نابینایی نوعی معلولیت است که شخص با فقدان کامل درک نور مواجه می شود و براثر عوامل متعدد مادرزادی، عصبی و فیزیولوژی ایجاد می شود و فرد روشندل ممکن است بر اثر آن تاریکی مطلق را تجربه کرده و یا درک جزئی از نور بدون تشخیص را در طول زندگی تجربه کند.
بنا به آمار سازمان بهداشت جهانی 36 میلیون روشندل در جهان زندگی می‌کنند که 90 درصد آنان در کشورهای در حال توسعه به ویژه آسیا و آفریقا سکونت دارند.
حوادث مختلف، انواع ﺑﯿﻤﺎری، ﮐﻬﻮﻟﺖ ﺳﻦ و وراﺛﺖ از ﻣﻬﻤﺘﺮﯾﻦ ﻋﻮاﻣﻞ ﻧﺎﺑﯿﻨﺎﯾﯽ و ﮐﻢ ﺑﯿﻨﺎﯾﯽ است و اگرچه برخی درمان های محدود در جبران نقیصه بینایی شناخته شده اما تجربه نشان داده که بسیاری از روشندلان هرگز تجربه بینایان را نخواهند داشت بنابراین خودمراقبتی و ﭘﯿﺸﮕﯿﺮی در خصوص این عارضه باید جدی گرفته شده و تقویت شود.
فارغ از علل ارثی، ابتلا به آب مروارید یکی از علل شایع نابینایی، در کشورهای در حال توسعه است و کم توجهی به عوارض برخی بیماری ها نظیر دیابت تراخم، جذام، انکوسرکیازیس و گزروفتالمی نیز می تواند بینایی را برای همیشه از فرد بگیرد.
نامگذاری ۱۵ اکتبر (23 مهر ماه) با عنوان عصای سفید فرصتی جهانی است تا مشکلات این قشر از جامعه مرور شود و اهمیت راهبردهای خودمراقبتی در حوزه بینایی، ضرورت بهبود زیرساخت ها و امکانات فیزیکی برای روشندلان مرور شود.
اگر چه روشندلان با محدودیت در بینایی مواجه هستند اما در طیف بزرگی از فعالیت ها توانمندی بالایی دارند که باید دیده شود و با ایجاد فرصت های شغلی مناسب شرایطی حاصل اید تا این قشر نیز چون افراد عادی به زندگی خود ادامه داده و برای خود و جامعه مثمر ثمر باشند.
تمام کشورها در راستای اشتغال معلولان به ویژه روشندلان برنامه هایی دارند و در ماده 23 اعلامیه حقوق بشر نیز به ضرورت اشتغال نابینایان تاکید شده است.
کلیات لایحه حمایت از حقوق افراد دارای معلولیت در دیماه سال 96 در خانه ملت به تصویب رسیده و نیاز است که گام های عملی و موثری در این زمینه برداشته شود.
مشکلات فراروی افراد معلول و از جمله روشندلان به دلیل وضعیت جسمی و ذهنی آنان نیست بلکه در بسیاری موارد ناشی از نگاه و برداشت نادرست جامعه، نبود برنامه های موثر در دایره مدیریتی و ناقص بودن حلقه های مهارت آموزی و توانمندسازی است که بیش از محدودیت فیزیکی این قشر را می آزارد.
با وجود تحولاتی که در سطح بین الملل از لحاظ حقوقی و اجتماعی برای معلولان روشندل به وقوع پیوسته اما هنوز هم محدوده دقیق حقوق قانونی این دسته از افراد در هاله ای از ابهام است و نقاط تاریک و مبهم زیادی وجود دارد که باید به صورت اصولی به آن پرداخته شود.
روشندلان استان مرکزی نیز از این قاعده مستثتی نیستند و با طیفی از معضلات نظیر ناامنی تردد در محیط شهری، اجرای ناقص و سلیقه ای قانون سه درصدی اشتغال معلولان، ناکافی بودن مستمری پرداختی برای گذران زندگی، چالش های حوزه ازدواج و تشکیل خانواده و مسکن مناسب دست و پنجه نرم می کنند.
