در قرائت ترتیل نُت صوتی شنونده به نت صوتی مرتل نزدیک است و به راحتی می‌تواند او را همراهی کند حال آنکه در قرائت مُجوّد قاری از یک نت خیلی پایین تلاوت را آغاز می‌کند و همه افراد توانایی ادای این فراز و فرود صوتی را ندارند و نمی‌توانند قاری را همراهی کنند. سرعت تلاوت در ترتیل به گونه‌ای است که تعداد آیات بیشتری در مدت زمان کمتر تلاوت می‌شود و مزیت دیگر ترتیل، توانایی شنونده در همخوانی با مرتل است که به آن اشاره شد.