در این یادداشت به قلم فروغ مسلم زاده آمده است: نبی اکرم (ص) می فرمایند: هر که مسئولیتی را بپذیرد و بداند که اهلیت (و شایستگی) آن را ندارد، جایگاه او آتش خواهد بود.
هر صنفی با دارا بودن تشکل های صنفی متعدد برای دفاع از حقوق اولیه اعضای خود رسمیت و سندیت می یابد، تشکلاتی که تحت عنوان های مختلف با دارا بودن اعتبار نامه رسمی از مرجع صادر کننده و تحت حمایت هم چنان برای اعضای خود مامن امنی از امنیت خاطر و آرامش بوده نه آنکه محلی برای ابراز وجودهای شخصی و منیت هایی که در قانون هیچ جایگاهی نداشته و ندارد.
این روزها تمام صنف ها با مشکلات عدیده ای در حوزه اقتصاد و معیشت مواجه اند که ضرورت ورود تشکل های صنفی در راستای حمایت تمام قد از بخش های زیر مجموعه بیش از پیش حس می شود اما آنچه که در واقعیت می بینیم غیر از این بوده و تمامی صنف ها از تشکل های خود ناراضی و نگرانند چرا که هیچ گونه حمایتی از سوی متولیان و مسئولان دستگاه های ذیربط نشده و هم چنان هر کس بر طبل زیاده خواهی و رانت خواری خود می کوبد.
قانون «قوی قوی تر می شود و ضعیف هم ضعیف تر» مصداق درستی برای وضعیت کنونی صنف های فعال می باشد، هر کس که زورش برسد منافع و منابع بیشتری را برای خود در نظر می گیرد و هر کس که نتواند هم چنان محکوم به فنا و نابودی است.
در آسیب شناسی ضعف های موجود در تشکل های صنفی در کشور به افراد غیر علمی و ناشایستی می رسیم که بر اساس توصیه و سفارش و فرمایشی منصوب شده اند و امروز آن چنان بلایی بر سر صنف متبوع خود آورده اند که دیگر جبران کم و کاستی ها شاید سال ها زمان ببرد.
منکر راه های پرسنگلاخ پیش رو نبوده و نیستیم اما اینکه نتوانیم برای بهبود اوضاع و شرایط موجود کاری کنیم و بر طبل منیت ها هم بکوبیم مصداق بی تقوایی است.
نباید بی مدیریتی ها و خودسری های عده ای معدود را به حساب بقیه افراد نوشت، دیده شده هر جا کارگری از کار فرمایش گلایه مند بوده و شاکی است و یا بر عکس، هیچ گاه حق به حق دار نرسیده و گلایه هایی از سوی هر دو طرف وجود دارد که خلا وجود تشکل های صنفی کاردان و آگاه به قانون های موجود که در واقع حامی صنف خود باشند، حس می شود.
بنابراین وجود و حضور تشکل های صنفی در دفاع از حقوق اعضا یکی از ضرورت هایی است که رئیسان انجمن ها و تشکل های صنفی برای رسیدن به هدف ها و منافع شخصی این ضرورت مهم و کارکردی را نادیده می گیرند و نتیجه آن هم نا کارآمدی و نارضایتی اعضا از تشکلاتی است که ابتدا با هدف رفع مشکلات و پیگیری احقاق حقوق همه اعضا تشکیل شده و در نهایت به منیت ها و زیاده خواهی ها منجر می شود.
امید است که دستگاه های ذیربط به عنوان متولی تشکل های صنفی در این خصوص ورود کرده و بی طرفانه و عادلانه در خصوص حقوق از دست رفته اعضا قضاوت کرده و تخلف ها را بررسی نمایند.
7195/
تنظیم کننده: رقیه غلامی زاده ** انتشار: محمد جهانگیریان
* آگاهی از آخرین اخبار استان در کانال تلگرام ایرنا هرمزگان
* لینک جستجو کانال: irnabandarabas@
*ایمیل: irna.hormozgan@yahoo.com
انتهای پیام هر صنفی با دارا بودن تشکل های صنفی متعدد برای دفاع از حقوق اولیه اعضای خود رسمیت و سندیت می یابد، تشکلاتی که تحت عنوان های مختلف با دارا بودن اعتبار نامه رسمی از مرجع صادر کننده و تحت حمایت هم چنان برای اعضای خود مامن امنی از امنیت خاطر و آرامش بوده نه آنکه محلی برای ابراز وجودهای شخصی و منیت هایی که در قانون هیچ جایگاهی نداشته و ندارد.
این روزها تمام صنف ها با مشکلات عدیده ای در حوزه اقتصاد و معیشت مواجه اند که ضرورت ورود تشکل های صنفی در راستای حمایت تمام قد از بخش های زیر مجموعه بیش از پیش حس می شود اما آنچه که در واقعیت می بینیم غیر از این بوده و تمامی صنف ها از تشکل های خود ناراضی و نگرانند چرا که هیچ گونه حمایتی از سوی متولیان و مسئولان دستگاه های ذیربط نشده و هم چنان هر کس بر طبل زیاده خواهی و رانت خواری خود می کوبد.
قانون «قوی قوی تر می شود و ضعیف هم ضعیف تر» مصداق درستی برای وضعیت کنونی صنف های فعال می باشد، هر کس که زورش برسد منافع و منابع بیشتری را برای خود در نظر می گیرد و هر کس که نتواند هم چنان محکوم به فنا و نابودی است.
در آسیب شناسی ضعف های موجود در تشکل های صنفی در کشور به افراد غیر علمی و ناشایستی می رسیم که بر اساس توصیه و سفارش و فرمایشی منصوب شده اند و امروز آن چنان بلایی بر سر صنف متبوع خود آورده اند که دیگر جبران کم و کاستی ها شاید سال ها زمان ببرد.
منکر راه های پرسنگلاخ پیش رو نبوده و نیستیم اما اینکه نتوانیم برای بهبود اوضاع و شرایط موجود کاری کنیم و بر طبل منیت ها هم بکوبیم مصداق بی تقوایی است.
نباید بی مدیریتی ها و خودسری های عده ای معدود را به حساب بقیه افراد نوشت، دیده شده هر جا کارگری از کار فرمایش گلایه مند بوده و شاکی است و یا بر عکس، هیچ گاه حق به حق دار نرسیده و گلایه هایی از سوی هر دو طرف وجود دارد که خلا وجود تشکل های صنفی کاردان و آگاه به قانون های موجود که در واقع حامی صنف خود باشند، حس می شود.
بنابراین وجود و حضور تشکل های صنفی در دفاع از حقوق اعضا یکی از ضرورت هایی است که رئیسان انجمن ها و تشکل های صنفی برای رسیدن به هدف ها و منافع شخصی این ضرورت مهم و کارکردی را نادیده می گیرند و نتیجه آن هم نا کارآمدی و نارضایتی اعضا از تشکلاتی است که ابتدا با هدف رفع مشکلات و پیگیری احقاق حقوق همه اعضا تشکیل شده و در نهایت به منیت ها و زیاده خواهی ها منجر می شود.
امید است که دستگاه های ذیربط به عنوان متولی تشکل های صنفی در این خصوص ورود کرده و بی طرفانه و عادلانه در خصوص حقوق از دست رفته اعضا قضاوت کرده و تخلف ها را بررسی نمایند.
7195/
تنظیم کننده: رقیه غلامی زاده ** انتشار: محمد جهانگیریان
* آگاهی از آخرین اخبار استان در کانال تلگرام ایرنا هرمزگان
* لینک جستجو کانال: irnabandarabas@
*ایمیل: irna.hormozgan@yahoo.com
کپی شد