یکی از اعضای بنیاد نخبگان ایران در اراک با معلولیت کم بینایی گفت: خواسته روشندلان و کم بینایان این است که به عنوان بخشی از جامعه از سوی مسئولان دیده شوند و با تحقق فرصت های موثر بتوانند مانند سایر افراد زندگی کنند، این قشر نیازمند ترحم نیستند و اگر به صورت اصولی امکانات رفاهی، اشتغال و مهارت ورزی داشته باشند سربار نخواهند بود.
«م - الف » افزود: اگرچه در کودکی نارسایی ژنتیکی باعث کم بیناییم شد اما هرگز این محدودیت را نپذیرفتم و با کوشش توانستن در رشته حقوق کیفری جرم شناسی در مقطع دکتری تحصیل کرده و با بهره گیری از قانون سه درصد شاغل شوم.
وی اظهار داشت: شعار روشندلان باید «خواستن توانستن» باشد و در مسیر دستیابی به هدف هر شکست سکو پرش و انگیزه رشد دیده شود.
این عضو بنیاد نخبگان ایران خاطرنشان کرد: استقامت و صبر زندگی را تعریف می کند و بسیار افراد عادی هستند که به دلیل ضعف انگیزه ناتوان و سربار جامعه محسوب می شوند و خواست روشندلان این است که فرصت های تحصیلی ، تحقیقی و مهارتی برای همه معلولان از جمله نابینایان و کم بینایان مهیا باشد و در گفتمان توسعه سهم این قشر به درستی دیده و اجرایی شود.
وی عنوان کرد: همه تلاش من برای این است که سهم خود را به بهترین شکل در جامعه ادا کنم و در این زمینه با وجود اینکه شاید از نگاه برخی افراد معلول محسوب شوم اما تاکنون توانسته ام 2 کتاب و 20 مقاله علمی را به رشته تحریر درآورم.
«زهرا رضایی » یکی از نابینایان اراکی نیز گفت: برنامه جامع و موثری برای نابینایان وجود ندارد و حتی پرداخت مستمری نیز برای روشندلان ناچیز است و جوابگو هزینه ها نیست چه برسد که برنامه های اثربخش در توانمندی و اشتغالزایی این قشر انجام شود.
وی افزود: اغلب روشندلان خواهان حضور در بازار کار و جامعه هستند اما نهادهای متولی از جمله بهزیستی به درستی برنامه مهارتی و توانمندی کار ندارند و قانون سه درصد اشتغال معلولان نیز به درستی اجرایی نمی شود.
وی که در طول 6 سال موفق به حفظ کامل قرآن کریم شده است، افزود: با استفاده از نوار آموزشی و با ممارست فراوان توانستن سوره های قرآن را سطر به سطر و آیه به آیه حفظ کنم و اطمینان دارم که اگر برنامه هدفمندی در بکارگیری از توانایی های روشندلان باشد همه آنان استعدادهای متنوعی دارند که باید با خوش ذوقی برای کسب درآمدزایی آنان پرورده شود.
رضایی اظهار داشت: نگرانی از آینده همه روشندلان را رنج می دهد و می طلبدکه مسئولان، نمایندگان مجلس و نهادهای متولی یک بار برای همیشه با تصمیم سازی اثربخش به دغدغه های همه معلولان به خصوص روشندلان پایان دهند و با قوانین حمایتی مشکلات این قشر معلول را کاهش دهند.
وی گفت: سال های سال است که روشندلان در حوزه تردد شهری در اراک با مشکل مواجه اند و شهرداری و بهزیستی آنگونه که باید استانداردها و امکانات تردد ایمن و موثر را برای روشندلان فراهم نیاورده اند و برای دریافت خدمات شهری از جمله رفتن به کتابخانه و یا یک خرید ساده باید کوهی از مشکل و خطر را به جان خرید.
