دکتر فاطمه نوروزیان عصر پنجشنبه در گفت و گو با خبرنگار ایرنا اظهار داشت: متوفا با علایمی شبیه بیماری تب کریمه کنگو به بیمارستان مراجعه و چند روز بستری و تحت درمان قرار می گیرد.
وی با بیان اینکه بیمار با توجه به شغل و علایم مربوط به بیماری کنگو ، درمان لازم را دریافت کرده، ادامه داد: بیمار پس از چند روز بستری با رضایت شخصی از بیمارستان ترخیص و ظاهرا برای ادامه درمان به یکی از بیمارستان های یزد مراجعه کرده که در آنجا هم با وجود تلاش پزشکان ، به کما رفته و جان خود را از دست داده است.
دکتر نوروزیان بیان داشت: نوع شغل و علایمی که بیمار در زمان مراجعه به بیمارستان داشته ، حاکی از بیماری تب کریمه کنگو می باشد اما تا مشخص نشدن نتیجه نهایی آزمایش، نمی توان به طور قطعی آن را تایید کرد.
مدیر روابط عمومی دانشگاه علوم پزشکی هرمزگان با بیان اینکه بیماری تب کریمه کنگو ، یک بیماری بومی در استان است، خاطرنشان کرد: سال گذشته نیز سه نفر به این بیماری مبتلا شدند که با مراجعه زودهنگام و دریافت درمان های لازم، تحت مداوا قرار گرفتند.
دکتر نوروزیان اظهار کرد: این بیماری ویروسی در صورت مراجعه زودهنگام بیمار به مراکز درمانی و تشخیص سریع قابل درمان می باشد.
وی با اشاره به آمادگی بیمارستانهای استان برای مقابله با بیماری تب کریمه کنگو، خاطرنشان کرد: تمام مراکز بهداشتی و درمانی و 17 بیمارستان استان هرمزگان آماده مقابله با بیماری تب کریمه کنگو است.
دکتر نوروزیان قصابها ، چوپانها ، دامپزشکان ، پزشکان و پرستاران را بیشترین جامعه در معرض خطر این بیماری معرفی کرد.
وی با بیان اینکه شهروندان نگرانی در خصوص شیوع این بیماری نداشته باشند، ابراز داشت: افراد در صورت مشاهده هر گونه علائم این بیماری از قبیل تب ، سردرد شدید ، تهوع و استفراغ به مراکز بهداشتی درمانی مراجعه کنند.
تب خونریزی دهنده کریمه کنگو (CCHF) یک بیماری ویروسی خونریزی دهنده تبدار حاد است که توسط کنه در بین حیوانات و دام ها گسترش می یابد.
این بیماری از آسیا ، آفریقا و اروپا گزارش شده و در کشورهای همسایه شامل عراق، ترکیه، افغانستان و پاکستان شایع می باشد.
شیوع این بیماری در فصل گرم سال همزمان با فصل فعالیت ناقل و مخزن بیماری ( کنه ها) بیشتر مشاهده می گردد.
مهمترین راه آلودگی کنه، خونخواری کنه نابالغ از مهره داران کوچک می باشد.
یک بار آلودگی موجب می شود کنه در تمام طول مراحل تکامل آلوده باقی بماند و کنه بالغ ممکن است عفونت را به مهره داران بزرگ مثل دامها منتقل کند.
بیماری در حیوانات اهلی هیچگونه علائم مشخصی ندارد و خطر انتقال بیماری در انسان در طی ذبح حیوان آلوده و یا یک دوره کوتاه پس از ذبح حیوان آلوده وجود دارد ( به دنبال تماس با پوست یا لاشه حیوان). همچنین تماس با خون و بافت بیماران بخصوص در مرحله خونریزی یا انجام هرگونه اعمالی که منجر به تماس انسان با خون، بزاق، ادرار، مدفوع و استفراغ آنها گردد باعث انتقال بیماری می شود.
بیمار در طی مدتی که در بیمارستان بستری است بشدت برای دیگران آلوده کننده است.
افرادی که بیشتر در معرض خطر می باشند عبارتند از: دامداران و کشاورزان، کارگران کشتارگاهها، دامپزشکان و کارکنان بهداشتی و درمانی بیمارستان ها.
شروع علائم ناگهانی این بیماری حدود یک تا هفت روز طول می کشد .
متوسط سه روز ( بیمار دچار سردرد شدید ، تب، لرز، درد عضلانی ) بخصوص در پشت و پاها(، گیجی، درد و سفتی گردن، درد چشم، ترس از نور )حساسیت به نور می گردد.
