به گزارش ایرنا، شهید عبدالحمید رضایی نهم اردیبهشت ماه 64 در روستای بنوبند در 30 کیلومتری بندرعباس به دنیا آمد.
دوران ابتدایی را در همان روستا گذاراند و برای تحصیل در مقطع راهنمایی به مدرسه «شهید عباسپور» بندرعباس آمد.
وی علاقه زیادی به فوتبال داشت و در باشگاه«خورشید» و «قائم» بندرعباس فعالیت ورزشی داشت. اخلاق زیاد خوبش باعث شده بود دوستان زیادی داشته باشد و با او با احترام رفتار کنند.
شهید عبدالحمید رضایی پس از پیروزی انقلاب اسلامی به عضویت بسیج درآمد.
وی دوران متوسطه را در دبیرستان «شهید زاکری» در رشته «الکترونیک» آغاز کرد؛ اما عشق به انقلاب و اسلام باعث شد سال دوم دبیرستان برای حضور در جبهه نام نویسی کرد.
این شهید دوران دفاع مقدس دوران آموزشی را نظامی را در شهر «فسا» گذراند و به مناطق عملیاتی جنوب اعزام شد و در جبهه ابتدا به «گردان 413» و مدتی به «گردان 422» لشکر41 ثارالله پیوست.
شهید رضایی پس از شرکت در عملیات «ایذایی فاو» و عملیات «کربلای1» به گروهان غواص پیوست و پس از گذراندن دوره های سخت غواصی در منطقه «چوبده» و «اروندکنار» به عنوان «غواص خط شکن» در عملیات «کربلای 4» شرکت کرد و با رشادت و صلابت بی نظیرش حماسه آفرین شد.
این شهید غواص که همراه 2 تن از دایی های شهید خود در یک جبهه می جنگید، سرانجام هفتم بهمن 65 در عملیات «کربلای 5» شلمچه به شهادت رسید.
وی سوم دی ماه سال 65 در وصیت نامه خود پس از سلام به حضرت بقیه الله مهدی(عجل) و شهیدان کربلا آورده است: بنده حقیر از خداوند و ملت شهید پرور می خواهم که به رهنمودهای امام خمینی گوش دهند و به آن عمل کنند و از برادران تیپ جوان می خواهم که جلوی این انحراف ها را بگیرند و به کسانی که سر کوچه ها می ایستند درس مردانه زیستن را بیاموزند و بگویند که آخرتی در کار هست.
شهید رضایی در ادامه این وصیت نامه خطاب به پدر و مادرش می افزاید: پدر و مادر عزیزم! جنگ، بین اسلام و کفر است و 'باید خون داد تا اسلام زنده بماند'؛ هم اکنون که ساعتی به عملیات نمانده از شما می خواهم که خود را آماده کنید تا اگر اتفاقی افتاد شما خود را آماده کرده باشید.
وی در ادامه به مادرش اظهار کرده است: 'مادر بدان که برای من و تمام ملت ایران ننگ است که دشمن وارد خاک ما شود و ما دست روی دست بگذاریم، ما باید ترتیب این جنگ را بدهیم و پایان گرفتن جنگ، خون می خواهد'.
شهید عبدالحمید رضایی در بخش دیگری از این وصیت نامه خطاب به کارمندان دولتی افزوده است: چند کلمه با کارمندان دولتی به خصوص کسانی که با مردم در ارتباط هستند؛ از آن ها می خواهم که جواب مردم را به خوبی بدهند و کارهای آنان را انجام دهند، نکند خدای ناکرده کارهای آنان را به فردا بگذارند.
وی در ادامه این وصیت نامه تاکیده کرده است: باید بدانید که 'شهدا' خون دادند و رزمندگان جبهه ها را محکم نگه داشته اند تا شماها بتوانید به راحتی زندگی کنید و جوابگوی مردم باشید، اگر روزی جوابی تندی به خانواده شهدا یا رزمندگان که برای انجام کاری پیش شما آمدند دادید، بدانید که خداوند از کار شما به خشم خواهد آمد و در آخرت این سوال را از شما خواهد کرد.