رضایی افزود: ناایمن بودن محل عبور افراد دارای معلولیت یکی از بزرگترین موانعی است که این قشر با آن مواجه است و با وجود شعارها و وعده های متعدد در سال های گذشته برای برداشتن موانع محیطی و تسهیل بستر تردد هنوز امکانات عمومی بمحدود و فاقد استانداردهای لازم است و این دردی بزرگ تر از ندیدن است.
مدیرعامل موسسه حمایت از کم بینایان و نابینایان استان مرکزی گفت: یکهزار و 300 نفر نابینا و کم بینا در اراک عضو این نهاد هستند و از خدمات آن برخوردارند.
«ابوالفضل مولایی» افزود: پرداخت سهمیه بیمه خویش فرمایی و کارفرمایی، پرداخت شهریه و هزینه دانشجویی و دانش آموزی، کمک هزینه رفت و آمد، وام اشتغال روستایی و توزیع وسایل توانبخشی از جمله خدماتی است که نابینایان و کم بینایان عضو ارایه می شود.
وی اظهار داشت: 600 روشندل عضو این موسسه از داشتن مسکن محروم هستند و پرداخت اجاره بها برای منزل مسکونی با وجود نداشتن شغل ثابت و مناسب مشکل جدی آنان شده است و می طلبد که در سایه حمایت خیران و نهادهای متولی برای حل این معضل چاره ای شود تا این قشر به جرگه دارندگان مسکن بپیوندند.
مدیرعامل موسسه حمایت از کم بینایان و نابینایان استان مرکزی گفت: 180 عضو موسسه از مستمری ماهانه برخوردار هستند و 250 نفر نابینا و کم بینا برای گرفتن خدمات در پشت نوبت قرار دارند.
مولایی افزود: انجمن نابینایان استان مرکزی منابع مالی مستمر و مشخصی نداردو تنها از طریق کمک خیران ادامه حیات می دهد اما با شرایط اقتصادی ماه های اخیر کمک خیران هم کمتر شده و پاسخگوی نیازها و خدماتی که ارایه می شود نیست.
وی اظهار داشت: نداشتن مکان مستقل از مشکلات جدی انجمن حمایت از نابینایان است و مکانی که اکنون این تشکل در آن مستقر شده توسط بهزیستی استان تامین شده که طبق اعلام مسئولان باید تخلیه شود.
مدیرعامل موسسه حمایت از کم بینایان و نابینایان استان مرکزی گفت: مکان جدیدی که بهزیستی استان برای موسسه در نظر گرفته به مرمت و تعمیر نیاز دارد و با توجه به بنیه ضعیف انجمن و شرایط اقتصادی کنونی توان آن وجود ندارد.
مولایی افزود: اغلب روشندلان عضو این موسسه با وجود نواقص تاسیسات شهری و محدودیت در تردد در سال های اخیر با مسیر رفت و آمد خود به انجمن آشنا شده اند و جابه جایی مکان دردسرهای زیادی را برای آنان ایجاد می کند و حضور در همین پاتوق حداقلی برای بسیاری از آنان مشکل آفرین می شود.
معاون توانبخشی اداره کل بهزیستی استان مرکزی نیز گفت: 3 هزار و 71 نابینا در استان وجود دارد که از خدمات متنوع این نهاد حمایتی برخوردار هستند.
« حجت الله نوروزی» افزود: 996 نفر از نابینایان استان زن و بقیه مرد هستند که بیشترین علت نابینایی آنان پزشکی عنوان شده است.
وی اظهار داشت: اراک با یکهزار و 707 نابینا، بیشترین و آشتیان با 28 نفر کمترین شمار نابینایان استان مرکزی را به خود اختصاص داده اند.
معاون توانبخشی اداره کل بهزیستی استان مرکزی گفت: به گواه آمار عفونت های چشمی، آب مروارید، آب سیاه و بیماری های مادرزادی از جمله بیشترین دلایل معلولیت افراد در استان مرکزی به مار می رود.