ممکن است حالت تهوع، استفراغ بدون ارتباط با غذاخوردن و گلودرد و احتقان ملتحمه در اوایل بیماری وجود داشته باشد که گاهی با اسهال و درد شکم و کاهش اشتها همراه می شود.
تب معمولا بین سه تا16 روز طول می کشد و تورم و قرمزی صورت، گردن و قفسه سینه، پرخونی خفیف حلق و ضایعات نقطه ای در کام نرم و سخت شایع هستند.
در این بیماری تغییرات قلبی عروقی شامل کاهش ضربان قلب و کاهش فشارخون مشاهده می شود.
کاهش گلبولهای سفید (لکوپنی) ، کاهش پلاکتها (ترمبوسیتوپنی) و برخی اوقات کاهش بسیار شدید پلاکتها نیز در این بیماری مشاهده می گردد.
مرحله خونریزی دهنده این بیماری مرحله کوتاهی است که به سرعت ایجاد می شود و معمولا در روز سه تا پنج بیماری شروع می شود و یک تا 10روز ( به طور متوسط چهار روز) طول می کشد.
راههای پیشگیری از این بیماری که از سوی کارشناسان بهداشتی توصیه می شود شامل موارد زیر است: 1)مراقبت از دام و هماهنگی با دامپزشکی جهت سمپاشی محل نگهداری دام جهت از بین بردن کنه و معاینه دامها ی الوده. 2)خرید گوشت از مراکز فروش مجاز و ممهور به مهر دامپزشکی . 3) نگهداری گوشت تازه در یخچال به مدت 24 ساعت و جگر و دل و قلوه به مدت 48 ساعت قبل از پاک کردن و تکه کردن گوشت تازه توسط خانمهای خانه دار . 4)استفاده از دستکش هنگام پاک کردن گوشت . 5)استفاده از وسایل محافظت شخصی توسط پزشکان و کادر پزشکی هنگام مواجه شدن با بیمار مشکوک . 6) استفاده از وسایل محافظت شخصی هنگام معاینه ، ذبح و سلاخی دام .
لازم به یادآوری است این بیماری از سال 78 در ایران شناسایی شد.
7198/6048
خبرنگار: فاطمه حسینی انتشاردهنده: خلیل تنیده
انتهای پیام وی با بیان اینکه بیمار با توجه به شغل و علایم مربوط به بیماری کنگو ، درمان لازم را دریافت کرده، ادامه داد: بیمار پس از چند روز بستری با رضایت شخصی از بیمارستان ترخیص و ظاهرا برای ادامه درمان به یکی از بیمارستان های یزد مراجعه کرده که در آنجا هم با وجود تلاش پزشکان ، به کما رفته و جان خود را از دست داده است.
دکتر نوروزیان بیان داشت: نوع شغل و علایمی که بیمار در زمان مراجعه به بیمارستان داشته ، حاکی از بیماری تب کریمه کنگو می باشد اما تا مشخص نشدن نتیجه نهایی آزمایش، نمی توان به طور قطعی آن را تایید کرد.
مدیر روابط عمومی دانشگاه علوم پزشکی هرمزگان با بیان اینکه بیماری تب کریمه کنگو ، یک بیماری بومی در استان است، خاطرنشان کرد: سال گذشته نیز سه نفر به این بیماری مبتلا شدند که با مراجعه زودهنگام و دریافت درمان های لازم، تحت مداوا قرار گرفتند.
دکتر نوروزیان اظهار کرد: این بیماری ویروسی در صورت مراجعه زودهنگام بیمار به مراکز درمانی و تشخیص سریع قابل درمان می باشد.
وی با اشاره به آمادگی بیمارستانهای استان برای مقابله با بیماری تب کریمه کنگو، خاطرنشان کرد: تمام مراکز بهداشتی و درمانی و 17 بیمارستان استان هرمزگان آماده مقابله با بیماری تب کریمه کنگو است.
دکتر نوروزیان قصابها ، چوپانها ، دامپزشکان ، پزشکان و پرستاران را بیشترین جامعه در معرض خطر این بیماری معرفی کرد.
وی با بیان اینکه شهروندان نگرانی در خصوص شیوع این بیماری نداشته باشند، ابراز داشت: افراد در صورت مشاهده هر گونه علائم این بیماری از قبیل تب ، سردرد شدید ، تهوع و استفراغ به مراکز بهداشتی درمانی مراجعه کنند.
