگیری شروع شد و به کار به پرتاب گاز اشک آور و شلیک گلوله کشید. علی که نزدیکی دیوار دبستان 'محمدیه' ایستاده بود و شعار می داد براثر اصابت کپسول گاز اشک آور به زمین افتاد و خون از سرش فواره زد.
مردم علی را به بیمارستان بردند و 'یکی از دوستانش با «خون علی» که هنوز روی زمین جاری بود، جمله «مرگ برشاه» را روی دیوار مدرسه نوشت که تا مدت ها باقی بود.
شهید علی سایانی یک هفته در بیمارستان بستری بود و سرانجام 15 دی ماه سال 57 به لقاالله پیوست.
در واقع این دانش آموز شهید انقلاب از نخستین شهیدان انقلاب در شهر بندرعباس بود که در تظاهرات مردمی توسط رژیم طاغوت به درجه رفیع شهادت نائل آمد.
شهید سالیانی در وصیت نامه یک خطی خود که بعدها لابه لای کتاب هایش پیدا شد، آورده است: 'کاری که قصد انجامش را دارم قبل از گفتار با کردار نشان خواهم داد، زیرا عمل من نقشه مرا به جهانیان ظاهر خواهد کرد'.
9887 /6048
انتهای پیام دوران کودکی را در شهرهای 'شیراز'، 'بوشهر'، 'زاهدان'، 'سنندج' و 'کرمانشاه' سپری کرد و نوجوان بود که به بندرعباس آمد.
علی سایانی هرچه بزرگ تر می شد درد جامعه را بهتر احساس می کرد و از ناروایی هایی که در امت مسلمان ایرانی می رفت بیش تر رنج می برد، آرزو داشت که در جامعه فقر وجود نداشته باشد و همه در رفاه و آسایش باشند.
بیشتر لباس های خود را به دوستان و هم کلاسی هایش می بخشید و تا آنجا که می توانست از هیچ کمکی به دوستان فروگذار نمی کرد.
وی با وجود سن کم با صف انقلابی های ضد رژیم شاه پیوست و فعالیت های انقلابی خود را آغاز کرد. گاهی تا دیروقت بیدار می ماند و با کمک دوستانش اعلامیه ها و پیام های امام را دست نویس می کرد و صبح روز بعد در کشوی میزهای مدرسه می گذاشت.
نوارهای سخنرانی امام راحل را از دوستان خود می گرفت و تکثیر و پخش می کرد و گاهی هم نوارها را به منزل می برد تا خانواده اش نیز بی نصیب نمانند.
روز نهم دی ماه در آموزش و پرورش بندرعباس مراسم چهلم شهدای قم برپا بود، پس از تمام شدن مراسم مردم 2 دسته شدند؛ یک دسته به طرف فرمانداری رفتند و دسته دیگر به طرف میدان شاه حسینی سابق حرکت کرده و در مسیر خود مشروب فروشی و بانک را به آتش کشیدند.
زمانی که شهید علی به همراه عده ای از دوستان و همسالانش به سمت خیابان سید جمال الدین اسد آبادی حرکت کردند؛ با ماموران رژیم مواجه شدند.
درگیری شروع شد و به کار به پرتاب گاز اشک آور و شلیک گلوله کشید. علی که نزدیکی دیوار دبستان 'محمدیه' ایستاده بود و شعار می داد براثر اصابت کپسول گاز اشک آور به زمین افتاد و خون از سرش فواره زد.
مردم علی را به بیمارستان بردند و 'یکی از دوستانش با «خون علی» که هنوز روی زمین جاری بود، جمله «مرگ برشاه» را روی دیوار مدرسه نوشت که تا مدت ها باقی بود.
شهید علی سایانی یک هفته در بیمارستان بستری بود و سرانجام 15 دی ماه سال 57 به لقاالله پیوست.
در واقع این دانش آموز شهید انقلاب از نخستین شهیدان انقلاب در شهر بندرعباس بود که در تظاهرات مردمی توسط رژیم طاغوت به درجه رفیع شهادت نائل آمد.
شهید سالیانی در وصیت نامه یک خطی خود که بعدها لابه لای کتاب هایش پیدا شد، آورده است: 'کاری که قصد انجامش را دارم قبل از گفتار با کردار نشان خواهم داد، زیرا عمل من نقشه مرا به جهانیان ظاهر خواهد کرد'.
9887 /6048
کپی شد