نوروزی افزود: پرداخت خدماتی چون کمک هزینه تحصیلی، عصا سفید، مستمری ، فیزیوتراپی و کاردرمانی توسط بهزیستی استان مرکزی به نابینایان انجام می شود.
وی اظهار داشت: طیف روشندلان جوان استان اغلب دارای سواد و تحصیلات عالی هستند اما زمینه شغلی برای آنان وجود ندارد و متاسفانه کارفرمایان ترجیح می دهند افراد سالم را به کارگیری کنند.
معاون توانبخشی اداره کل بهزیستی استان مرکزی گفت: بهزیستی با هدف حمایت از نابینایان استان مکانی را در سال های اخیر به این انجمن داده است اما، در شرایط کنونی به این مکان برای ماموریت دیگری نیاز است و تلاش شده تا مکان مناسبی با توجه به محدودیت این افراد برای موسسه نابینایان استان تامین شود.
کارشناسان و دست اندرکاران امور اجتماعی بر این باورند که تدوین قوانین کارآمد برای معلولان به تنهایی کافی نیست بلکه باید بستر اجرای آن در جامعه با همراهی و بهره گیری از توان مردمی در کنار دولت مهیا شود.
گفتمان سازی در جامعه احقاق خواسته های معلولان و روشندلان موضوعی است که باید محقق شود و کارهای زمین مانده در این بخش با برجسته سازی در سطوح مردمی و دولتی به بار بنشیند و قوانین تصویب شده ضمانت اجرایی داشته باشند.
زمان انجام برنامه های روبنایی و مقطعی برای معلولان به سرآمده و باید در نهضتی هدفمند و همراهی دولت، خانه ملت، تشکل های مردم نهاد، رسانه ها و بخش های متولی نیازهای معلولان به ویژه روشندلان در سطوح مختلف به صورت علمی دیده شود و با اختصاص بودجه در برنامه های توسعه ای جامه عمل بپوشد و با خروج از تاریکی بی برنامگی افق های روشن به نابینایان و سایر معلولان هدیه شود.
گزارش از معصومه ابراهیمی
6991/6013/
انتهای پیام بنا به آمار سازمان بهداشت جهانی 36 میلیون روشندل در جهان زندگی می‌کنند که 90 درصد آنان در کشورهای در حال توسعه به ویژه آسیا و آفریقا سکونت دارند.
حوادث مختلف، انواع ﺑﯿﻤﺎری، ﮐﻬﻮﻟﺖ ﺳﻦ و وراﺛﺖ از ﻣﻬﻤﺘﺮﯾﻦ ﻋﻮاﻣﻞ ﻧﺎﺑﯿﻨﺎﯾﯽ و ﮐﻢ ﺑﯿﻨﺎﯾﯽ است و اگرچه برخی درمان های محدود در جبران نقیصه بینایی شناخته شده اما تجربه نشان داده که بسیاری از روشندلان هرگز تجربه بینایان را نخواهند داشت بنابراین خودمراقبتی و ﭘﯿﺸﮕﯿﺮی در خصوص این عارضه باید جدی گرفته شده و تقویت شود.
فارغ از علل ارثی، ابتلا به آب مروارید یکی از علل شایع نابینایی، در کشورهای در حال توسعه است و کم توجهی به عوارض برخی بیماری ها نظیر دیابت تراخم، جذام، انکوسرکیازیس و گزروفتالمی نیز می تواند بینایی را برای همیشه از فرد بگیرد.
نامگذاری ۱۵ اکتبر (23 مهر ماه) با عنوان عصای سفید فرصتی جهانی است تا مشکلات این قشر از جامعه مرور شود و اهمیت راهبردهای خودمراقبتی در حوزه بینایی، ضرورت بهبود زیرساخت ها و امکانات فیزیکی برای روشندلان مرور شود.
