این کتاب بر اساس نمایشنامه خانه برناردآلبا اثر فدریکو گارسیا لورکا نوشته شده و داستان زنی را بازگو می‌کند که هنوز هم در قید حیات و این نمایش نیز در سی و ششمین جشنواره بین‌المللی تئاتر فجر اجرا شده است.
بخش‌هایی از کتاب:
از مبدا و گوینده ترانه موغلی پنا یندی در دست نیست؛ معلوم نیست شاعر گمنامی آن را سروده و یا از قبیل اشعار بومی است که در باور فرهنگ اقوام همسایه دور و نزدیک متداول بوده است.
چیزی که آشکار است ساختمان این ترانه است که اثر تراوش روح ملی و توده عوام است که بدون تکلف و رعایت قواعد شعری و عروض سروده‌اند، مانند اشعار فارسی پیش از اسلام از روی (سیلاب) و آهنگ درست شده است.
این شخص(موغلی پنا) به عنوان قابله و با نام عمومی ماما ننه از احترام و جایگاه بالایی میان خانواده‌ها برخوردار است؛ چرا که به مادر کمک می‌کند نوزاد خود را به دنیا بیاورد و به دلیل تجربه‌ای که در این زمینه دارد کارهای نوزاد را در روزهای اولیه انجام می‌دهد.
مراقبت مادر و نوزاد را در ۱۰ روز اول تولد به عهده می‌گیرد و ۳روز در ۳وعده غذایی مقوی از کره و شکر تهیه می‌کند و به نوزاد می‌دهد و غذای مخصوص برای مادر می‌پزد و تا روز دهم نیز به صورت تمام وقت کنار نوزاد و مادر می‌ماند.
در قسمت‌های دیگری از این کتاب آمده است: داستان بازی خاله رورو درباره دختری است که به یکی از جوانان محله خود دل می‌بندد و با او آشنا می‌شود و با هم عروسی می‌کنند.
بعد از دوماه که از بارداری عروس گذشته، داماد عروس را رها می‌کند و بی‌خبر از نزد او می گریزد و یک ماه بعد از عروسی، دختر مهمانی در خانه‌اش ترتیب می‌دهد و همه خویشان و آشنایان را به آن مهمانی دعوت می‌کند.
مهمانان با دیدن شکم برآمده عروس به راز او پی می‌برند و داستان با چنین درآمدی آغاز و تا زاییدن عروس دنبال می‌شود و سراسر بازی نشان دادن زایمان عروس است.
چیزی که در این بازی جالب توجه است، گذشت زمان است که مدت زمان گذر شش ماه، هر ماه با یک نشست و برخواست بی‌هیچ درنگ و قطع و فاصله‌ای بیان می‌شود.
