به گزارش خبرآنلاین استان مرکزی وی افزود : تجربه تلخ خصوصی سازی (رهاسازی)چراغ راهی برای تصمیم گیران و مسئولان نشده و اینک به دنبال رها سازی صنایع نفتی از جمله پتروشیمی و پالایشگاه هستند
صنایع مادر از جمله آونگان، هپکو، آذرآب، کمباین و ... که روزگاری گل سرسبد صنایع کشور بوده اند متاسفانه امروز به صنایع ورشکسته تبدیل شده است . چرا؟
صنایع مادر که تحت نظارت و مالکیت سازمان گسترش و نوسازی صنایع ایران بوده اند دولت موظف به حمایت از این دست صنایع بود و ملزم به اخذ پروژه و قرارداد برای شرکت های مذکور بود لذا جذب سرمایه گذار خارجی ، تکنولوژی و عقد قرارداد با کشورهای پیشرفته صنعتی به نحو مطلوبی صورت می گرفت .
وی خاطر نشان ساخت : ولی متاسفانه در اولین گام در بحث باصطلاح خصوصی سازی شرکت آونگان به فردی که فاقد شرایط مطلوب بود واگذار و با تعدیل کل نیروها مواجه و شرکت به صورت کامل تعطیل و صدها کارگر بیکار شدند .
شرکت صنایع و شرکت کابل سازی تک نیز دچار سرنوشتی همچون شرکت آونگان شد و به صورت کامل تعطیل و چندین هزار کارگر بیکار شدند
نوبت به شرکت کمباین و واگن پارس رسید ، کمباین که دهها سال به عنوان شرکت برترماشین آلات کشاورزی در خاورمیانه مطرح بود به یکباره پس از خصوصی سازی (رهاسازی) به تعدیل کارگران پرداخت و صدها کارگر بیکار شدند ولی متاسفانه مسئولین مربوطه همچنان به خصوصی سازی (رهاسازی) ادامه دادند تا نوبت به آذرآب و هپکو رسید شرکت هپکو به عنوان تولید کننده انواع ماشین آلات راه سازی به برندی درسطح خاورمیانه تبدیل شده بود که به ناگاه افول کرد وسرنوشت صدها کارگر و خانواده هایشان نادیده گرفته شد .
مهندس رشیدی یاد آور شد : با کمال تعجب پس از سالها تجربه تلخ و شکست خورده خصوصی سازی ( رهاسازی) زنگ خطر خصوصی سازی شرکتهای صنایع نفتی پتروشیمی و پالایشگاه به صدا درآمده است
لذا از نمایندگان محترم مجلس شورای اسلامی شهرستانهای اراک و شازند و مسولین مربوطه درخواست می شود به صورت جد به این موضوع مهم ورود پیدا کرده و از یک حادثه تلخ دیگر جلوگیری نمایند چرا که "آزموده را آزمودن خطاست "
46