اگر چه روشندلان با محدودیت در بینایی مواجه هستند اما در طیف بزرگی از فعالیت ها توانمندی بالایی دارند که باید دیده شود و با ایجاد فرصت های شغلی مناسب شرایطی حاصل اید تا این قشر نیز چون افراد عادی به زندگی خود ادامه داده و برای خود و جامعه مثمر ثمر باشند.
تمام کشورها در راستای اشتغال معلولان به ویژه روشندلان برنامه هایی دارند و در ماده 23 اعلامیه حقوق بشر نیز به ضرورت اشتغال نابینایان تاکید شده است.
کلیات لایحه حمایت از حقوق افراد دارای معلولیت در دیماه سال 96 در خانه ملت به تصویب رسیده و نیاز است که گام های عملی و موثری در این زمینه برداشته شود.
مشکلات فراروی افراد معلول و از جمله روشندلان به دلیل وضعیت جسمی و ذهنی آنان نیست بلکه در بسیاری موارد ناشی از نگاه و برداشت نادرست جامعه، نبود برنامه های موثر در دایره مدیریتی و ناقص بودن حلقه های مهارت آموزی و توانمندسازی است که بیش از محدودیت فیزیکی این قشر را می آزارد.
با وجود تحولاتی که در سطح بین الملل از لحاظ حقوقی و اجتماعی برای معلولان روشندل به وقوع پیوسته اما هنوز هم محدوده دقیق حقوق قانونی این دسته از افراد در هاله ای از ابهام است و نقاط تاریک و مبهم زیادی وجود دارد که باید به صورت اصولی به آن پرداخته شود.
روشندلان استان مرکزی نیز از این قاعده مستثتی نیستند و با طیفی از معضلات نظیر ناامنی تردد در محیط شهری، اجرای ناقص و سلیقه ای قانون سه درصدی اشتغال معلولان، ناکافی بودن مستمری پرداختی برای گذران زندگی، چالش های حوزه ازدواج و تشکیل خانواده و مسکن مناسب دست و پنجه نرم می کنند.
یکی از اعضای بنیاد نخبگان ایران در اراک با معلولیت کم بینایی گفت: خواسته روشندلان و کم بینایان این است که به عنوان بخشی از جامعه از سوی مسئولان دیده شوند و با تحقق فرصت های موثر بتوانند مانند سایر افراد زندگی کنند، این قشر نیازمند ترحم نیستند و اگر به صورت اصولی امکانات رفاهی، اشتغال و مهارت ورزی داشته باشند سربار نخواهند بود.
«م - الف » افزود: اگرچه در کودکی نارسایی ژنتیکی باعث کم بیناییم شد اما هرگز این محدودیت را نپذیرفتم و با کوشش توانستن در رشته حقوق کیفری جرم شناسی در مقطع دکتری تحصیل کرده و با بهره گیری از قانون سه درصد شاغل شوم.
وی اظهار داشت: شعار روشندلان باید «خواستن توانستن» باشد و در مسیر دستیابی به هدف هر شکست سکو پرش و انگیزه رشد دیده شود.
این عضو بنیاد نخبگان ایران خاطرنشان کرد: استقامت و صبر زندگی را تعریف می کند و بسیار افراد عادی هستند که به دلیل ضعف انگیزه ناتوان و سربار جامعه محسوب می شوند و خواست روشندلان این است که فرصت های تحصیلی ، تحقیقی و مهارتی برای همه معلولان از جمله نابینایان و کم بینایان مهیا باشد و در گفتمان توسعه سهم این قشر به درستی دیده و اجرایی شود.
وی عنوان کرد: همه تلاش من برای این است که سهم خود را به بهترین شکل در جامعه ادا کنم و در این زمینه با وجود اینکه شاید از نگاه برخی افراد معلول محسوب شوم اما تاکنون توانسته ام 2 کتاب و 20 مقاله علمی را به رشته تحریر درآورم.
