این توانجو در حاشیه همایش کارآفرینی، مهارت و اشتغال در مجتمع فرهنگی هنری آفتاب اراک در گفت و گو با ایرنا از دغدغه ها، پیروزی و استقامت در برابری مشکلات برای رسیدن به جایگاه کارآفرین برتر کشور سخن گفت.
فریبا معصومه 32 ساله توانجویی است که به صورت مادرزادی با عارضه راشیتیم قدرت حرکتی نداشته است اما توانسته با اداره فولادین و در سایه خود باوری ضمن درآمدزایی برای خود زنجیره کارآفرینی موفق را ایجاد کند.
س: لطفا تعریف خود را از کارافرینی بفرمایید و در خصوص حرفه ای که دارید توضیح دهید.
ج: از نظر من کار به معنای اثری است که به زندگی پویایی و جریان می دهد با وجود معلولیتم از 12 سالگی در رشته قلاب بافی بدون استاد و مربی مهارت کسب کردم و با نگاهی که به زندگی دارم بر خود لازم دانستم که استقلال و مفید بودنم را با نهایت تلاشی که می توانم با بروز مهارتهایم نشان دهم به نمایش بگذارم.
زندگی زنجیره ای از لحظاتی است که توسط انسان ها معنا می گیرد و با تلاشم خواستم نشان بدهم که یک توانجو با مهم محدودیت ها اگر بخواهد می تواند سخت ترین مشکلات را از پیش پایش بردارد و موفقیت را در آغوش بگیرد.
س: در چه سالی بع عنوان توانجوی کارآفرین نمونه کشور انتخاب شدید؟
ج: بیش از 30 سال است که با قلاب بافی آشنا هستم و روزگار می گذرانم اما، سال 88 با ایجاد اشتغال برای 60 نفر هنرآموز به عنوان توانجوی کارآفرین برتر کشور انتخاب شدم و خوشحالم که به پاس زندگی و فرصتی که خدا برای وجودم در این جهان داده می توانم برای خود و دیگران مفید باشم.
س: در طول روز چند ساعت کار می کنید و برای انجام فعالیت هنری با چه مشکلاتی مواجه هستید؟
ج: به طور میانگین روزانه 9 ساعت کار می کنم و محدودیتی که نقص جسمی برایم ایجاد کرده هرگز مانع نشده تا دست از تلاش بردارم و در طول روز کارهای شخصی را با همکاری مادرم انجام می دهم و با بافت و تولید صنایع دستی، منبع درآمدی مستقل برای خود فراهم کرده ام و بسیار خوشحالم که استقلال مالی دارم.
س: برای کسب مهارت در رشته قلاب بافی و عروسک بافی در چه دوره های آموزشی شرکت کرده اید؟
ج: تمامی فعالیت ها و تولیدات با خلاقیت ذهنی و ایده های فردی خودم شکل می گیرد، در کسب این مهارت هرگز استادی نداشته ام و از شیوه خاصی پیروی نکرده ام و بیشتر آن از قریحه و ذوق درونیم سرچشمه می گیرد، از نظر من هنر زندگی است و آرامش حقیقی را وقتی که در حال قلاب بافی هستم حس می کنم و برای این نمعت بزرگ از خدا سپاسگزارم.
س:چطور با وجود محدودیت جسمی می توانید این حجم از فعالیت و درآمدزایی را داشته باشید و توصیه شما به جوانان جویای کار چیست؟
اگرچه محدودیت هایی دارم اما بخش هایی نیز در بدنم سالم است و به عنوان یک انسان باید با تکیه بر خلاقیت و توانایی هایم بتوانم نقاط ضعف و محدودیت را جبران کنم . با برگزاری نمایشگاه در تهران، اصفهان، بابلسر، قائم شهر، مشهد و اراک به جوانان نشان می دهم که معلولیت محدوذیت نیست اگر اراده و سختکوشی باشد و توکل به خدا کنند حتما پیروز می شوند، برای کار نباید منتظر فرصت ها و امتیازات ویژه بود هر جوان ایرانی سرمایه بزرگی است که باید خود را باور کند، علایق و توانمندی هایش را بشناسد و با دقت و تیزهوشی برای به ثمر رساندن آن ها بکوشد . توصیه من به جوانان این است که ریشه های وجودیشان را با خوباوری تقویت کنند و با امید به خدای متعال و انگیزه در مسیر اشتغال گام بردارند.
س: از مسئولان چه درخواستی دارید؟
ج: هرگز خود را وابسته به بهزیستی و خدماتش ندانسته ام اما به عنوان کارافرینی که توانسته موقعیت درامدزایی برای عده ای دیگر ایجاد کند انتظار دارم نگاه نهادهای حمایتی و مسئولان در پشتیبانی و حمایت از کارآفرینان متفاوت شود، با وجود معلولیت شدید انتظار دارم که فرصتی فراهم شود تا بتوانم آموزش به سایر معلولان بدهم و روحیه و انگیره کاری را در آن ها بالا ببرم چرا که تفکر صحیح این است که به جای دادن ماهی به توانجویان به آنان قلاب ماهیگیری بدهیم.
از مسئولان تقاضا دارم به هنری که یک توانجو با کوهی از مشکلات به تولید تبدیل می کند توجه ویژه داشته باشند و به عنوان یک کارآفرین از مسئولان می خواهم که با ایجاد مکان ثابتی برای فروش محصولات پشتوانه موثری برای من و همکارانم باشند..
درحال حاضر محصولات صنایع دستی خود را در سفر به استان ها و برپایی نمایشگاه به فروش می رسانم که این شیوه عرضه محصولات به علت نداشتن مکان ثابت و محدودیت جسمی همراه با مشکلات عدیده ای است.