9887 /6048
انتهای پیام دوران ابتدایی را در همان روستا گذاراند و برای تحصیل در مقطع راهنمایی به مدرسه «شهید عباسپور» بندرعباس آمد.
وی علاقه زیادی به فوتبال داشت و در باشگاه«خورشید» و «قائم» بندرعباس فعالیت ورزشی داشت. اخلاق زیاد خوبش باعث شده بود دوستان زیادی داشته باشد و با او با احترام رفتار کنند.
شهید عبدالحمید رضایی پس از پیروزی انقلاب اسلامی به عضویت بسیج درآمد.
وی دوران متوسطه را در دبیرستان «شهید زاکری» در رشته «الکترونیک» آغاز کرد؛ اما عشق به انقلاب و اسلام باعث شد سال دوم دبیرستان برای حضور در جبهه نام نویسی کرد.
این شهید دوران دفاع مقدس دوران آموزشی را نظامی را در شهر «فسا» گذراند و به مناطق عملیاتی جنوب اعزام شد و در جبهه ابتدا به «گردان 413» و مدتی به «گردان 422» لشکر41 ثارالله پیوست.
شهید رضایی پس از شرکت در عملیات «ایذایی فاو» و عملیات «کربلای1» به گروهان غواص پیوست و پس از گذراندن دوره های سخت غواصی در منطقه «چوبده» و «اروندکنار» به عنوان «غواص خط شکن» در عملیات «کربلای 4» شرکت کرد و با رشادت و صلابت بی نظیرش حماسه آفرین شد.
این شهید غواص که همراه 2 تن از دایی های شهید خود در یک جبهه می جنگید، سرانجام هفتم بهمن 65 در عملیات «کربلای 5» شلمچه به شهادت رسید.
وی سوم دی ماه سال 65 در وصیت نامه خود پس از سلام به حضرت بقیه الله مهدی(عجل) و شهیدان کربلا آورده است: بنده حقیر از خداوند و ملت شهید پرور می خواهم که به رهنمودهای امام خمینی گوش دهند و به آن عمل کنند و از برادران تیپ جوان می خواهم که جلوی این انحراف ها را بگیرند و به کسانی که سر کوچه ها می ایستند درس مردانه زیستن را بیاموزند و بگویند که آخرتی در کار هست.
شهید رضایی در ادامه این وصیت نامه خطاب به پدر و مادرش می افزاید: پدر و مادر عزیزم! جنگ، بین اسلام و کفر است و 'باید خون داد تا اسلام زنده بماند'؛ هم اکنون که ساعتی به عملیات نمانده از شما می خواهم که خود را آماده کنید تا اگر اتفاقی افتاد شما خود را آماده کرده باشید.
وی در ادامه به مادرش اظهار کرده است: 'مادر بدان که برای من و تمام ملت ایران ننگ است که دشمن وارد خاک ما شود و ما دست روی دست بگذاریم، ما باید ترتیب این جنگ را بدهیم و پایان گرفتن جنگ، خون می خواهد'.
شهید عبدالحمید رضایی در بخش دیگری از این وصیت نامه خطاب به کارمندان دولتی افزوده است: چند کلمه با کارمندان دولتی به خصوص کسانی که با مردم در ارتباط هستند؛ از آن ها می خواهم که جواب مردم را به خوبی بدهند و کارهای آنان را انجام دهند، نکند خدای ناکرده کارهای آنان را به فردا بگذارند.
وی در ادامه این وصیت نامه تاکیده کرده است: باید بدانید که 'شهدا' خون دادند و رزمندگان جبهه ها را محکم نگه داشته اند تا شماها بتوانید به راحتی زندگی کنید و جوابگوی مردم باشید، اگر روزی جوابی تندی به خانواده شهدا یا رزمندگان که برای انجام کاری پیش شما آمدند دادید، بدانید که خداوند از کار شما به خشم خواهد آمد و در آخرت این سوال را از شما خواهد کرد.
9887 /6048
کپی شد