«زهرا رضایی » یکی از نابینایان اراکی نیز گفت: برنامه جامع و موثری برای نابینایان وجود ندارد و حتی پرداخت مستمری نیز برای روشندلان ناچیز است و جوابگو هزینه ها نیست چه برسد که برنامه های اثربخش در توانمندی و اشتغالزایی این قشر انجام شود.
وی افزود: اغلب روشندلان خواهان حضور در بازار کار و جامعه هستند اما نهادهای متولی از جمله بهزیستی به درستی برنامه مهارتی و توانمندی کار ندارند و قانون سه درصد اشتغال معلولان نیز به درستی اجرایی نمی شود.
وی که در طول 6 سال موفق به حفظ کامل قرآن کریم شده است، افزود: با استفاده از نوار آموزشی و با ممارست فراوان توانستن سوره های قرآن را سطر به سطر و آیه به آیه حفظ کنم و اطمینان دارم که اگر برنامه هدفمندی در بکارگیری از توانایی های روشندلان باشد همه آنان استعدادهای متنوعی دارند که باید با خوش ذوقی برای کسب درآمدزایی آنان پرورده شود.
رضایی اظهار داشت: نگرانی از آینده همه روشندلان را رنج می دهد و می طلبدکه مسئولان، نمایندگان مجلس و نهادهای متولی یک بار برای همیشه با تصمیم سازی اثربخش به دغدغه های همه معلولان به خصوص روشندلان پایان دهند و با قوانین حمایتی مشکلات این قشر معلول را کاهش دهند.
وی گفت: سال های سال است که روشندلان در حوزه تردد شهری در اراک با مشکل مواجه اند و شهرداری و بهزیستی آنگونه که باید استانداردها و امکانات تردد ایمن و موثر را برای روشندلان فراهم نیاورده اند و برای دریافت خدمات شهری از جمله رفتن به کتابخانه و یا یک خرید ساده باید کوهی از مشکل و خطر را به جان خرید.
رضایی افزود: ناایمن بودن محل عبور افراد دارای معلولیت یکی از بزرگترین موانعی است که این قشر با آن مواجه است و با وجود شعارها و وعده های متعدد در سال های گذشته برای برداشتن موانع محیطی و تسهیل بستر تردد هنوز امکانات عمومی بمحدود و فاقد استانداردهای لازم است و این دردی بزرگ تر از ندیدن است.
مدیرعامل موسسه حمایت از کم بینایان و نابینایان استان مرکزی گفت: یکهزار و 300 نفر نابینا و کم بینا در اراک عضو این نهاد هستند و از خدمات آن برخوردارند.
«ابوالفضل مولایی» افزود: پرداخت سهمیه بیمه خویش فرمایی و کارفرمایی، پرداخت شهریه و هزینه دانشجویی و دانش آموزی، کمک هزینه رفت و آمد، وام اشتغال روستایی و توزیع وسایل توانبخشی از جمله خدماتی است که نابینایان و کم بینایان عضو ارایه می شود.
وی اظهار داشت: 600 روشندل عضو این موسسه از داشتن مسکن محروم هستند و پرداخت اجاره بها برای منزل مسکونی با وجود نداشتن شغل ثابت و مناسب مشکل جدی آنان شده است و می طلبد که در سایه حمایت خیران و نهادهای متولی برای حل این معضل چاره ای شود تا این قشر به جرگه دارندگان مسکن بپیوندند.
مدیرعامل موسسه حمایت از کم بینایان و نابینایان استان مرکزی گفت: 180 عضو موسسه از مستمری ماهانه برخوردار هستند و 250 نفر نابینا و کم بینا برای گرفتن خدمات در پشت نوبت قرار دارند.
مولایی افزود: انجمن نابینایان استان مرکزی منابع مالی مستمر و مشخصی نداردو تنها از طریق کمک خیران ادامه حیات می دهد اما با شرایط اقتصادی ماه های اخیر کمک خیران هم کمتر شده و پاسخگوی نیازها و خدماتی که ارایه می شود نیست.