6991/6013/
انتهای پیام فریبا معصومه 32 ساله توانجویی است که به صورت مادرزادی با عارضه راشیتیم قدرت حرکتی نداشته است اما توانسته با اداره فولادین و در سایه خود باوری ضمن درآمدزایی برای خود زنجیره کارآفرینی موفق را ایجاد کند.
س: لطفا تعریف خود را از کارافرینی بفرمایید و در خصوص حرفه ای که دارید توضیح دهید.
ج: از نظر من کار به معنای اثری است که به زندگی پویایی و جریان می دهد با وجود معلولیتم از 12 سالگی در رشته قلاب بافی بدون استاد و مربی مهارت کسب کردم و با نگاهی که به زندگی دارم بر خود لازم دانستم که استقلال و مفید بودنم را با نهایت تلاشی که می توانم با بروز مهارتهایم نشان دهم به نمایش بگذارم.
زندگی زنجیره ای از لحظاتی است که توسط انسان ها معنا می گیرد و با تلاشم خواستم نشان بدهم که یک توانجو با مهم محدودیت ها اگر بخواهد می تواند سخت ترین مشکلات را از پیش پایش بردارد و موفقیت را در آغوش بگیرد.
س: در چه سالی بع عنوان توانجوی کارآفرین نمونه کشور انتخاب شدید؟
ج: بیش از 30 سال است که با قلاب بافی آشنا هستم و روزگار می گذرانم اما، سال 88 با ایجاد اشتغال برای 60 نفر هنرآموز به عنوان توانجوی کارآفرین برتر کشور انتخاب شدم و خوشحالم که به پاس زندگی و فرصتی که خدا برای وجودم در این جهان داده می توانم برای خود و دیگران مفید باشم.
س: در طول روز چند ساعت کار می کنید و برای انجام فعالیت هنری با چه مشکلاتی مواجه هستید؟
ج: به طور میانگین روزانه 9 ساعت کار می کنم و محدودیتی که نقص جسمی برایم ایجاد کرده هرگز مانع نشده تا دست از تلاش بردارم و در طول روز کارهای شخصی را با همکاری مادرم انجام می دهم و با بافت و تولید صنایع دستی، منبع درآمدی مستقل برای خود فراهم کرده ام و بسیار خوشحالم که استقلال مالی دارم.
س: برای کسب مهارت در رشته قلاب بافی و عروسک بافی در چه دوره های آموزشی شرکت کرده اید؟
ج: تمامی فعالیت ها و تولیدات با خلاقیت ذهنی و ایده های فردی خودم شکل می گیرد، در کسب این مهارت هرگز استادی نداشته ام و از شیوه خاصی پیروی نکرده ام و بیشتر آن از قریحه و ذوق درونیم سرچشمه می گیرد، از نظر من هنر زندگی است و آرامش حقیقی را وقتی که در حال قلاب بافی هستم حس می کنم و برای این نمعت بزرگ از خدا سپاسگزارم.
س:چطور با وجود محدودیت جسمی می توانید این حجم از فعالیت و درآمدزایی را داشته باشید و توصیه شما به جوانان جویای کار چیست؟
اگرچه محدودیت هایی دارم اما بخش هایی نیز در بدنم سالم است و به عنوان یک انسان باید با تکیه بر خلاقیت و توانایی هایم بتوانم نقاط ضعف و محدودیت را جبران کنم . با برگزاری نمایشگاه در تهران، اصفهان، بابلسر، قائم شهر، مشهد و اراک به جوانان نشان می دهم که معلولیت محدوذیت نیست اگر اراده و سختکوشی باشد و توکل به خدا کنند حتما پیروز می شوند، برای کار نباید منتظر فرصت ها و امتیازات ویژه بود هر جوان ایرانی سرمایه بزرگی است که باید خود را باور کند، علایق و توانمندی هایش را بشناسد و با دقت و تیزهوشی برای به ثمر رساندن آن ها بکوشد . توصیه من به جوانان این است که ریشه های وجودیشان را با خوباوری تقویت کنند و با امید به خدای متعال و انگیزه در مسیر اشتغال گام بردارند.
س: از مسئولان چه درخواستی دارید؟
ج: هرگز خود را وابسته به بهزیستی و خدماتش ندانسته ام اما به عنوان کارافرینی که توانسته موقعیت درامدزایی برای عده ای دیگر ایجاد کند انتظار دارم نگاه نهادهای حمایتی و مسئولان در پشتیبانی و حمایت از کارآفرینان متفاوت شود، با وجود معلولیت شدید انتظار دارم که فرصتی فراهم شود تا بتوانم آموزش به سایر معلولان بدهم و روحیه و انگیره کاری را در آن ها بالا ببرم چرا که تفکر صحیح این است که به جای دادن ماهی به توانجویان به آنان قلاب ماهیگیری بدهیم.
از مسئولان تقاضا دارم به هنری که یک توانجو با کوهی از مشکلات به تولید تبدیل می کند توجه ویژه داشته باشند و به عنوان یک کارآفرین از مسئولان می خواهم که با ایجاد مکان ثابتی برای فروش محصولات پشتوانه موثری برای من و همکارانم باشند..
درحال حاضر محصولات صنایع دستی خود را در سفر به استان ها و برپایی نمایشگاه به فروش می رسانم که این شیوه عرضه محصولات به علت نداشتن مکان ثابت و محدودیت جسمی همراه با مشکلات عدیده ای است.
6991/6013/
کپی شد