تب خونریزی دهنده کریمه کنگو (CCHF) یک بیماری ویروسی خونریزی دهنده تبدار حاد است که توسط کنه در بین حیوانات و دام ها گسترش می یابد.
این بیماری از آسیا ، آفریقا و اروپا گزارش شده و در کشورهای همسایه شامل عراق، ترکیه، افغانستان و پاکستان شایع می باشد.
شیوع این بیماری در فصل گرم سال همزمان با فصل فعالیت ناقل و مخزن بیماری ( کنه ها) بیشتر مشاهده می گردد.
مهمترین راه آلودگی کنه، خونخواری کنه نابالغ از مهره داران کوچک می باشد.
یک بار آلودگی موجب می شود کنه در تمام طول مراحل تکامل آلوده باقی بماند و کنه بالغ ممکن است عفونت را به مهره داران بزرگ مثل دامها منتقل کند.
بیماری در حیوانات اهلی هیچگونه علائم مشخصی ندارد و خطر انتقال بیماری در انسان در طی ذبح حیوان آلوده و یا یک دوره کوتاه پس از ذبح حیوان آلوده وجود دارد ( به دنبال تماس با پوست یا لاشه حیوان). همچنین تماس با خون و بافت بیماران بخصوص در مرحله خونریزی یا انجام هرگونه اعمالی که منجر به تماس انسان با خون، بزاق، ادرار، مدفوع و استفراغ آنها گردد باعث انتقال بیماری می شود.
بیمار در طی مدتی که در بیمارستان بستری است بشدت برای دیگران آلوده کننده است.
افرادی که بیشتر در معرض خطر می باشند عبارتند از: دامداران و کشاورزان، کارگران کشتارگاهها، دامپزشکان و کارکنان بهداشتی و درمانی بیمارستان ها.
شروع علائم ناگهانی این بیماری حدود یک تا هفت روز طول می کشد .
متوسط سه روز ( بیمار دچار سردرد شدید ، تب، لرز، درد عضلانی ) بخصوص در پشت و پاها(، گیجی، درد و سفتی گردن، درد چشم، ترس از نور )حساسیت به نور می گردد.
ممکن است حالت تهوع، استفراغ بدون ارتباط با غذاخوردن و گلودرد و احتقان ملتحمه در اوایل بیماری وجود داشته باشد که گاهی با اسهال و درد شکم و کاهش اشتها همراه می شود.
تب معمولا بین سه تا16 روز طول می کشد و تورم و قرمزی صورت، گردن و قفسه سینه، پرخونی خفیف حلق و ضایعات نقطه ای در کام نرم و سخت شایع هستند.
در این بیماری تغییرات قلبی عروقی شامل کاهش ضربان قلب و کاهش فشارخون مشاهده می شود.
کاهش گلبولهای سفید (لکوپنی) ، کاهش پلاکتها (ترمبوسیتوپنی) و برخی اوقات کاهش بسیار شدید پلاکتها نیز در این بیماری مشاهده می گردد.
مرحله خونریزی دهنده این بیماری مرحله کوتاهی است که به سرعت ایجاد می شود و معمولا در روز سه تا پنج بیماری شروع می شود و یک تا 10روز ( به طور متوسط چهار روز) طول می کشد.
راههای پیشگیری از این بیماری که از سوی کارشناسان بهداشتی توصیه می شود شامل موارد زیر است: 1)مراقبت از دام و هماهنگی با دامپزشکی جهت سمپاشی محل نگهداری دام جهت از بین بردن کنه و معاینه دامها ی الوده. 2)خرید گوشت از مراکز فروش مجاز و ممهور به مهر دامپزشکی . 3) نگهداری گوشت تازه در یخچال به مدت 24 ساعت و جگر و دل و قلوه به مدت 48 ساعت قبل از پاک کردن و تکه کردن گوشت تازه توسط خانمهای خانه دار . 4)استفاده از دستکش هنگام پاک کردن گوشت . 5)استفاده از وسایل محافظت شخصی توسط پزشکان و کادر پزشکی هنگام مواجه شدن با بیمار مشکوک . 6) استفاده از وسایل محافظت شخصی هنگام معاینه ، ذبح و سلاخی دام .
لازم به یادآوری است این بیماری از سال 78 در ایران شناسایی شد.
7198/6048
خبرنگار: فاطمه حسینی انتشاردهنده: خلیل تنیده
کپی شد