وی اظهار داشت: نداشتن مکان مستقل از مشکلات جدی انجمن حمایت از نابینایان است و مکانی که اکنون این تشکل در آن مستقر شده توسط بهزیستی استان تامین شده که طبق اعلام مسئولان باید تخلیه شود.
مدیرعامل موسسه حمایت از کم بینایان و نابینایان استان مرکزی گفت: مکان جدیدی که بهزیستی استان برای موسسه در نظر گرفته به مرمت و تعمیر نیاز دارد و با توجه به بنیه ضعیف انجمن و شرایط اقتصادی کنونی توان آن وجود ندارد.
مولایی افزود: اغلب روشندلان عضو این موسسه با وجود نواقص تاسیسات شهری و محدودیت در تردد در سال های اخیر با مسیر رفت و آمد خود به انجمن آشنا شده اند و جابه جایی مکان دردسرهای زیادی را برای آنان ایجاد می کند و حضور در همین پاتوق حداقلی برای بسیاری از آنان مشکل آفرین می شود.
معاون توانبخشی اداره کل بهزیستی استان مرکزی نیز گفت: 3 هزار و 71 نابینا در استان وجود دارد که از خدمات متنوع این نهاد حمایتی برخوردار هستند.
« حجت الله نوروزی» افزود: 996 نفر از نابینایان استان زن و بقیه مرد هستند که بیشترین علت نابینایی آنان پزشکی عنوان شده است.
وی اظهار داشت: اراک با یکهزار و 707 نابینا، بیشترین و آشتیان با 28 نفر کمترین شمار نابینایان استان مرکزی را به خود اختصاص داده اند.
معاون توانبخشی اداره کل بهزیستی استان مرکزی گفت: به گواه آمار عفونت های چشمی، آب مروارید، آب سیاه و بیماری های مادرزادی از جمله بیشترین دلایل معلولیت افراد در استان مرکزی به مار می رود.
نوروزی افزود: پرداخت خدماتی چون کمک هزینه تحصیلی، عصا سفید، مستمری ، فیزیوتراپی و کاردرمانی توسط بهزیستی استان مرکزی به نابینایان انجام می شود.
وی اظهار داشت: طیف روشندلان جوان استان اغلب دارای سواد و تحصیلات عالی هستند اما زمینه شغلی برای آنان وجود ندارد و متاسفانه کارفرمایان ترجیح می دهند افراد سالم را به کارگیری کنند.
معاون توانبخشی اداره کل بهزیستی استان مرکزی گفت: بهزیستی با هدف حمایت از نابینایان استان مکانی را در سال های اخیر به این انجمن داده است اما، در شرایط کنونی به این مکان برای ماموریت دیگری نیاز است و تلاش شده تا مکان مناسبی با توجه به محدودیت این افراد برای موسسه نابینایان استان تامین شود.
کارشناسان و دست اندرکاران امور اجتماعی بر این باورند که تدوین قوانین کارآمد برای معلولان به تنهایی کافی نیست بلکه باید بستر اجرای آن در جامعه با همراهی و بهره گیری از توان مردمی در کنار دولت مهیا شود.
گفتمان سازی در جامعه احقاق خواسته های معلولان و روشندلان موضوعی است که باید محقق شود و کارهای زمین مانده در این بخش با برجسته سازی در سطوح مردمی و دولتی به بار بنشیند و قوانین تصویب شده ضمانت اجرایی داشته باشند.
زمان انجام برنامه های روبنایی و مقطعی برای معلولان به سرآمده و باید در نهضتی هدفمند و همراهی دولت، خانه ملت، تشکل های مردم نهاد، رسانه ها و بخش های متولی نیازهای معلولان به ویژه روشندلان در سطوح مختلف به صورت علمی دیده شود و با اختصاص بودجه در برنامه های توسعه ای جامه عمل بپوشد و با خروج از تاریکی بی برنامگی افق های روشن به نابینایان و سایر معلولان هدیه شود.
گزارش از معصومه ابراهیمی
6991/6013/
کپی شد
