مطالب این کتاب در قالب مقدمه، گفت‌وگو با «محمدعلی داوری» عکاس بنام اراکی و سال‌شمار زندگی وی است و در ادامه پیوست‌ها شامل گنجینه غنی از استاد و تصاویر از هویت شهری و رخدادهای گذشته ارایه شده است.
در مقدمه این کتاب آمده است: استاد «محمدعلی داوری» از نوجوانی با ذهنی خلاق و از دریچه دوربین تاریخ اراک و شخصیت‌های آن را مستندسازی کرده و هنرش کمک زیادی را در بهبود جایگاه عکاسی این شهر داشته است.
کنج عکاسخانه همایونی و اتاق تاریک و ظهور آن دنیای رازآلودی از عکس‌ها است که اکنون از صاحبان آنان به یادگار مانده است.
داوری را باید استاده پرتره که از سخت‌ترین مکاتب عکاسی است نام داد و این هنرمند نخستین فردی است که حوادث و اتفاقات و تصادفات را به شکل حرفه‌ای در اراک ماندگار کرده و در لابه‌لای خاطرات این عکاسخانه داستان‌های تلخ و شیرین زیادی را در خصوص اتفاقات این دیار می‌توان یافت.
در فصل نخست این کتاب شرحی از زندگی محمدعلی داوری ارایه شده و او را زاده خانواده‌ای مالک در روستای آدینه سربند معرفی کرده است که در سال ۱۳۱۴ چشم به جهان گشود.
پس از آن شرح تحصیلات این عکاس اراکی در مقاطع مختلف تحصیلی ارایه شده تا آنجا که وی ترک تحصیل کرده و در نوجوانی پای در عرصه پرهیجان عکاسی می‌گذارد.
در این فصل «یدالله قادری» به عنوان اولین کسی معرفی شده که دوربین وطنی در اراک ساخته بود که شبیه به دوربین‌های پولارویدی بوده و عکس فوری می‌گرفت.
پس از آن «عبدالله خان بلوطی» به عنوان فرد موثر دیگر در زندگی حرفه‌ای داوری و از زبان وی در این کتاب معرفی شده و ماجرا و نقش‌هایی که او در عرصه عکاسی ارایه کرده همراه بازندگی‌نامه‌اش عنوان شده است.
در بخش بعدی ماجرای مهاجرت استاد داوری به تهران و رجعت دوباره‌اش به اراک که منجر به ایجاد عکاسخانه همایون شد عنوان شده است.
بخشی از این کتاب به معرفی شاگردانی اختصاص دارد که استاد داوری در حیطه عکاسی تربیت کرده که هر یک تاکنون در عرصه هنر عکاسی نقش جدی و موثری را ایفا کرده‌اند.
عکاسی پرتره، عکاسی از مجالس و جشن‌ها و اتفاقات حوزه حاکمیتی و خاطرات آن، بخش دیگری از این کتاب را شامل می‌شود و در لابه‌لای این مطالب تصاویر جالب و کمتر دیده شده از مسایل شهری و اداری و ارتباطات و انجمن‌ها و وقایع ورزشی ارایه شده است.
مستندنگاری وقایع انقلاب اسلامی نیز بخش دیگری از خاطرات ارایه شده این عکاس اراکی است که در کتاب شرح داده شده است.
در بخش پیوست‌ها مطلبی با عنوان عکاس قطعه‌پرداز عنوان شده که شامل محتوای دفتری کهنه است که از عکاسخانه به جای مانده است و در آن دلنوشته‌ها و مطالبی یادداشت شده که برخی از آن‌ها تاریخ دارند.
سرگذشت درخت بید مجنون و مجنون شوریده دل، گفت‌وگوی گل سرخ و بلبل، گل عشقه با معشوقش درخت سرو، گل اقاقیا با دخترک و دوستش، گل نارنج با جوانک روشنفکر، گل آفتابگردان با بلبل از ثمر عشق، گفت و گوی شاه‌پسند با پرنده ضعیف و گل ماگنولیا با پسرک وفادار از جمله مطالبی است که قطعه پرداری عنوان شده است.
.
