محمدحسن آصفری در گفت و گو با خبرنگار مهر اظهار داشت: نامگذاری سال‌های مختلف از سوی رهبر معظم انقلاب با نام‌های اقتصاد مقاومتی، رونق تولید و جهش تولید نشان از اهمیت تولید و اشتغال به عنوان مهم‌ترین مساله برای کشور دارد.
وی ادامه داد: امروز فرمایشات مقام معظم رهبری باید به عنوان منشور و نقشه راه برای مجلس، دولت و مسئولین تصمیم گیر نظام قلمداد شود.
منتخب مردم اراک، خنداب و کمیجان در مجلس یازدهم افزود: امروز به جای اینکه شعارهای سال در قالب پوستر و بنر و… به کار گرفته شود باید یک برنامه عملیاتی برای مساله اشتغال و جهش تولید در نظر گرفت.
آصفری اظهار کرد: لازمه اقدام در راستای جهش تولید این است که قوانین دست و پاگیری که به موانعی برای تولید کنندگان تبدیل شده است، توسط دولت و مجلس شناسایی، احصا و به جای آن به تصویب قوانینی راهگشا در راستای جهش تولید منجر شود.
وی گفت: امروز باید بانک‌ها سهم خود را در راستای تحقق شعار جهش تولید مشخص کنند و تسهیلات لازم را در اختیار تولید کنندگان قرار دهند تا آن‌ها دغدغه‌ای از لحاظ نقدینگی برای جهش تولید نداشته باشند.
منتخب مردم اراک، خنداب و کمیجان در مجلس یازدهم گفت: در حال حاضر باید از خام فروشی منابع و مواد اولیه تولیدی داخل کشور جلوگیری شود و باید این منابع (مواد تولید شده از صنعت نفت و میعانات نفتی و گازی و یا منابع تولید شده از فولاد و مس و…) اولویت نخست آن در اختیار تولیدکنندگان داخلی قرار گیرد تا از این طریق بتوانند مشکلات خود را حل کنند، حال اگر این اتفاقات شکل نگیرد نمی‌توان شاهد جهش تولید در کشور بود.
آصفری بیان کرد: امروز باید در تولیدکننده‌ها این اطمینان حاصل شود که دولت و مجلس پای کار هستند و از آن‌ها حمایت می‌کنند و باید امنیت تولید در داخل کشور برای آن‌ها ایجاد شود و تا مادامی که از لحاظ پرداخت هزینه‌های انرژی، مالیاتی و تأمین اجتماعی و… این اطمینان خاطر برای آن‌ها فراهم نشود نمی‌توان شاهد جهش تولید بود.
وی با بیان اینکه بیکاری یکی از بزرگ‌ترین مشکلات کشور است، عنوان کرد: امروز بسیاری از جوانان ازجمله افراد تحصیل کرده منتظرند تا با اخذ تصمیماتی از سوی مسئولین برای بر طرف شدن مشکل اشتغال آن‌ها اقدامی صورت پذیرد. تعطیلی صنایع و واحدهای تولیدی از مشکلات تولید است به طوری که امروز کمتر از ۴۰ درصد شرکت‌ها در شهرک‌های صنعتی فعال هستند و ۶۰ درصد در حالت تعطیل و نیمه تعطیل قرار دارند که باید برای آن‌ها چاره اندیشی کرد.
